پرش به محتوا

وطن: تفاوت میان نسخه‌ها

(اضافه کردن نوشتار اصلی)
خط ۳۱: خط ۳۱:
جمله مشهور {{عربی|حُبُّ الوَطَنِ مِنَ الإیمانِ}} که به عنوان [[حدیث]] مشهور است در کتاب‌های حدیثی قدیم [[شیعه]] وجود ندارد. در کتاب [[منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه (خویی)|منهاج البراعه]] <ref>خوئی، منهاج البراعة، ۱۴۰۰ق، ج۲۱، ص۳۹۴</ref> که شرح [[نهج البلاغه]] و نوشته شده در قرن ۱۴ قمری است و نیز در [[سفینة البحار و مدینة الحکم و الآثار (کتاب)|سفینة البحار]]<ref>قمی، سفینة البحار، ۱۴۱۴ق، ج۸، ص۵۲۴.</ref>به نقل از مقدمه [[امل الآمل فی علماء جبل عامل (کتاب)|امل الآمل]] [[شیخ حر عاملی]] این جمله نقل شده است. ولی در هر دو مورد سندی برای آن نقل نشده است.
جمله مشهور {{عربی|حُبُّ الوَطَنِ مِنَ الإیمانِ}} که به عنوان [[حدیث]] مشهور است در کتاب‌های حدیثی قدیم [[شیعه]] وجود ندارد. در کتاب [[منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه (خویی)|منهاج البراعه]] <ref>خوئی، منهاج البراعة، ۱۴۰۰ق، ج۲۱، ص۳۹۴</ref> که شرح [[نهج البلاغه]] و نوشته شده در قرن ۱۴ قمری است و نیز در [[سفینة البحار و مدینة الحکم و الآثار (کتاب)|سفینة البحار]]<ref>قمی، سفینة البحار، ۱۴۱۴ق، ج۸، ص۵۲۴.</ref>به نقل از مقدمه [[امل الآمل فی علماء جبل عامل (کتاب)|امل الآمل]] [[شیخ حر عاملی]] این جمله نقل شده است. ولی در هر دو مورد سندی برای آن نقل نشده است.
[[سعدی]] از جمله افرادی است که به عبارت یادشده به عنوان حدیث اشاره کرده و گفته‌ است:
[[سعدی]] از جمله افرادی است که به عبارت یادشده به عنوان حدیث اشاره کرده و گفته‌ است:
{{شعر|}}
{{شعر جدید
{{ب|سعدیا حب وطن گرچه حدیثی است صحیح|نتوان مرد به سختی که من آنجا زادم<ref>سعدی، بوستان، ۱۳۸۸ش، ص۱۳۸</ref>
|سعدیا حب وطن گرچه حدیثی است صحیح\\نتوان مرد به سختی که من آنجا زادم<ref>سعدی، بوستان، ۱۳۸۸ش، ص۱۳۸</ref>
}}
}}
{{پایان شعر}}
 
[[سید مرتضی عسکری]]، سیره نگار و مورخ [[شیعه]]، معتقد است که حب وطن در این حدیث دوست داشتنی است که به اهداف بلند [[اسلام]] گره خورده و منظور از وطن، وطن بزرگ اسلامی است.<ref>عسگری، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۲۴۲ به نقل از رحیمی، «بررسی حدیث حب الوطن من الایمان»، ص۲۲۳
[[سید مرتضی عسکری]]، سیره نگار و مورخ [[شیعه]]، معتقد است که حب وطن در این حدیث دوست داشتنی است که به اهداف بلند [[اسلام]] گره خورده و منظور از وطن، وطن بزرگ اسلامی است.<ref>عسگری، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۲۴۲ به نقل از رحیمی، «بررسی حدیث حب الوطن من الایمان»، ص۲۲۳
</ref>
</ref>
خط ۴۲: خط ۴۲:


