استدراج: تفاوت میان نسخه‌ها
←نشانه‌های استدراج
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
همچنین طبق [[حدیث|حدیثی]] در کتاب [[کافی]]، شخصی به [[امام صادق(ع)]] می‌گوید: از خدا مال خواستم، به من عطا کرد، فرزند طلب کردم، به من فرزندی داد و از او خانه خواستم، به من داد. اکنون می‌ترسم که [[استجابت دعا|استجابت این دعاها]] به‌جهت استدراج بوده باشد. امام صادق پاسخ می‌دهد که اگر [[شکر]]ِ این نعمت‌ها را به‌جا آوری، استدراج نیست.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۹۷.</ref> | همچنین طبق [[حدیث|حدیثی]] در کتاب [[کافی]]، شخصی به [[امام صادق(ع)]] می‌گوید: از خدا مال خواستم، به من عطا کرد، فرزند طلب کردم، به من فرزندی داد و از او خانه خواستم، به من داد. اکنون می‌ترسم که [[استجابت دعا|استجابت این دعاها]] به‌جهت استدراج بوده باشد. امام صادق پاسخ می‌دهد که اگر [[شکر]]ِ این نعمت‌ها را به‌جا آوری، استدراج نیست.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۹۷.</ref> | ||
فخر رازی، از [[مفسران]] و [[متکلمان]] [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] در قرن ششم قمری، معتقد است توانایی افراد [[گناه]]کار بر انجام‌دادن کارهای خارق‌العاده، از نمونه‌های استدراج است.<ref>فخرالدین رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۲۱، ص۴۳۱.</ref>زیرا با ظهور این خوارق عادت چیزی جز تکبر | فخر رازی، از [[مفسران]] و [[متکلمان]] [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] در قرن ششم قمری، معتقد است توانایی افراد [[گناه]]کار بر انجام‌دادن کارهای خارق‌العاده، از نمونه‌های استدراج است.<ref>فخرالدین رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۲۱، ص۴۳۱.</ref>زیرا با ظهور این خوارق عادت چیزی جز [[تکبر]] و فخر فروشی و خودبرتربینی نصیبش نمی‌شود و این همان استدراج است. <ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ج۲۱، ۴۳۹.</ref> | ||
به‌عقیده [[مرتضی مطهری]]، برخورداری از نعمت‌ها به‌خودی‌خود نشانهٔ استدراج نیست؛ بلکه از عکس‌العمل ما دربرابر نعمت‌ها معلوم می‌شود که دچار استدراج شده‌ایم یا نه. اگر شکر نعمت‌ها را به‌جا آوردیم و آنها را در راهی خرج کردیم که خدا می‌پسندد، استدراج نیست؛ اما اگر از نعمت‌ها دچار غرور شدیم، یا در استفاده از آنها اسراف کردیم، و یا آنها را در راه نامشروع به‌کار بردیم، گرفتار استدراج شده‌ایم.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۲۷، ص۶۲۶.</ref> | به‌عقیده [[مرتضی مطهری]]، برخورداری از نعمت‌ها به‌خودی‌خود نشانهٔ استدراج نیست؛ بلکه از عکس‌العمل ما دربرابر نعمت‌ها معلوم می‌شود که دچار استدراج شده‌ایم یا نه. اگر شکر نعمت‌ها را به‌جا آوردیم و آنها را در راهی خرج کردیم که خدا می‌پسندد، استدراج نیست؛ اما اگر از نعمت‌ها دچار غرور شدیم، یا در استفاده از آنها [[اسراف]] کردیم، و یا آنها را در راه نامشروع به‌کار بردیم، گرفتار استدراج شده‌ایم.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۲۷، ص۶۲۶.</ref> | ||
==تک‌نگاری== | ==تک‌نگاری== | ||