Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۴۷۶
ویرایش
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
در این که رجعتکنندگان به دنیا پس از مرگ و قبل از قیامت چه کسانیاند، نقلهای مختلفی وجود دارد:<ref>کعبی، الرجعة أو العودة إلی الحیاة الدنیا بعد الموت، ص۵۳-۵۴.</ref> | در این که رجعتکنندگان به دنیا پس از مرگ و قبل از قیامت چه کسانیاند، نقلهای مختلفی وجود دارد:<ref>کعبی، الرجعة أو العودة إلی الحیاة الدنیا بعد الموت، ص۵۳-۵۴.</ref> | ||
*در روایتی از امام صادق(ع) نقل شده اولین کسی که رجعت میکند امام حسین(ع) است و بهمدت چهل سال بر روی زمین حکومت میکند.<ref>حلی عاملی، مختصر البصائر، ۱۴۲۱ق، ص۹۱؛ علامه مجلسی، بحار الانوار، ج۵۳، ص۶۴.</ref> همچنین روایتهایی درباره رجعت پیامبر(ص)، امام علی(ع)<ref>برای نمونه نگاه کنید به قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۱۴۷.</ref> و سایر امامان معصوم(ع)<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۲۵؛ علامه مجلسی، بحار الانوار، ج۵۳، ص۱۰۸-۱۰۹.</ref> نقل شده است. | *در روایتی از امام صادق(ع) نقل شده اولین کسی که رجعت میکند امام حسین(ع) است و بهمدت چهل سال بر روی زمین حکومت میکند.<ref>حلی عاملی، مختصر البصائر، ۱۴۲۱ق، ص۹۱؛ علامه مجلسی، بحار الانوار، ج۵۳، ص۶۴.</ref> همچنین روایتهایی درباره رجعت پیامبر(ص)، امام علی(ع)<ref>برای نمونه نگاه کنید به قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۱۴۷.</ref> و سایر امامان معصوم(ع)<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۲۵؛ علامه مجلسی، بحار الانوار، ج۵۳، ص۱۰۸-۱۰۹.</ref> نقل شده است. | ||
*به گزارش برخی روایات، گروهی از اصحاب امامان معصوم(ع) و شیعیان آنان نیز رجعت میکنند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۵۰-۵۱.</ref> اسم برخی از اصحاب مانند سلمان و مقداد که رجعت میکنند در روایات نیز آمده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به عیاشی، تفسیر العیاشی، ج۲، ص۳۲؛ علامه مجلسی، بحار الانوار، ج۵۳، ص۶۸.</ref> | *به گزارش برخی روایات، گروهی از اصحاب امامان معصوم(ع) و شیعیان آنان نیز رجعت میکنند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۵۰-۵۱.</ref> اسم برخی از اصحاب مانند [[سلمان فارسی|سلمان]] و [[مقداد بن عمرو|مقداد]] که رجعت میکنند در روایات نیز آمده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به عیاشی، تفسیر العیاشی، ج۲، ص۳۲؛ علامه مجلسی، بحار الانوار، ج۵۳، ص۶۸.</ref> | ||
==ادله== | ==ادله== | ||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
===رجعت در قرآن=== | ===رجعت در قرآن=== | ||
برخی از آیاتی که امامیه برای اثبات حقانیت آموزه رجعت به آن استدلال کردهاند به شرح زیر است: | برخی از آیاتی که امامیه برای اثبات حقانیت آموزه رجعت به آن استدلال کردهاند به شرح زیر است: | ||
*آیه «وَ يَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا مِمَّنْ يُكَذِّبُ بِآيَاتِنَا؛ روزی که از هر قومی یک دسته را که آیات ما را تکذیب میکنند بر میانگیزیم.»<ref>سوره نمل، آیه ۸۳.</ref> وجه استدلال به آیه این است که مطابق آیه، خداوند گروهی از مردم را محشور میگرداند و نه همه آنها را و این محشور شدن نمیتواند در قیامت باشد؛ چرا که با توجه به آیه «وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا؛ و همه را بر انگیزیم و کسی را فرو نگذاریم.»،<ref>سوره کهف، آیه ۴۷.</ref> خداوند در روز قیامت همه انسانها را محشور میگرداند، بنابراین چنین برداشت میشود که منظور از حشر در [[آیه ۸۳ سوره نمل]]، زنده کردن مردگان در قیامت نیست؛ بلکه در همین دنیا است و این همان رجعت است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به شیخ مفید، اوائل المقالات، ص۳۲۵؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۴۰۵-۴۰۶؛ شبر، حق الیقین، ج۲، ص۲۹۸-۲۹۹؛ مغنیه، الجوامع و الفوارق، ص۳۰۰-۳۰۱.