[[مولوی]]، عارف و شاعر قرن هفتم، از جمله افرادی است که این معنا را به شعر آورده و می‌گوید:
[[مولوی]]، عارف و شاعر قرن هفتم، از جمله افرادی است که این معنا را به شعر آورده و می‌گوید:
{{شعر|}}
{{شعر جدید
{{ب|مسکن یار است و شهر شاه من|پیش عاشق این بود حب الوطن <ref>مولوی، مثنوی معنوی، ۱۳۷۳ش، ص۴۵۱</ref>}}
|مسکن یار است و شهر شاه من\\پیش عاشق این بود حب الوطن <ref>مولوی، مثنوی معنوی، ۱۳۷۳ش، ص۴۵۱</ref>
 
از دم حب الوطن بگذر مایست\\که وطن آن سوست جان این سوی نیست
{{ب|از دم حب الوطن بگذر مایست|که وطن آن سوست جان این سوی نیست}}
گر وطن خواهی گذر ز آن سوی شط\\این حدیث راست را کم خوان غلط<ref>مولوی، مثنوی معنوی، ۱۳۷۳ش، ص۵۷۶</ref>
{{ب|گر وطن خواهی گذر ز آن سوی شط|این حدیث راست را کم خوان غلط<ref>مولوی، مثنوی معنوی، ۱۳۷۳ش، ص۵۷۶</ref>}}
}}
{{پایان شعر}}


[[شیخ بهائی]]، [[مجتهد|فقیه]]، [[محدث]]، حکیم و ریاضیدان [[شیعه]] نیز در تفسیر عرفانی خود از حدیث حب الوطن اینگونه می‌گوید:
[[شیخ بهائی]]، [[مجتهد|فقیه]]، [[محدث]]، حکیم و ریاضیدان [[شیعه]] نیز در تفسیر عرفانی خود از حدیث حب الوطن اینگونه می‌گوید:
{{شعر|}}
{{شعر جدید
{{ب|گنج علم «ما ظهر مع ما بطن| گفت: از ایمان بود حب الوطن}}
|گنج علم «ما ظهر مع ما بطن\\گفت: از ایمان بود حب الوطن
{{ب|این وطن، مصر و عراق و شام نیست|این وطن، شهریست کان را نام نیست}}
این وطن، مصر و عراق و شام نیست\\این وطن، شهریست کان را نام نیست
{{ب|زانکه از دنیاست، این اوطان تمام|مدح دنیا کی کند «خیر الانام»}}
زانکه از دنیاست، این اوطان تمام\\مدح دنیا کی کند «خیر الانام»
{{ب|حب دنیا هست رأس هر خطا|از خطا کی می‌شود ایمان عطا}}
حب دنیا هست رأس هر خطا\\از خطا کی می‌شود ایمان عطا
{{ب|ای خوش آنکو یابد از توفیق بهر|کاورد رو سوی آن بی‌نام شهر}}
ای خوش آنکو یابد از توفیق بهر\\کاورد رو سوی آن بی‌نام شهر
{{ب|تو در این اوطان، غریبی ای پسر!|خو به غربت کرده‌ای، خاکت به سر!}}
تو در این اوطان، غریبی ای پسر!\\خو به غربت کرده‌ای، خاکت به سر!
{{ب|آنقدر در شهر تن ماندی اسیر|کان وطن، یکباره رفتت از ضمیر}}
آنقدر در شهر تن ماندی اسیر\\کان وطن، یکباره رفتت از ضمیر
{{ب|رو بتاب از جسم و، جان را شاد کن|موطن اصلی خود را یاد کن<ref>صدرایی خویی، تذکره السالکین، ۱۳۹۰ش، ص۲۴۱</ref>}}
رو بتاب از جسم و، جان را شاد کن\\موطن اصلی خود را یاد کن<ref>صدرایی خویی، تذکره السالکین، ۱۳۹۰ش، ص۲۴۱</ref>
{{پایان شعر}}
}}


==پانویس==
==پانویس==