پرش به محتوا

حسن بن موسی خشاب: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mgolpayegani
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۴: خط ۱۴:
از دیگر مشایخ او غیاث بن کَلّوب است<ref>طوسی، تهذیب، ج ۳، ص ۲۹، ج ۶، ص ۳۱۴؛ طوسی، فهرست، ص۳۵۵۳۵۶</ref>که بیشتر روایات خشّاب از اوست.<ref>خویی، ج ۵، ص ۳۹۱۳۹۵</ref>
از دیگر مشایخ او غیاث بن کَلّوب است<ref>طوسی، تهذیب، ج ۳، ص ۲۹، ج ۶، ص ۳۱۴؛ طوسی، فهرست، ص۳۵۵۳۵۶</ref>که بیشتر روایات خشّاب از اوست.<ref>خویی، ج ۵، ص ۳۹۱۳۹۵</ref>


خشّاب، راوی کتاب غیاث نیز ذکر شده است.<ref>نجاشی، ص۳۰۵؛ طوسی، فهرست، ص۳۵۶</ref> به گفته طوسی<ref>عدة، ج ۱، ص ۳۷۹۳۸۰</ref> غیاث بن کلّوب از اهل سنت است اما اصحاب [[امامیه|امامیه]] به روایت او در صورت عدم روایت معارض از طریق [[شیعه]]، عمل کرده‌اند و خویی<ref>ج ۱۳، ص ۲۳۵</ref> بر همین مبنا به وثاقت غیاث بن کلّوب حکم داده است.
خشّاب، راوی کتاب غیاث نیز ذکر شده است.<ref>نجاشی، ص۳۰۵؛ طوسی، فهرست، ص۳۵۶</ref> به گفته طوسی<ref>عدة، ج ۱، ص ۳۷۹۳۸۰</ref> غیاث بن کلّوب از اهل سنت است اما اصحاب [[امامیه]] به روایت او در صورت عدم روایت معارض از طریق [[شیعه]]، عمل کرده‌اند و خویی<ref>ج ۱۳، ص ۲۳۵</ref> بر همین مبنا به وثاقت غیاث بن کلّوب حکم داده است.


راویان معتبر و محدّثان سرشناسی از خشّاب روایت کرده‌اند،<ref>خویی، ج ۵، ص ۳۹۲۳۹۵</ref> از جمله محمد بن حسن صفار قمی،<ref>صفّار قمی، ص ۳۱، ۷۸، ۳۳۷، ۵۲۷؛  طوسی، تهذیب، ج ۵، ص ۳۷۷، ج ۶، ص ۱۶۲</ref>[[علی بن ابراهیم]]<ref>کلینی، ج ۱، ص ۳۳۷، ج ۵، ص ۴۷۰</ref> و [[سعد بن عبداللّه اشعری]].<ref>ابن‌قولویه، ص ۸۴، ۲۱۵، ۴۲۷؛ ابن‌بابویه، کتاب من لایحضر، ج ۴، ص ۵۳۱؛ طوسی، تهذیب، ج ۱، ص ۲۰۲، ج ۳، ص ۲۰۰، ۳۲۴</ref> همچنین حمید بن زیاد روایات زیادی از خشّاب به نقل از حسن بن علی بن یوسف معروف به ابن‌بَقّاح راوی شیعی که از اصحاب امام صادق(ع) روایت کرده شنیده است.<ref>کلینی، ج ۲، ص ۸۷، ۱۱۴، ۴۶۷، ۶۲۱، ج ۳، ص ۵۰۴، ج ۵، ص ۳۴، ۱۴۷، ۳۲۵، ج ۶، ص ۲۹۷، ۳۰۰، ۵۳۹؛  خویی، ج ۵، ص ۳۹۲۳۹۵، ج ۲۳، ص ۳۴۳۳۴۴</ref>
راویان معتبر و محدّثان سرشناسی از خشّاب روایت کرده‌اند،<ref>خویی، ج ۵، ص ۳۹۲۳۹۵</ref> از جمله محمد بن حسن صفار قمی،<ref>صفّار قمی، ص ۳۱، ۷۸، ۳۳۷، ۵۲۷؛  طوسی، تهذیب، ج ۵، ص ۳۷۷، ج ۶، ص ۱۶۲</ref>[[علی بن ابراهیم]]<ref>کلینی، ج ۱، ص ۳۳۷، ج ۵، ص ۴۷۰</ref> و [[سعد بن عبداللّه اشعری]].<ref>ابن‌قولویه، ص ۸۴، ۲۱۵، ۴۲۷؛ ابن‌بابویه، کتاب من لایحضر، ج ۴، ص ۵۳۱؛ طوسی، تهذیب، ج ۱، ص ۲۰۲، ج ۳، ص ۲۰۰، ۳۲۴</ref> همچنین حمید بن زیاد روایات زیادی از خشّاب به نقل از حسن بن علی بن یوسف معروف به ابن‌بَقّاح راوی شیعی که از اصحاب امام صادق(ع) روایت کرده شنیده است.<ref>کلینی، ج ۲، ص ۸۷، ۱۱۴، ۴۶۷، ۶۲۱، ج ۳، ص ۵۰۴، ج ۵، ص ۳۴، ۱۴۷، ۳۲۵، ج ۶، ص ۲۹۷، ۳۰۰، ۵۳۹؛  خویی، ج ۵، ص ۳۹۲۳۹۵، ج ۲۳، ص ۳۴۳۳۴۴</ref>
خط ۲۳: خط ۲۳:


