Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۰۴۷
ویرایش
قیام امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
←خودداری از بیعت و حفظ جان
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) |
|||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
===خودداری از بیعت و حفظ جان=== | ===خودداری از بیعت و حفظ جان=== | ||
بنابر این دیدگاه، حرکت امام حسین(ع) از [[مدینه]] به [[مکه]] و از آنجا به طرف [[کوفه]]، به قصد قیام نبوده بلکه برای دفاع و اعتراض بوده است. چراکه او از بیعت با یزید خودداری می‌کرد از این رو جانش در خطر بود و برای حفظ جان خود از مدینه و سپس از مکه خارج شد.<ref>اسفندیاری، عاشوراشناسی، ۱۳۸۷ش، ص۶۰.</ref> [[علی‌پناه اشتهاردی]]<ref>اشتهاردی، هفت‌ساله چرا صدا درآورد؟، ص۱۵۴.</ref> و محمد صحتی سردرودی<ref> صحتی سردرودی، عاشوراپژوهی، ۱۳۸۴ش، ص۴۴۱.</ref> از مدافعان این دیدگاه هستند. لازمه پذیرش این دیگاه حماسه‌کُشی و پایین آوردن شخصیت و مقام امام حسین(ع) دانسته شده است.<ref> اسفندیاری، عاشوراشناسی، ۱۳۸۷ش، ص۶۸.</ref> | بنابر این دیدگاه، حرکت امام حسین(ع) از [[مدینه]] به [[مکه]] و از آنجا به طرف [[کوفه]]، به قصد قیام نبوده بلکه برای دفاع و اعتراض بوده است. چراکه او از بیعت با یزید خودداری می‌کرد از این رو جانش در خطر بود و برای حفظ جان خود از مدینه و سپس از مکه خارج شد.<ref>اسفندیاری، عاشوراشناسی، ۱۳۸۷ش، ص۶۰.</ref> [[علی‌پناه اشتهاردی]]<ref>اشتهاردی، هفت‌ساله چرا صدا درآورد؟، ۱۳۹۱ش، ص۱۵۴.</ref> و محمد صحتی سردرودی<ref> صحتی سردرودی، عاشوراپژوهی، ۱۳۸۴ش، ص۴۴۱.</ref> از مدافعان این دیدگاه هستند. لازمه پذیرش این دیگاه حماسه‌کُشی و پایین آوردن شخصیت و مقام امام حسین(ع) دانسته شده است.<ref> اسفندیاری، عاشوراشناسی، ۱۳۸۷ش، ص۶۸.</ref> | ||
===تشکیل حکومت=== | ===تشکیل حکومت=== | ||
بر اساس این دیدگاه امام حسین(ع) برای تشکیل حکومت قیام کرد. [[نعمت‌الله صالحی نجف‌آبادی]] (۱۳۰۲- ۱۳۸۵ش) در کتاب [[شهید جاوید]] نخستین هدف امام حسین(ع) از قیامش را تشکیل حکومت دانسته است.<ref>صالحی نجف‌آبادی، شهید جاوید، ص۱۵۹.</ref> او معتقد است که [[سید مرتضی]] از متکلمان شیعه نیز همین دیدگاه را داشته است. به گفته سید مرتضی [[امام حسین(ع)]] پس از اصرار مردم [[کوفه]] و مشاهده توانایی آنان و ضعف حکومت کوفه دعوت آنها را پذیرفت.<ref> سید مرتضی، تنزیه الانبیاء، ص۱۷۶.</ref> او معتقد است که اسباب پیروزی امام حسین(ع) فراهم بود؛ اما حوادث بعدی، ماجرا را خلاف آنچه انتظار می‌رفت، رقم زد. هنگامی که عهدشکنی کوفیان آشکار شد، امام حسین(ع) تصمیم به بازگشت و متارکه درگیری گرفت همان‌گونه که [[امام حسن(ع)]] چنین کرد. اما متارکه جنگ از او پذیرفته نشد.<ref> سید مرتضی، تنزیه الانبیاء، ص۱۷۶-۱۷۸.</ref> گفته شده این دیدگاه با [[علم غیب امام]] سازگار نیست چرا که لازمه آن این است که امام حسین نمی‌دانست که پیروز نمی‌شود. در پاسخ گفته شده که امام حسین به شهادت و عدم پیروزی خود علم داشت اما مأمور بود بر اساس علم عادی عمل کند.<ref>اسفندیاری، عاشوراشناسی، ۱۳۸۷ش، ص۲۱.</ref> | بر اساس این دیدگاه امام حسین(ع) برای تشکیل حکومت قیام کرد. [[نعمت‌الله صالحی نجف‌آبادی]] (۱۳۰۲- ۱۳۸۵ش) در کتاب [[شهید جاوید]] نخستین هدف امام حسین(ع) از قیامش را تشکیل حکومت دانسته است.<ref>صالحی نجف‌آبادی، شهید جاوید، ص۱۵۹.</ref> او معتقد است که [[سید مرتضی]] از متکلمان شیعه نیز همین دیدگاه را داشته است. به گفته سید مرتضی [[امام حسین(ع)]] پس از اصرار مردم [[کوفه]] و مشاهده توانایی آنان و ضعف حکومت کوفه دعوت آنها را پذیرفت.<ref> سید مرتضی، تنزیه الانبیاء، ص۱۷۶.</ref> او معتقد است که اسباب پیروزی امام حسین(ع) فراهم بود؛ اما حوادث بعدی، ماجرا را خلاف آنچه انتظار می‌رفت، رقم زد. هنگامی که عهدشکنی کوفیان آشکار شد، امام حسین(ع) تصمیم به بازگشت و متارکه درگیری گرفت همان‌گونه که [[امام حسن(ع)]] چنین کرد. اما متارکه جنگ از او پذیرفته نشد.<ref> سید مرتضی، تنزیه الانبیاء، ص۱۷۶-۱۷۸.</ref> گفته شده این دیدگاه با [[علم غیب امام]] سازگار نیست چرا که لازمه آن این است که امام حسین نمی‌دانست که پیروز نمی‌شود. در پاسخ گفته شده که امام حسین به شهادت و عدم پیروزی خود علم داشت اما مأمور بود بر اساس علم عادی عمل کند.<ref>اسفندیاری، عاشوراشناسی، ۱۳۸۷ش، ص۲۱.</ref> | ||