پرش به محتوا

توحید عبادی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{اعتقادات شیعه}}
{{اعتقادات شیعه}}
'''توحید عبادی''' یا '''توحید در عبادت''' به معنای یکتاپرستی و اینکه غیر از [[خدا]] معبودی نیست و فقط او، سزاوار [[عبادت|پرستش]] است. توحید عبادی را از آموزه‌های اساسی مکاتب الهی و  هدف اصلی دعوت همه [[پیامبران|پیامبران(ع)]] و مورد اتفاق همه [[مسلمان|مسلمانان]] دانسته‌اند. توحید عبادی منشأ اختلاف‌های مسلمانان و دستاویز وهابیون برای [[تکفیر اهل قبله|تکفیر]] و نسبت [[شرک]] به دیگران شمرده شده است. [[آیات]] متعددی بر توحید عبادی دلالت دارند. کلمه [[تهلیل|لا اله الا الله]] را نیز ناظر به توحید در عبادت دانسته‌اند.
'''توحید عبادی''' یا '''توحید در عبادت''' به‌معنای یکتاپرستی است و اینکه غیر از [[خدا]] معبودی نیست و فقط او سزاوار [[عبادت|پرستش]] است. توحید عبادی را از آموزه‌های اساسی مکاتب الهی و  هدف اصلی دعوت همه [[پیامبران|پیامبران(ع)]] و مورداتفاق همه [[مسلمان|مسلمانان]] می‌دانند. به‌گفته متکلمان و مفسران، [[آیات]] متعددی از قرآن بر توحید عبادی دلالت دارند. کلمه [[تهلیل|لا اله الا الله]] را نیز ناظر به توحید در عبادت دانسته‌اند.


دلائل گوناگونی برای اثبات توحید عبادی ارائه شده است که در برخی از آنها از وابستگی و تلازم [[خالقیت]] و عبودیت، [[ربوبیت]] و عبودیت و مالکیت مرگ و حیات و عبودیت به اثبات توحید عبادی پرداخته‌اند. طبق این دلایل، فقط کسی که خالق، ربّ و مالک حیات و مرگِ مخلوقات است، سزاوار پرستش است.
دلائل گوناگونی برای اثبات توحید عبادی ارائه شده است که در برخی از آنها از وابستگی و تلازم [[خالقیت]] و عبودیت، [[ربوبیت]] و عبودیت و مالکیت مرگ و حیات و عبودیت به اثبات توحید عبادی پرداخته‌اند. طبق این دلایل، فقط کسی که خالق، ربّ و مالک حیات و مرگِ مخلوقات است، سزاوار پرستش است.
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۳۲۷

ویرایش