پرش به محتوا

شهادت امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۷: خط ۲۷:
به گفته نویسنده مقاله «علم امام به شهادت و شبهه ناسازگاری آن با عصمت»، در مواردی که ائمه تن به شهادت داده‌اند، با حکم وجوب حفظ نفس مخالفت نکرده‌اند. از نظر این نویسنده، علم ائمه از طریق متعارف حاصل نشده. برای همین، چنین علمی ممکن است تکلیف‌آور نباشد و برفرض که تکلیف‌آور هم باشد، شاید ائمه در راستای سعادت جامعه و...، تکلیف ویژه‌ای داشته و به آن عمل کرده‌اند.<ref>ربانی گلپایگانی و رحمانی‌زاده، «علم امام به شهادت و شبهه ناسازگاری آن با عصمت»، ص۱۱۱.</ref> از [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] نیز نقل شده است که امام علی در شب نوزدهم تسلیم‌شدن به [[قضا و قدر|تقدیر الهی]] را پذیرفت.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۵۹.</ref> [[محمدصالح بن احمد مازندرانی|ملاصالح مازندرانی]] از شارحان اصول کافی در شرح این فراز از سخن امام رضا(ع) در باره امیرالمؤمنین(ع)(خُيِّر فيها بين البقاء و اللقاء فاختار اللقاء ليمضى تقدير اللّه تعالى)می‌نویسد که امام علی(ع)در شب نوزدهم ماه رمضان میان ماندن در دنیا و لقای الهی، لقاء الله را برگزید تا مقدرات الهی تحقق بیابد و اگر این کار به امر الهی و با رضایت او باشد نه تنها جایر بلکه واجب است چنان‌چه [[امام حسین]] نیز این کار را کرد و ما هم در هنگام [[جهاد]] با دشمن چنین می‌کنیم. <ref>مازندرانی، شرح اصول،الناشر : المكتبة الإسلامية‌ کافی، ج۶، ص۳۷.</ref>
به گفته نویسنده مقاله «علم امام به شهادت و شبهه ناسازگاری آن با عصمت»، در مواردی که ائمه تن به شهادت داده‌اند، با حکم وجوب حفظ نفس مخالفت نکرده‌اند. از نظر این نویسنده، علم ائمه از طریق متعارف حاصل نشده. برای همین، چنین علمی ممکن است تکلیف‌آور نباشد و برفرض که تکلیف‌آور هم باشد، شاید ائمه در راستای سعادت جامعه و...، تکلیف ویژه‌ای داشته و به آن عمل کرده‌اند.<ref>ربانی گلپایگانی و رحمانی‌زاده، «علم امام به شهادت و شبهه ناسازگاری آن با عصمت»، ص۱۱۱.</ref> از [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] نیز نقل شده است که امام علی در شب نوزدهم تسلیم‌شدن به [[قضا و قدر|تقدیر الهی]] را پذیرفت.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۵۹.</ref> [[محمدصالح بن احمد مازندرانی|ملاصالح مازندرانی]] از شارحان اصول کافی در شرح این فراز از سخن امام رضا(ع) در باره امیرالمؤمنین(ع)(خُيِّر فيها بين البقاء و اللقاء فاختار اللقاء ليمضى تقدير اللّه تعالى)می‌نویسد که امام علی(ع)در شب نوزدهم ماه رمضان میان ماندن در دنیا و لقای الهی، لقاء الله را برگزید تا مقدرات الهی تحقق بیابد و اگر این کار به امر الهی و با رضایت او باشد نه تنها جایر بلکه واجب است چنان‌چه [[امام حسین]] نیز این کار را کرد و ما هم در هنگام [[جهاد]] با دشمن چنین می‌کنیم. <ref>مازندرانی، شرح اصول،الناشر : المكتبة الإسلامية‌ کافی، ج۶، ص۳۷.</ref>


