حدیث منزلت: تفاوت میان نسخهها
جز
←شرح ماجرای حدیث منزلت
Rezai.mosavi (بحث | مشارکتها) جز (اصلاح نویسههای عربی/ تکمیل منابع) |
Rezai.mosavi (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
حدیث منزلت با تعابیر و الفاظی مختلف و در زمانها و مکانهای گوناگون از [[پیامبر اکرم(ص)]] نقل شده است،<ref>شرف الدین، المراجعات، ۱۴۲۶ق، ص۲۷۳.</ref> که مشهورترین آن در جریان [[غزوه تبوک]]<ref>فخلعی، مجموعه گفتمانهای مذاهب اسلامی، ۱۳۸۳ش، ص، ص۱۱۲.</ref> به این شرح است: وقتی پیامبر(ص) از احتمال هجوم سپاه روم به مدینه با خبر شد، دستور آمادهباش صادر کرد. از سوی دیگر احتمال دسیسه و آشوب منافقان در مدینه بود؛ از اینرو، تصمیم گرفت علی(ع) را در مدینه بگذارد و خود به سوی دشمن حرکت کرد. وقتی منافقان آگاه شدند، شایعه کردند که پیامبر به علی بیمهری کرده و او را با خود نبرده است. علی(ع) جهت تکذیب این شایعه خود را به پیامبر رساند و شرح ماجرا را گفت. پیامبر هم از مقام و منزلت او نزد خویش پرده برداشت و فرمود: ای علی آیا خوشنود نیستی که تو نسبت به من مانند هارون نسبت به موسی باشی، جز اینکه پیامبری پس از من نیست.<ref>شیخ مفید، الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۵۴-۱۵۶؛ ابن هشام، السیرة النبویة، دار المعرفة، ج۲، ص۵۱۹-۵۲۰؛ ابن حنبل، مسند احمد، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۲۷۷، ج۳، ص۴۱۷، ج۷، ص۵۱۳ و ۵۹۱؛ بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۰۱ق، ج۵، ص۱۲۹؛ مسلم نیشابوری، صحیح مسلم، دار احیاء التراث العربی، ج۲، ص۱۸۷۰-۱۸۷۱؛ ترمذی، سنن ترمذی، چاپ ابراهیم عطوه، ج۵، ص۶۳۸-۶۴۱؛ نسائی، تهذیب خصائص الامام علی، ۱۴۰۶ق، ص۵۱-۶۱؛ حاکم نیشابوری، مستدرک، دارالمعرفة، ج۳، ص۱۳۳-۱۳۴؛ -طبری، الریاض النضرة، ۱۴۰۵ق، ج۳، ص۱۱۷-۱۱۹؛ ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۷ـ۸؛ هیثمی، مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۱۰؛ عینی، عمدة القاری، ۱۴۲۱ق، ج۱۶، ص۳۰۱؛ سیوطی، تاریخ الخلفاء، ۱۳۷۰ش، ص۱۶۸؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۲۱ق، ج۳، ص۲۳۶ و ۲۹۱؛ متقی، کنز العمال، ۱۴۰۹ق، ج۱۳، ص۱۶۳، ۱۷۱-۱۷۲؛ نیز رجوع کنید به میرحامد حسین، عبقات الانوار، ۱۳۸۳ش، ج۲، دفتر۱، ص۲۹-۵۹؛ شرف الدین، المراجعات، ۱۴۲۶ق، ص۱۳۰؛ حسینی میلانی، نفحات الازهار، ۱۴۲۲ق، ج۱۸، ص۳۶۳-۴۱۱.</ref> | حدیث منزلت با تعابیر و الفاظی مختلف و در زمانها و مکانهای گوناگون از [[پیامبر اکرم(ص)]] نقل شده است،<ref>شرف الدین، المراجعات، ۱۴۲۶ق، ص۲۷۳.</ref> که مشهورترین آن در جریان [[غزوه تبوک]]<ref>فخلعی، مجموعه گفتمانهای مذاهب اسلامی، ۱۳۸۳ش، ص، ص۱۱۲.</ref> به این شرح است: وقتی پیامبر(ص) از احتمال هجوم سپاه روم به مدینه با خبر شد، دستور آمادهباش صادر کرد. از سوی دیگر احتمال دسیسه و آشوب منافقان در مدینه بود؛ از اینرو، تصمیم گرفت علی(ع) را در مدینه بگذارد و خود به سوی دشمن حرکت کرد. وقتی منافقان آگاه شدند، شایعه کردند که پیامبر به علی بیمهری کرده و او را با خود نبرده است. علی(ع) جهت تکذیب این شایعه خود را به پیامبر رساند و شرح ماجرا را گفت. پیامبر هم از مقام و منزلت او نزد خویش پرده برداشت و فرمود: ای علی آیا خوشنود نیستی که تو نسبت به من مانند هارون نسبت به موسی باشی، جز اینکه پیامبری پس از من نیست.