استدراج: تفاوت میان نسخه‌ها

از جمله آیاتی که به‌گفته [[علامه طباطبایی]] در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]]، سنت استدراج را بیان می‌کند، [[آیه ۱۷۸ سوره آل‌عمران]] است:<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۴، ص۷۹.</ref> «و البته نبايد كسانى كه كافر شده‌اند تصور كنند اينكه به ايشان مهلت مى‌دهيم براى آنان نيكوست؛ ما فقط به ايشان مهلت مى‌دهيم تا بر گناه [خود] بيفزايند، و [آنگاه‌] عذابى خفت‌آور خواهند داشت.»<ref>ترجمه فولادوند.</ref>

به‌گفته برخی از پژوهشگران، در [[قرآن]] علاوه بر استدراج فردی، از استدراج اجتماعی هم سخن آمده است. ازجمله شواهدی که برای این نوع از استدراج ذکر می‌کنند، [[آیه ۴۸ سوره حج]] است:<ref> معموری، «بررسی سنت استدراج در قرآن و میراث تفسیری»، ص۱۱۵.</ref> «و چه‌بسا شهرى که مهلتش دادم، درحالی‌که ستمکار بود، سپس [گریبان‏] آن را گرفتم، و فرجام به‌سوى من است.»<ref>ترجمه فولادوند.</ref>

==تک‌نگاری==

{{پانوشت}}

* فخر رازی، ابوعبدالله محمد بن عمر، مفاتیح الغیب،‌ بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ سوم، ۱۴۲۰ق.

* کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تحقیق و تصحیح علی‌اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران،‌ دار الکتب الاسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.

* مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، صدرا، چاپ چهاردهم، ۱۳۹۰ش.

* معموری، علی، «بررسی سنت استدراج در قرآن و میراث تفسیری»، مطالعات قرآن و حدیث، ش۱، ۱۳۸۶ش.

{{پایان}}

{{اصطلاحات قرآنی}}