تورات: تفاوت میان نسخه‌ها

'''تورات''' کتاب مقدس یهودیان و مسیحیان است. در [[آیه|آیات]] متعددی از [[قرآن]] درباره تورات سخن گفته شده و این کتاب را نازل شده بر [[ موسی (پیامبر)|حضرت موسی(ع)]] و کتاب آسمانی [[بنی‌اسرائیل]] معرفی کرده است. قرآن همچنین [[حضرت عیسی(ع)]] و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] را تأیید‌کننده این کتاب معرفی نموده است.

این کتاب شامل پنج سِفْر اول [[کتاب مقدس]] است. [[یهودیت|یهودیان]] معتقدند این کتاب‌ها متعلق به حضرت موسی(ع) است. آنان این کتاب را نازل شده بر حضرت موسی(ع) می‌دانند. نام‌های متعددی برای این کتاب استفاده شده است. با توجه به ارزش و جایگاه این کتاب‌ها به کل کتاب مقدس یهودی نیز تورات گفته می‌شود.

[[پرونده:تورات.jpg|بندانگشتی|جلد نگهداری تورات در کنیسه|319x319پیکسل]]

تورات در اصل لفظی [[عبری]] است و تورا تلفظ می‌شود.<ref>دایرةالمعارف الاسلامیه، ج ۶، بی‌تا، ص۱</ref> این واژه به معنای [[شریعت]] و ناموس استعمال شده است. مراد از تورات در اسفار کتاب مقدس کتاب‌های پنج‌گانه موسی(ع)است. یهودیان این کتاب‌ها را ناموس موسی نیز می‌نامند. آنان این کتاب را نازل شده در [[طور سیناء|کوه سینا]]، بر حضرت [[موسی (پیامبر)|موسی(ع)]] می‌دانند.<ref>بستانی، دائرةالمعارف، دارالمعرفة، ج ۷، ص۲۶۴</ref>  

تورات به کل کتاب مقدس یهودیان نیز اطلاق می‌شود و به معنای آموزش و ارشاد به کار رفته است.<ref>دایرة المعارف تشیع، ۱۳۸۰ش، ج ۵، ص۱۳۰-۱۴۰</ref> این اَسفار(جمع سِفْر به معنای نامه و کتاب بزرگ) عبارتند از سِفْرِ تکوین(پیدایش)، خروج، لاویان و اعداد، تثنیه. برخی از [[مسیحیان]] نیز از لفظ تورات برای بیان کل کتاب مقدس (عهدقدیم و عهدجدید)استفاده نموده‌اند.<ref>بستانی، دائرةالمعارف، دارالمعرفة، ج ۷، ص۲۶۴</ref>

تورات در [[قرآن|آیات قرآن]] کتابی است که پس از [[  ابراهیم (پیامبر)|حضرت ابراهیم(ع)]] و [[یعقوب (پیامبر)|حضرت یعقوب(ع)]] نازل شده است.<ref>سوره آل‌عمران، آیه ۶۵، آیه ۹۳</ref> با توجه به آیات قرآن [[ عیسی (پیامبر)|حضرت عیسی(ع)]] نیز این کتاب را تایید نموده است.<ref>سوره آل‌عمران، سوره ۵۰؛ سوره مائده، آیه ۴۶؛ سوره صف، آیه ۶</ref> قرآن بر بیان [[احکام الهی]] در تورات تاکید می‌کند و به کسانی که از این کتاب تبعیت کرده‌اند وعده [[بهشت]] داده شده است.<ref>سوره مائده، آیه ۴۳؛ سبزواری ، ارشادالاذهان، ۱۴۱۹ق، ص۱۲۰؛ سوره مائده، آیه ۷۰؛ دایرةالمعارف اسلامیة، دارالمعرفة، ج ۶، ص۱</ref>  

براساس روایات اسلامی، تورات در شب [[۶ رمضان|ششم ماه رمضان]] بر [[موسی (پیامبر)|حضرت موسی(ع)]] نازل شد.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲،‌ ص۶۲۹ و ج۴، ص۱۵۷؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۵۹.</ref>