رجالیان متأخر وی را ممدوح دانسته‌اند<ref>طریحی، ص ۱۰۵؛ اردبیلی، ج ۱، ص ۲۲۷؛ مجلسی، ص۶۰؛ کاظمی، ص ۱۹۳</ref> و جزائری<ref>ج ۳، ص۱۰۰</ref> او را در شمار راویان حَسَن آورده است.<ref>موسوی عاملی، ج ۷، ص ۳۶۰</ref>
رجالیان متأخر وی را ممدوح دانسته‌اند<ref>طریحی، ص ۱۰۵؛ اردبیلی، ج ۱، ص ۲۲۷؛ مجلسی، ص۶۰؛ کاظمی، ص ۱۹۳</ref> و جزائری<ref>ج ۳، ص۱۰۰</ref> او را در شمار راویان حَسَن آورده است.<ref>موسوی عاملی، ج ۷، ص ۳۶۰</ref>
===ادله وثاقت===
===ادله وثاقت===
[[محمدباقر بهبهانی|محمدباقر بهبهانی]]<ref>ص ۱۵۵</ref> برای وثاقت خشّاب ادله‌ای اقامه کرده است، از جمله: اوصافی که نجاشی برای خشّاب شمرده و به گزارش وی، ابن‌ولید خشّاب را در شمار راویان ضعیفی که محمد بن احمدبن یحیی از آن‌ها روایت می‌کند، قرار نداده است،<ref>مامقانی، ج ۲۱، ص ۸۹۹۰</ref> اعتماد و استناد [[کشی|کشّی]] و شیخش، حمدویه‌بن نصیر، به روایات حسن بن موسی از جمله درباره واقفی بودنِ احمدبن حسن بن اسماعیل میثمی<ref>کشّی، ص ۴۶۸</ref> و حسن بن سَماعه<ref>کشّی، ص ۴۶۹</ref> و روایت مشایخ حدیث قم، نظیر عمران بن موسی و محمد بن حسن صفار، از وی.
[[محمدباقر بهبهانی|محمدباقر بهبهانی]]<ref>ص ۱۵۵</ref> برای وثاقت خشّاب ادله‌ای اقامه کرده است، از جمله: اوصافی که نجاشی برای خشّاب شمرده و به گزارش وی، ابن‌ولید خشّاب را در شمار راویان ضعیفی که محمد بن احمدبن یحیی از آن‌ها روایت می‌کند، قرار نداده است،<ref>مامقانی، ج ۲۱، ص ۸۹۹۰</ref> اعتماد و استناد [[کشی|کشّی]] و شیخش، حمدویه‌بن نصیر، به روایات حسن بن موسی از جمله درباره واقفی بودنِ احمدبن حسن بن اسماعیل میثمی<ref>کشّی، ص ۴۶۸</ref>و حسن بن سَماعه<ref>کشّی، ص ۴۶۹</ref> و روایت مشایخ حدیث قم، نظیر عمران بن موسی و محمد بن حسن صفار، از وی.


