سوره انسان: تفاوت میان نسخه‌ها

[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]] شراب طهور را شرابی دانسته که هر نوع قذارت و ناپاکی را می‌زداید که از جمله آنها قذارت غفلت، محرومیت و دور ماندن از توجه به [[خدا]] است و با نوشیدن این شراب ویژه چون هیچ حجابی میان آنان [[ابرار]] و پروردگارشان باقی نمی‌ماند و شایستگی [[تحمید|حمد]] و ستایش پروردگارشان را می‌یابند. علامه طباطبایی همچنان معتقد است که خداوند در این آیه واسطه‌ها را حذف کرده و سیراب ساختن [[بهشتیان]] را مستقیماً به خویش نسبت داده و این با فضیلت‌ترین نعمتی است که ارزانی بهشتیان می‌شود. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲۰، ص۱۳۰و۱۳۱.</ref>

نباشد صداعش نیارد خمار\\ کند یاربینش هم از چشم یار}}<ref>سبزواری، دیوان اشعار، ساقی نامه</ref>