فرزندآوری: تفاوت میان نسخه‌ها

برای فرزندآوری مشکلات و موانع متعددی برشمرده‌اند، که موجب خودداری افراد از اقدام به این امر گردیده است.<ref>حیدری، زهرا، و دیگران، «فرزندآوری: عوامل سوق دهنده و بازدارنده»، ص۲۴۳.</ref> برخی از این مشکلات عبارت‌اند از:

ترس از عدم تأمین مالی فرزندان و مخارج آنها، یکی از دغدغه‌های همیشگی والدین دربارهٔ فرزندآوری بوده است.<ref>موسوی، مثبت سه، ۱۴۰۰ش، ص۹۶.</ref> در حالی‌که در فرهنگ اسلامی، [[رزق|روزیِ فرزندان]] از جانب [[خدا|خداوند]] تضمین شده است.<ref>حیدری و غبیشاوی، [https://makarem.ir/maaref/l/0416641 «فرزندآوری در آئینه روایات اسلامی»]، آیین رحمت.</ref> [[قرآن|قرآن کریم]] خطاب به کسانی که در [[جاهلیت|دوران جاهلیت]] فرزندانشان را از ترس [[فقیر|فقر]] و تنگدستی به قتل می‌رساندند، این کار را [[گناهان کبیره|گناهی بزرگ]] شمرده و می‌فرماید: «ما آنها و شما را روزی می‌دهیم.»{{یاد|«وَ لا تَقْتُلُوا أَوْلادَکُمْ خَشْیَةَ إِمْلاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَ إِیَّاکُمْ إِنَّ قَتْلَهُمْ کانَ خِطْأً کَبیراً». (سوره اسراء، آیه ۳۱.)}} همچنین در کتاب کافی آمده است: یکی از اصحاب [[امام موسی کاظم علیه‌السلام|امام کاظم(ع)]] طی نامه‌ای، نظر ایشان را درباره خودداری از فرزندآوری به جهت سختی تربیت و کمبود مالی برای آن، جویا شد. امام پاسخ دادند: «در پِی فرزند باش؛ زیرا روزیِ آنها را خداوند عزوجل می‌رساند.»{{یاد|«..اطْلُبِ الْوَلَدَ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَرْزُقُهُمْ». (کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۳، حدیث ۷.)}}

برخی تعدد فرزندان را مانع تربیت صحیح آنها دانسته و به‌این‌دلیل تمایلی به فرزندآوری بیشتر ندارند.<ref>موسوی، مثبت سه، ۱۴۰۰ش، ص۱۰۹.</ref> در پاسخ گفته شده که اولاً، با توجه به برخی آیات قرآن، <ref>سوره قصص، آیه۵۶.</ref> امر تربیت و هدایت انسانها به دست پروردگار است. ثانیاً، اگر مسئلهٔ تربیت واقعا یکی از مشکلات اصلی در این موضوع باشد باید خانواده‌های تک‌فرزند بهترین فرزندان را تربیت کرده باشند. سوم اینکه اگر محور تربیت فرزندان [[مودت اهل‌بیت(ع)|محبت]] و [[ولایت|ولایت اهل بیت(ع)]] باشد، بسیاری از نگرانی‌ها در مسئله تربیت از بین می‌رود.<ref>موسوی، مثبت سه، ۱۴۰۰ش، ص۱۰۹-۱۱۱.</ref>

از جمله موانع در مسیر فرزندآوری، تغییر سبک زندگی با رفاه‌طلبی و خودخواهیِ برخی خانواده‌ها دانسته شده است.<ref>موسوی، مثبت سه، ۱۴۰۰ش، ص۱۱۷-۱۱۹.</ref> یعنی خودخواهی بعضی از والدین و عدم روحیه [[ایثار]] در آنها باعث شده که نسبت به تنها بودن فرزند خود توجهی نداشته و به امور رفاهی خود بپردازند؛ زیرا آوردن فرزند را سبب اختلال در آسایش خود می‌دانند.<ref>[https://www.balagh.ir/content/17127 «خودخواهی و عدم ایثار والدین عامل اصلی کاهش فرزند»]، وبگاه بلاغ.</ref> درحالی‌که در سبک زندگی اسلامی، رفاه و آسایش به عنوان مقصد اصلی زندگی شناخته نمی‌شود و هر کدام از رفاه و مشقت، چنانچه در نتیجه [[عبادت|بندگی خدا]] باشد، مطلوب شمرده شده است.<ref>موسوی، مثبت سه، ۱۴۰۰ش، ص۱۱۸.</ref>