سوره انسان: تفاوت میان نسخه‌ها

سوره انسان (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۹ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۹

۷ بایت اضافه‌شده ، ۲۹ ژوئن

بدون خلاصۀ ویرایش

Image-reviewer، abusefilter، Automoderated users، autopatrolled، ربات‌ها، botadmin، دیوان‌سالاران، checkuser، confirmed، electionadmin، eliminator، import، مدیران رابط کاربری، ipblock-exempt، Moderators، movedable، oversight، patroller، protected، مدیران اشتراک فشاری، reviewer، rollbacker، steward، پنهانگران، مدیران، templateeditor، translationadmin

۵٬۴۲۶

ویرایش

@@ خط ۵۳: / خط ۵۳: @@
 [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]] شراب طهور را شرابی دانسته که هر نوع قذارت و ناپاکی را می‌زداید که از جمله آنها قذارت غفلت، محرومیت و دور ماندن از توجه به [[خدا]] است و با نوشیدن این شراب ویژه چون هیچ حجابی میان آنان [[ابرار]] و پروردگارشان باقی نمی‌ماند و شایستگی [[تحمید|حمد]] و ستایش پروردگارشان را می‌یابند. علامه طباطبایی همچنان معتقد است که خداوند در این آیه واسطه‌ها را حذف کرده و سیراب ساختن [[بهشتیان]] را مستقیماً به خویش نسبت داده و این با فضیلت‌ترین نعمتی است که ارزانی بهشتیان می‌شود. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲۰، ص۱۳۰و۱۳۱.</ref>
-[[ملا هادی سبزواری|حکیم سبزواری]] ساغَر (شراب) اهل سیر و سلوک الی الله  را در ساقی‌نامه‌اش این‌گونه وصف کرده است:  {{شعر}}{{ب|چو ساغر منزه ز چون و زچند|
+[[ملا هادی سبزواری|حکیم سبزواری]] ساغَر (شراب) اهل سیر و سلوک الی الله  را در ساقی‌نامه‌اش این‌گونه وصف کرده است:  {{شعر جدید | جداکننده = \\ | متن = چو ساغر منزه ز چون و زچند\\ چو خورشید تابان بر اوج بلند
+نباشد صداعش نیارد خمار\\ کند یاربینش هم از چشم یار}}<ref>سبزواری، دیوان اشعار، ساقی نامه</ref>
-چو خورشید تابان بر اوج بلند}}
-{{ب|نباشد صداعش نیارد خمار|
-کند یاربینش هم از چشم یار}} {{پایان شعر}} <ref>سبزواری، دیوان اشعار، ساقی نامه</ref>
 ==آیات الاحکام==