<ref>شیخ مفید، الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۵۴-۱۵۶؛ ابن هشام، السیرة النبویة، دار المعرفة، ج۲، ص۵۱۹-۵۲۰؛ ابن حنبل، مسند احمد، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۲۷۷، ج۳، ص۴۱۷، ج۷، ص۵۱۳ و ۵۹۱؛ بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۰۱ق، ج۵، ص۱۲۹؛ مسلم نیشابوری، صحیح مسلم، دار احیاء التراث العربی، ج۲، ص۱۸۷۰-۱۸۷۱؛ ترمذی، سنن ترمذی، چاپ ابراهیم عطوه، ج۵، ص۶۳۸-۶۴۱؛ نسائی، تهذیب خصائص الامام علی، ۱۴۰۶ق، ص۵۱-۶۱؛ حاکم نیشابوری، مستدرک، دارالمعرفة، ج۳، ص۱۳۳-۱۳۴؛ -طبری، الریاض النضرة، ۱۴۰۵ق، ج۳، ص۱۱۷-۱۱۹؛ ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۷ـ۸؛ هیثمی، مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۱۰؛ عینی، عمدة القاری، ۱۴۲۱ق، ج۱۶، ص۳۰۱؛ سیوطی، تاریخ الخلفاء، ۱۳۷۰ش، ص۱۶۸؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۲۱ق، ج۳، ص۲۳۶ و ۲۹۱؛ متقی، کنز العمال، ۱۴۰۹ق، ج۱۳، ص۱۶۳، ۱۷۱-۱۷۲؛ نیز رجوع کنید به میرحامد حسین، عبقات الانوار، ۱۳۸۳ش، ج۲، دفتر۱، ص۲۹-۵۹؛ شرف الدین، المراجعات، ۱۴۲۶ق، ص۱۳۰؛ حسینی میلانی، نفحات الازهار، ۱۴۲۲ق، ج۱۸، ص۳۶۳-۴۱۱.</ref> | ||
این حدیث در وقایعی دیگر نیز نقل شده است؛ از جمله: در جریان دعوت پیامبر از عشیره اقربین و [[حدیث یوم الدار]] در [[سال سوم بعثت]]،<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۳۲۳.</ref> روز پیمان برادری دوم در [[سال ۱ هجری قمری|سال اول هجری]]،<ref>هیثمی، مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۱۱؛ ابن عساکر، هیثمی، تاریخ مدینة دمشق، ج۴۲، ص۵۳.</ref> در منزل [[ام سلمه|امّ سلمه]]،<ref>میرحامدحسین، عبقات الأنوار، ۱۳۶۶ش، ج۱۱، ص۹۳۰.</ref> هنگام تعیین سرپرست برای دختر [[حمزة بن عبدالمطلب|حمزه]]<ref> شرف الدین، المراجعات، ۱۴۲۶ق، ص۲۷۸.</ref> و در ماجرای [[سد ابواب]]<ref>ابن مغازلی، مناقب، ۱۴۲۴ق، ص۲۵۳.</ref> | این حدیث در وقایعی دیگر نیز نقل شده است؛ از جمله: در جریان دعوت پیامبر از عشیره اقربین و [[حدیث یوم الدار]] در [[سال سوم بعثت]]،<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۳۲۳.</ref> روز [[عقد اخوت|پیمان برادری]] دوم در [[سال ۱ هجری قمری|سال اول هجری]]،<ref>هیثمی، مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۱۱؛ ابن عساکر، هیثمی، تاریخ مدینة دمشق، ج۴۲، ص۵۳.</ref> در منزل [[ام سلمه|امّ سلمه]]،<ref>میرحامدحسین، عبقات الأنوار، ۱۳۶۶ش، ج۱۱، ص۹۳۰.</ref> هنگام تعیین سرپرست برای دختر [[حمزة بن عبدالمطلب|حمزه]]<ref> شرف الدین، المراجعات، ۱۴۲۶ق، ص۲۷۸.</ref> و در ماجرای [[سد ابواب]]<ref>ابن مغازلی، مناقب، ۱۴۲۴ق، ص۲۵۳.</ref> | ||
==منابع حدیث در بین شیعه و اهل سنت== | ==منابع حدیث در بین شیعه و اهل سنت== |