{{جعبه نقل قول|{{شعر جدید
| جداکننده = \\
| متن =
شیر یزدان شاه مردان با پسر{{سخ}}گفت جان بردم اگر از زخم سر{{سخ}}از خطای دشمن خود بگذرم{{سخ}}وز جوانمردی به جرمش ننگرم{{سخ}}ور نبردم جان و می‌جوئی قصاص{{سخ}}کن بیگ ضربت زغم جانش خلاص{{سخ}}این بود درس جوانمردی بلی{{سخ}}خواست‌ آموزد به ما آنرا علی<ref>صغیر اصفهانی، دیوان اشعار، مثنویات، «[https://ganjoor.net/saghir/divan/masnavi/sh73 شمارهٔ ۱۱۷، وصیت حضرت مولی‌الموالی علی علیه‌السلام]»</ref>}}|رنگ پس‌زمینه=#d3f2f2|منبع=|عنوان=<small>[[صغیر اصفهانی]]</small>}}
==نقش قَطام در شهادت امام علی(ع)==
==نقش قَطام در شهادت امام علی(ع)==
بنا به گزارش‌های تاریخی، [[قطام بنت شجنة بن عدی|قطام بنت شجنه]] در شهادت امام علی(ع) نقش داشت. او در پاسخِ [[خواستگاری]] [[ابن‌ملجم مرادی|ابن‌ملجم]]، [[مهریه]] خود را هزار درهم، یک [[کنیز]]، یک غلام و کشتن علی(ع) قرار داد.<ref> شیخ مفید، الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص ۱۸ـ ۱۹</ref> ابن‌ملجم با پذیرفتن این شرایط، با قطام ازدواج کرد.<ref>ابن‌قتیبه، الإمامة و السیاسة، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۸۰.</ref> پدر<ref>شیخ مفید، الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۸.</ref> و برادران قطام<ref>ابن‌قتیبه، الإمامة و السیاسة، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۸۰.</ref> در [[جنگ نهروان]] کشته شده بودند.
بنا به گزارش‌های تاریخی، [[قطام بنت شجنة بن عدی|قطام بنت شجنه]] در شهادت امام علی(ع) نقش داشت. او در پاسخِ [[خواستگاری]] [[ابن‌ملجم مرادی|ابن‌ملجم]]، [[مهریه]] خود را هزار درهم، یک [[کنیز]]، یک غلام و کشتن علی(ع) قرار داد.<ref> شیخ مفید، الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص ۱۸ـ ۱۹</ref> ابن‌ملجم با پذیرفتن این شرایط، با قطام ازدواج کرد.<ref>ابن‌قتیبه، الإمامة و السیاسة، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۸۰.</ref> پدر<ref>شیخ مفید، الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۸.</ref> و برادران قطام<ref>ابن‌قتیبه، الإمامة و السیاسة، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۸۰.</ref> در [[جنگ نهروان]] کشته شده بودند.
خط ۴۵: خط ۴۹:
به گفته [[ابن‌ابی‌الحدید]]، پس از ضربت خوردن امام، طبیبان کوفه را برای معاینه امام گرد آوردند.<ref> ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۱۱۹.</ref> اثیر بن عمرو پس از بررسی زخم سر امام، به این نتیجه رسید که ضربه به مغز رسیده. ازاین‌رو به امام گفت که [[وصیت]] کند؛ زیرا زمان زیادی زنده نخواهد ماند.‏<ref>مدنی شیرازی، الطراز الأول، ۱۳۸۴ش، ج۷، ص۱۴.</ref>
به گفته [[ابن‌ابی‌الحدید]]، پس از ضربت خوردن امام، طبیبان کوفه را برای معاینه امام گرد آوردند.<ref> ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۱۱۹.</ref> اثیر بن عمرو پس از بررسی زخم سر امام، به این نتیجه رسید که ضربه به مغز رسیده. ازاین‌رو به امام گفت که [[وصیت]] کند؛ زیرا زمان زیادی زنده نخواهد ماند.‏<ref>مدنی شیرازی، الطراز الأول، ۱۳۸۴ش، ج۷، ص۱۴.</ref>


== وصایای امام علی پس از ضربت‌خوردن ==
==وصایای امام علی پس از ضربت‌خوردن==
[[پرونده:تشییع امام علی.jpg|بندانگشتی|نقاشی «وداع غریب» با موضوع تشییع امام علی(ع) اثر [[علی بحرینی]]]]
[[پرونده:تشییع امام علی.jpg|بندانگشتی|نقاشی «وداع غریب» با موضوع تشییع امام علی(ع) اثر [[علی بحرینی]]]]


Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۸۴۱

ویرایش