[[مامقانی]]<ref>ج ۲۱، ص۹۰</ref> نیز با توجه به قرائن پیش گفته خشّاب را موثق و احادیث او را صحیح یا حَسَن نزدیک به صحیح دانسته است.<ref>زنجانی، ص ۵۵۹؛ موحد ابطحی، ج ۲، ص ۵۵؛ مامقانی، ج ۲۱، ص ۹۲، پانویس</ref>
[[مامقانی]]<ref>ج ۲۱، ص۹۰</ref> نیز با توجه به قرائن پیش گفته خشّاب را موثق و احادیث او را صحیح یا حَسَن نزدیک به صحیح دانسته است.<ref>زنجانی، ص ۵۵۹؛ موحد ابطحی، ج ۲، ص ۵۵؛ مامقانی، ج ۲۱، ص ۹۲، پانویس</ref>
خط ۳۵: خط ۳۶:
وی همچنین روایاتی با مضمون اخلاقی<ref>کلینی، ج ۱، ص ۲۷، ج ۲، ص ۸۷، ۱۱۴، ۴۶۷، ج ۴، ص ۲۲</ref> نقل کرده است.
وی همچنین روایاتی با مضمون اخلاقی<ref>کلینی، ج ۱، ص ۲۷، ج ۲، ص ۸۷، ۱۱۴، ۴۶۷، ج ۴، ص ۲۲</ref> نقل کرده است.


ابن‌قولویه نیز روایاتی از وی درباره فضل نماز در [[مسجد سهله|مسجد سَهله]]<ref>ص ۷۴۷۶</ref> و ثوابت ذکر و زیارت [[امام حسین|امام حسین]](ع)<ref>ص ۲۱۲، ۲۱۵، ۲۸۶، ۴۲۷</ref> آورده است.
ابن‌قولویه نیز روایاتی از وی درباره فضل نماز در [[مسجد سهله|مسجد سَهله]]<ref>ص ۷۴۷۶</ref> و ثوابت ذکر و زیارت [[امام حسین]](ع)<ref>ص ۲۱۲، ۲۱۵، ۲۸۶، ۴۲۷</ref> آورده است.


به گفته [[نجاشی]]<ref>ص ۴۲</ref> خشّاب دو کتاب به نام‌های کتاب‌ الرد علی الواقفه و کتاب‌ النوادر داشته و کتاب‌ الحج و کتاب‌ الانبیاء نیز به او نسبت داده شده است. نجاشی<ref>ص ۴۲</ref> و طوسی،<ref>فهرست، ص ۱۲۷</ref> هریک، طریق خود را به کتاب خشّاب ذکر کرده‌اند که طریق طوسی را ضعیف دانسته‌اند.<ref>خویی، ج ۵، ص ۱۴۵؛ موحد ابطحی، ج ۲، ص ۵۶</ref>
به گفته [[نجاشی]]<ref>ص ۴۲</ref> خشّاب دو کتاب به نام‌های کتاب‌ الرد علی الواقفه و کتاب‌ النوادر داشته و کتاب‌ الحج و کتاب‌ الانبیاء نیز به او نسبت داده شده است. نجاشی<ref>ص ۴۲</ref> و طوسی،<ref>فهرست، ص ۱۲۷</ref> هریک، طریق خود را به کتاب خشّاب ذکر کرده‌اند که طریق طوسی را ضعیف دانسته‌اند.<ref>خویی، ج ۵، ص ۱۴۵؛ موحد ابطحی، ج ۲، ص ۵۶</ref>