در قرآن به دو صورت از [[کتاب مقدس]] یهودیان نام می‌برد؛ در [[آیه|آیاتی]] اشاره به الواح نازل شده بر حضرت موسی(ع) می‌کند و در آیات دیگری از لفظ تورات برای اشاره به این کتاب استفاده نموده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج ۳، ص۱۱</ref> آنچه از تفاسیر یهودی به دست می‌آید [[الواح موسی|الواح حضرت موسی(ع)]] شامل [[ده فرمان]] اخلاقی بوده و آنچه در کتاب تورات متداول، بیان شده مجموعه‌ای از احکام و اخلاقیات است. کتاب تَلْمود، تفسیری از احکام و اخلاقیات کتاب مقدس می‌باشد.<ref>سلیمانی اردستانی، کتاب مقدس، ۱۳۸۵ش، ص۳۰</ref>  

باید توجه داشت که تورات کلمه‌ای است عبرانی که در زبان عربی به معنای شریعت است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج ۳، ص۱۱</ref> با توجه به تاریخ یهودیت در دورانی ما بین حمله [[بختنصر| بخت‌النصر]] (نِبوکَدنِصر یکی از پادشاهان بابل) تا دوران [[کورش]](یکی از پادشاهان [[ایران]]) کتاب مقدس یهودی از بین رفت و پس از بازگشت از تبعید بابلی، دوباره آنچه به صورت شفاهی در بین مردم رواج داشت نوشته شد.<ref>سلیمانی اردستانی، کتاب مقدس، ۱۳۸۵، ص۸۴</ref> با توجه به آیات نازل شده بر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام]] درباره تورات، می‌توان این کتاب را همان کتاب در دست یهودیان در زمان پیامبر دانست.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۳۱۰؛ ج ۵، ص۳۵۸، ج ۷، ص۲۵۵</ref>

آیات قرآن دلالت بر بیان احکام شرعی در تورات دارند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج ۵، ص۳۵۸؛ ج ۵، ص۲۵۵</ref> در قرآن از [[تحریف]] در کتاب مقدس یهودی سخن گفته، اما تمام مطالب تورات را رد نکرده است. در [[تفسیر المیزان]] بیان می‌کند، که با توجه به [[اخلاق]] عمومی و خصوصیات نژادی [[بنی‌اسرائیل]] و حضور پیامبران مختلف در میان این قوم، در این کتاب جز بخشی از [[هدایت]] و نور بیان نشده است.<ref>سوره مائده، آیه ۴۴؛ طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۳۱۰</ref> اما به طور کلی مفسران زیادی بر وجود هدایت و نور در این کتاب تصریح دارند.<ref>اندلسی، البحرالمحیط، ۱۴۲۰ق، ج ۱، ص۳۲۸، بیضاوی، أنوارالتنزیل، ۱۴۱۸ق، ج ۲، ص۱۲۹.</ref>

[[علامه طباطبایی]] این امر را دلیل بر عدم جهانی بودن این دین می‌داند و دین [[یهودیت]] را خاص بنی‌اسراییل بیان می‌کند. در [[سوره اعراف]]<ref>سوره اعراف، آیه ۱۴۵</ref> نیز در جایی که از الواح حضرت موسی(ع)سخن می‌گوید، به این نکته اشاره می‌کند که در این الواح از هر چیزی، بخشی از آن را بیان نمودیم.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج ۳، ص۹-۱۵؛ ص۲۱۷؛ ج ۵، ص۵۶۱</ref>{{یاد|وَكَتَبْنَا لَهُ فِي الْأَلْوَاحِ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ مَوْعِظَةً وَتَفْصِيلًا لِكُلِّ شَيْءٍ «و در الواح [تورات‌] براى او (موسی)در هر موردى پندى، و براى هر چيزى تفصيلى نگاشتيم» }}

