بهتان: تفاوت میان نسخهها
←بهتان در قرآن کریم
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
==بهتان در قرآن کریم== | ==بهتان در قرآن کریم== | ||
موارد زیر از مصادیقی است که برای بهتان در قرآن کریم ذکر شده است: | موارد زیر از مصادیقی است که برای بهتان در قرآن کریم ذکر شده است: | ||
#نسبت دادن گناه خود به دیگری: [[آیه ۱۱۲ سوره نساء]]{{یاد|وَمَنْ يَكْسِبْ خَطِيئَةً أَوْ إِثْمًا ثُمَّ يَرْمِ بِهِ بَرِيئًا فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُبِينًا؛ و هر کس خطا یا گناهی از او سر زند و تهمت به بیگناهی بندد مرتکب بهتان و گناه بزرگ و آشکاری شده است.}} یکی از محلهای بهتان را در مواقعی ذکر میکند که فردی از روی عمد، معصیت (انجام دادن عملى كه مىداند نبايد انجام داد)<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۵، ص۷۶.</ref> یا گناهی را انجام داده است و به دیگری نسبت میدهد که از آن با عنوان گناه آشکار یاد شده است. به عقیده [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]، ([[سال ۱۲۸۱ هجری شمسی|۱۲۸۱]]- [[سال ۱۳۶۰ هجری شمسی|۱۳۶۰ش]])، در کتاب [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|المیزان]]، این قبیل از بهتان زدنها نامردی و ترور شخصیتی افراد در جامعه است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۵، ص۷۷.</ref> | #نسبت دادن گناه خود به دیگری: [[آیه ۱۱۲ سوره نساء]]{{یاد|وَمَنْ يَكْسِبْ خَطِيئَةً أَوْ إِثْمًا ثُمَّ يَرْمِ بِهِ بَرِيئًا فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُبِينًا؛ و هر کس خطا یا گناهی از او سر زند و تهمت به بیگناهی بندد مرتکب بهتان و گناه بزرگ و آشکاری شده است.}} یکی از محلهای بهتان را در مواقعی ذکر میکند که فردی از روی عمد، [[گناه|معصیت]] (انجام دادن عملى كه مىداند نبايد انجام داد)<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۵، ص۷۶.</ref> یا گناهی را انجام داده است و به دیگری نسبت میدهد که از آن با عنوان گناه آشکار یاد شده است. به عقیده [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]، ([[سال ۱۲۸۱ هجری شمسی|۱۲۸۱]]- [[سال ۱۳۶۰ هجری شمسی|۱۳۶۰ش]])، در کتاب [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|المیزان]]، این قبیل از بهتان زدنها نامردی و ترور شخصیتی افراد در جامعه است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۵، ص۷۷.</ref> | ||
#نسبت ناروا به یکی از [[همسران پیامبر(ص)]]: در [[آیه ۱۶ سوره نور]] که به [[حادثه افک|حادثۀ اِفْک]] معروف است به یکی از همسران پیامبر(ص) نسبت فحشا زده شد؛ ولی قرآن خانواده ایشان را از این نسبت، مبرا دانسته و مسلمانان را از دامن زدن به اینگونه حرفای بی اساس، منع و به مقابله با آن دعوت نمود.{{یاد|وَ لَوْلَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ قُلْتُم مَّا يَكُونُ لَنَا أَن نَّتَكَلَّمَ بِهَذَا سُبْحَانَكَ هَذَا بُهْتَانٌ عَظِيمٌ؛ چرا وقتی آنرا شنیدید نگفتید: برای ما سزاوار نیست که در این [موضوع[ سخن بگوییم. [خداوندا] منزهی تو، این بهتان بزرگ است.}} | #نسبت ناروا به یکی از [[همسران پیامبر(ص)]]: در [[آیه ۱۶ سوره نور]] که به [[حادثه افک|حادثۀ اِفْک]] معروف است به یکی از همسران پیامبر(ص) نسبت فحشا زده شد؛ ولی قرآن خانواده ایشان را از این نسبت، مبرا دانسته و مسلمانان را از دامن زدن به اینگونه حرفای بی اساس، منع و به مقابله با آن دعوت نمود.{{یاد|وَ لَوْلَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ قُلْتُم مَّا يَكُونُ لَنَا أَن نَّتَكَلَّمَ بِهَذَا سُبْحَانَكَ هَذَا بُهْتَانٌ عَظِيمٌ؛ چرا وقتی آنرا شنیدید نگفتید: برای ما سزاوار نیست که در این [موضوع[ سخن بگوییم. [خداوندا] منزهی تو، این بهتان بزرگ است.}} | ||
#بهتان حیلهای برای بازپسگیری اموال زنان: [[آیه قنطار|آیه ۲۰ سوره نساء]] با اشاره به رفتار مردان در دوران جاهلیت، در متهم کردن همسر خود به اعمال منافی عفت، رفتار مذکور را [[ظلم]] و [[گناه|گناهی]] واضح و بزرگ معرفی کرده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۳۲۲؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۴۱.</ref> | #بهتان حیلهای برای بازپسگیری اموال زنان: [[آیه قنطار|آیه ۲۰ سوره نساء]] با اشاره به رفتار مردان در دوران جاهلیت، در متهم کردن همسر خود به اعمال منافی عفت، رفتار مذکور را [[ظلم]] و [[گناه|گناهی]] واضح و بزرگ معرفی کرده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۳۲۲؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۴۱.</ref> | ||