</ref> در تفسیر قمی روایتی از امام صادق(ع) ذیل این آیه نقل شده و به دلالت آن بر رجعت تصریح شده است.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۲۴.</ref> | *آیه «وَ يَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا مِمَّنْ يُكَذِّبُ بِآيَاتِنَا؛ روزی که از هر قومی یک دسته را که آیات ما را تکذیب میکنند بر میانگیزیم.»<ref>سوره نمل، آیه ۸۳.</ref> وجه استدلال به آیه این است که مطابق آیه، خداوند گروهی از مردم را محشور میگرداند و نه همه آنها را و این محشور شدن نمیتواند در قیامت باشد؛ چرا که با توجه به آیه «وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا؛ و همه را بر انگیزیم و کسی را فرو نگذاریم.»،<ref>سوره کهف، آیه ۴۷.</ref> خداوند در روز قیامت همه انسانها را محشور میگرداند، بنابراین چنین برداشت میشود که منظور از حشر در [[آیه ۸۳ سوره نمل]]، زنده کردن مردگان در قیامت نیست؛ بلکه در همین دنیا است و این همان رجعت است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به شیخ مفید، اوائل المقالات، ص۳۲۵؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۴۰۵-۴۰۶؛ شبر، حق الیقین، ج۲، ص۲۹۸-۲۹۹؛ مغنیه، الجوامع و الفوارق، ص۳۰۰-۳۰۱.</ref> در تفسیر قمی روایتی از امام صادق(ع) ذیل این آیه نقل شده و به دلالت آن بر رجعت تصریح شده است.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۲۴.</ref> | ||
*آیاتی که بر امکان وقوع زندهشدن مردگان، پیش از قیامت در امتهای گذشته دلالت دارند. مانند آیات [[آیه ۷۳ سوره بقره|۷۳]]، [[آیه ۲۴۳ سوره بقره|۲۴۳]] و [[آیه ۲۵۹ سوره بقره|۲۵۹ سوره بقره]].<ref>شیخ مفید، اوائل المقالات، ص۳۲۴-۳۲۵.</ref> همچنین در [[تورات]] نیز به نمونههایی از رجعت افراد اشاره شده است: مانند زنده شدن کودکی به دست [[الیسع (پیامبر)|الیشع]]<ref>عهد عتیق، کتاب دوم پادشاهان، بند ۳۲-۳۸.</ref> زنده شدن پسری به دست ایلیا (از پیامبران بنیاسرائل).<ref>عهد عتیق، کتاب اول پادشاهان، بند۱۷ و ۲۴.</ref> | *آیاتی که بر امکان وقوع زندهشدن مردگان، پیش از قیامت در امتهای گذشته دلالت دارند. مانند آیات [[آیه ۷۳ سوره بقره|۷۳]]، [[آیه ۲۴۳ سوره بقره|۲۴۳]] و [[آیه ۲۵۹ سوره بقره|۲۵۹ سوره بقره]].<ref>شیخ مفید، اوائل المقالات، ص۳۲۴-۳۲۵.</ref> همچنین در [[تورات]] نیز به نمونههایی از رجعت افراد اشاره شده است: مانند زنده شدن کودکی به دست [[الیسع (پیامبر)|الیشع]]<ref>عهد عتیق، کتاب دوم پادشاهان، بند ۳۲-۳۸.</ref> زنده شدن پسری به دست ایلیا (از پیامبران بنیاسرائل).<ref>عهد عتیق، کتاب اول پادشاهان، بند۱۷ و ۲۴.</ref> | ||
*آیاتی مانند آیات [[آیه ۸۲ سوره نمل|۸۲ سوره نمل]]، [[آیه ۸۵ سوره قصص|۸۵ سوره قصص]]، [[آیه ۱۵۷ سوره آل عمران|۱۵۷ سوره آل عمران]]، [[آیه ۲۱ سوره سجده|۲۱ سوره سجده]]، [[آیه ۱۱ سوره غافر|۱۱ سوره غافر]]، [[آیه ۲۰ سوره مائده|۲۰ سوره مائده]]، [[آیه ۱۵۹ سوره نساء|۱۵۹ سوره نساء]] و [[آیه ۹۵ سوره انبیاء|۹۵ سوره انبیاء]] از جمله آیاتی به شمار میروند که به کمک برخی روایات، بر رجعت دلالت میکنند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به شبر، حق الیقین، ج۲، ص۲۹۹-۳۰۴.</ref> | *آیاتی مانند آیات [[آیه ۸۲ سوره نمل|۸۲ سوره نمل]]، [[آیه ۸۵ سوره قصص|۸۵ سوره قصص]]، [[آیه ۱۵۷ سوره آل عمران|۱۵۷ سوره آل عمران]]، [[آیه ۲۱ سوره سجده|۲۱ سوره سجده]]، [[آیه ۱۱ سوره غافر|۱۱ سوره غافر]]، [[آیه ۲۰ سوره مائده|۲۰ سوره مائده]]، [[آیه ۱۵۹ سوره نساء|۱۵۹ سوره نساء]] و [[آیه ۹۵ سوره انبیاء|۹۵ سوره انبیاء]] از جمله آیاتی به شمار میروند که به کمک برخی روایات، بر رجعت دلالت میکنند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به شبر، حق الیقین، ج۲، ص۲۹۹-۳۰۴.</ref> |