*قرآن که آخرین کتاب آسمانی است رابطه‌اش با تورات به تعبیر قرآن رابطه مُهَیْمِن است. <ref>آیه ۴۸ سوره مائده</ref> مهیمن یعنی مراقبی که حق اصلاح و تصرف اصلاحی دارد یعنی هم دخل و تصرف می‌کند، حکمی را برمی‏‌دارد حکم دیگری به جای آن می‌گذارد و محتواهای صحیحش را حفظ می‌کند و بدعت‌ها و تحریف‌هایی را که در آن واقع شده از بین می‌برد؛ احکامی را هم که متناسب با آن وضع خاص بوده نسخ می‌کند ولی نسخ آنها معنایش این نیست که روح آن کتاب از بین برود. <ref>مطهری، آشنایی با قرآن، ج۶، ص۲۱۶.</ref>

عهد قدیم سه چهارم از کل کتاب مقدس را دربرمی‌گیرد. در این کتاب مطالب متنوعی از قبیل تاریخ، شریعت، حکمت، مناجات، شعر و پیشگویی وجود دارد. بیشتر کتاب‌ها به زبان عبری و برخی نیز به زبان کَلْدانی و آرامی نگارش شده است. در کنیسه‌ها کتاب مقدس به صورت تومار نگهداری می‌شود.<ref>سلیمانی‌اردستانی، کتاب مقدس، ۱۳۸۵، ص۱۹-۲۰</ref>

مطابق آنچه در تاریخ یهود بیان شده است تورات مشتمل بر دو نسخه است.

*نسخه عبری، این نسخه به جز بخشی از آن به زبان عبری نوشته شده و مشتمل بر ۳۹ کتاب است. این نسخه شامل سه بخش است: تورات، کتب انبیا که خود شامل دو بخش انبیای متقدم و انبیای متاخر است و بخش سوم مکتوبات است. نام تَنَخ اشاره به همین مطلب دارد.

قرآن [[حضرت عیسی(ع)]] را مصدِّق(تصدیق کننده) تورات می‌داند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج ۳، ص۷-۸، اندلسی، البحرالمحیط، ۱۴۲۰ق، ج ۳، ص۱۶۱-۱۶۲.</ref> به گفته برخی از مفسران، مصدِّق بودن حضرت عیسی(ع) نسبت به تورات اصلی است نه توراتی که در میان مردم متداول بوده است.<ref>سبزواری، مواهب‌الرحمان، ۱۴۰۹ق، ج ۵، ص۳۰۲</ref> بنا بر نظر دیگر، مصدِّق بودن حضرت عیسی(ع) نسبت به تورات، ناظر به بخش تحریف نشده آن است و این نشان می‌دهد که تحریف شامل تمام قسمت‌های کتاب مقدس نیست و با بعثت عیسی(ع) تمام احکام شریعت یهود نقض نشد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج ۳، ص۲۱۶، ج ۵، ۲۴۷-۲۴۹، ج ۸، ص۲۸۰؛ ابیاری، الموسوعة‌القرآنیة، ۱۴۰۵ق، ج ۹، ص۲۲۷-۲۲۸؛ سبزواری، مواهب‌الرحمان، ۱۴۰۹ق، ج ۵، ص۳۰۲؛ بیضاوی، أنوارالتنزیل، ۱۴۱۸ق، ج ۲، ص۱۳۶؛ فیض کاشانی، الأصفی، ۱۴۱۸ق، ج ۱، ص۲۸۴.</ref> ازاین‌رو، تصدیق مخصوص آیات و احکامی دانسته شده که تحریف نشده و زمان آن احکام به پایان نرسیده بود.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج ۳، ص۱۹۸-۲۰۲؛ اندلسی، البحرالمحیط، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۱۶۱؛ ج ۴، صص ۲۸۰؛ ج ۵، ص۲۷۰؛ ج ۹، ص۳۸۷</ref>

==جستارهای وابسته==

==پیوند به بیرون==

{{پیامبران در قرآن}}

{{بنی‌اسرائیل}}

  | پیوند = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل

  | رده = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل

  | عکس = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->دارد

  | ناوبری = <!--ندارد، دارد-->دارد