بحث:بهتان
سلام
ضمن تشکر از نویسنده محترم بابت نگارش مقاله خوب و شسته و رُفته:
- در بخش احکام فقهی، از برخی عالمان درباره حکم شرعی سخن رفته که فقط به دلیل عقل استناد کرده‌اند و این اشتباره را به ذهن می‌اندازد که برای حرمت چنین عملی تنها دلیل عقلی وجود دارد؛ در حالی که آیات قرآن و روایات نیز وجود دارند. پس اگر فقیهی برای حرمت این عمل به روایات یا آیات قرآن نیز استناد کرده در این بخش بیاورید.
H.ahmadi (بحث) ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۸ (+0330)
- سلام وادب وخدا قوت...( فقها معنای اصطلاحی بهتان را از معنای لغوی آن دور نمی‌دانند و آن را به نسبت دروغین و ناروا دادن معنا نموده‌اند) ظاهراً جایی در مد‌خل پیش از این اشاره‌ای به معنای اصطلاحی بهتان نشده است که گفته شود فقها معنای اصطلاحی بهتان را... عبارت منهاج الصالحین هم که منبع این سخن است این است:(و من الكبائر:البهتان على المؤمن-و هو ذكره بما يعيبه و ليس هو فيه)الامرالیکم.--Mahdi1382 (بحث) ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۳۹ (+0330)
- (در کتاب المکاسب المحرمه نسبت میان آن دو را عموم و خصوص من وجه می‌داند) ظاهراً تعبیر سنگین و طلبگی است مگر این که عبارت بعدی توضیحش باشد که باید به آن اشاره بشود.الامر الیکم. Mahdi1382 (بحث) ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۲۸ (+0330)
- (بهتان و افترا را از جمله گناهانی می‌داند که عقل انسان، زشتی آن را بدون نیاز به صدور نهیی از جانب خدا درک می‌کند)وكونه إثما مبينا لأن الافتراء والبهتان مما يدرك العقل كونه إثما من غير حاجة إلى ورود النهي عنهما شرعا. (المیزان، ج۱۶، ص۳۹)یعنی از مستقلات عقلیه است. Mahdi1382 (بحث) ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۳۳ (+0330)
- (به عقیده علامه طباطبایی، (۱۲۸۱- ۱۳۶۰ش)، در کتاب المیزان، این قبیل از بهتان زدن‌ها نامردی و ترور شخصیتی افراد در جامعه است)ترور شخصیتی تعبیر خوب و گویایی است ولی استفاده‌اش از سخن علامه بصورت مستقیم شاید دلیل بخواهد. شاید اگر گفته می شد از تعبیر علامه می توان ترور شخصیتی را فهمید دقیق تر بود.(وفي تسمية نسبة العمل السيئ إلى الغير رميا ـ والرمي يستعمل في مورد السهم ـ وكذا في إطلاق الاحتمال على قبول وزر البهتان استعارة لطيفة كان المفتري يفتك بالمتهم البريء برميه بالسهم فيوجب له فتكه أن يتحمل حملا يشغله عن كل خير مدى حياته من غير أن يفارقه.)و می‌شد هم به ترجمه المیزان برای استفاده از ترور استناد کرد. (كانه تهمت زننده كه بى گناهى را متهم مى‌كند، مثل كسى مى‌ماند كه شخصى را بدون اطلاع ترور كند و به نامردى از پاى در آورد، و چنين عملى بار سنگينى به دوش او مى‌گذارد كه او را از هر خيرى در تمامى زندگى‌اش باز دارد، و محروم سازد و هرگز از دوش او نيفتد.) ج۵، ص۱۲۳. الامر الیکم. Mahdi1382 (بحث) ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۱۵ (+0330)