میر محمدصالح خاتون‌آبادی: تفاوت میان نسخه‌ها

خاتون آبادی [[فقه]] و [[حدیث]] را نزد محمدبن حسن شِروانی، معروف به ملامیرزا (متوفی ۱۰۹۸ق) فراگرفت. بیست سال نزد [[آقا حسین خوانساری]] (متوفی ۱۰۹۸ق) درس خواند و [[شرح اشارات]]، [[شفا]] و [[شرح لمعه]] را از او فراگرفت. سی سال نیز نزد [[محمد باقر مجلسی|محمدباقر مجلسی]] (متوفی ۱۱۱۰ق) شاگردی و از او اجازه نقل حدیث داشت.<ref>خاتون آبادی، محمدصالح، ۲۳۲ ۲۳۴؛ حسینی اشکوری، ص۱۱۱</ref>

وی ابتدا به [[حکمت]] و علوم عقلی گرایش داشت، اما بعدها با تأثیرپذیری از محمدباقر مجلسی، بیشتر به تحصیل و تحقیق در فقه و [[حدیث]] روی آورد<ref>خاتون آبادی، محمدصالح، ۲۳۳ ۲۳۴</ref> و در [[کلام]] و ''[[تفسیر]]'' [[قرآن]] نیز تبحر یافت.<ref>موسوعة طبقات الفقهاء، ج ۱۲، ص۳۸۴</ref>

# رسالةٌ فی عصمة الانبیاء<ref> آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ج ۲، ص۱۹۷۱۹۸، ۵۱۵۵۱۶، ج ۵، ص۲۸، ج ۱۵، ص۲۷۳</ref>

# التقویم الشرعی یا منتخب تقویم المؤمنین؛ که یکی از مباحث آن، روزهای خوش یمن و بد یمن سال است.<ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ج ۴، ص۳۹۷، ۴۰۳، ج ۲۲، ص۳۸۷ ۳۸۸ و ج ۱، ص۳۰۶، ج ۲، ص۴۴۰، ج ۳، ص۴۴۷، ج ۷، ص۱۰۷، ۲۴۲، ج ۱۱، ص۴۱۴۲، ج ۲۰، ص۳۱۹</ref>

خاتون آبادی پس از درگذشت مجلسی، با وجود عالمان بزرگی مانند [[فاضل هندی]] (متوفی ۱۱۳۷ق) و آقا [[جمال الدین خوانساری]] (متوفی ۱۱۲۲ق)، [[امام جمعه]] و سرپرست حوزه علمی [[اصفهان]] شد<ref>خوانساری، ج ۲، ص۳۶۴؛ حبیب آبادی، ج ۲، ص۳۱۵، ۳۱۸۳۱۹؛ امین، ج ۹، ص۲۵۳ </ref> و پس از وفات جعفر بن عبداللّه کمَرِه‌ای (شیخ الاسلام اصفهان) در ۱۱۱۵ق، شیخ الاسلام شهر شد.<ref>خاتون آبادی، عبدالحسین، ص۵۵۳۵۵۵</ref>