Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۱۸
ویرایش
رجعت: تفاوت میان نسخه‌ها
←رجعت در قرآن
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
===رجعت در قرآن=== | ===رجعت در قرآن=== | ||
برخی از آیاتی که امامیه برای اثبات حقانیت آموزه رجعت به آن استدلال کرده‌اند به شرح زیر است: | برخی از آیاتی که امامیه برای اثبات حقانیت آموزه رجعت به آن استدلال کرده‌اند به شرح زیر است: | ||
* آیه «وَ يَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا مِمَّنْ يُكَذِّبُ بِآيَاتِنَا؛ روزی که از هر قومی یک دسته را که آیات ما را تکذیب می‌کنند بر می‌انگیزیم.»<ref>سوره نمل، آیه ۸۳.</ref> وجه استدلال به آیه این است که مطابق | * آیه «وَ يَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا مِمَّنْ يُكَذِّبُ بِآيَاتِنَا؛ روزی که از هر قومی یک دسته را که آیات ما را تکذیب می‌کنند بر می‌انگیزیم.»<ref>سوره نمل، آیه ۸۳.</ref> وجه استدلال به آیه این است که مطابق آیه، خداوند گروهی از مردم را محشور می‌گرداند و نه همه آن‌ها را و این محشور شدن نمی‌تواند در قیامت باشد؛ چرا که با توجه به آیه «وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا؛ و همه را بر انگیزیم و کسی را فرو نگذاریم.»،<ref>سوره کهف، آیه ۴۷.</ref> خداوند در روز قیامت همه انسان‌ها را محشور می‌گرداند، بنابراین چنین برداشت می‌شود که منظور از حشر در [[آیه ۸۳ سوره نمل]]، زنده کردن مردگان در قیامت نیست؛ بلکه در همین دنیا است و این همان رجعت است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به شیخ مفید، اوائل المقالات، ص۳۲۵؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۴۰۵-۴۰۶؛ شبر، حق الیقین، ج۲، ص۲۹۸-۲۹۹؛ مغنیه، الجوامع و الفوارق، ص۳۰۰-۳۰۱.</ref> | ||
*آیاتی که بر امکان وقوع زنده‌شدن مردگان، پیش از قیامت در امت‌های گذشته دلالت دارند. مانند آیات [[آیه ۷۳ سوره بقره|۷۳]]، [[آیه ۲۴۳ سوره بقره|۲۴۳]] و [[آیه ۲۵۹ سوره بقره|۲۵۹ سوره بقره]].<ref>شیخ مفید، اوائل المقالات، ص۳۲۴-۳۲۵.</ref> | |||
===روایات متواتر درباره رجعت=== | ===روایات متواتر درباره رجعت=== | ||