پرش به محتوا

توحید ذاتی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۴: خط ۲۴:


===دلیل نفی مثل و مانند داشتن خداوند===
===دلیل نفی مثل و مانند داشتن خداوند===
مثل و شریک داشتن خداوند را از طریق وجوب وجود خدا  اثبات کرده‌اند. گفته شده اگر واجب الوجودِ دیگری غیر از خداوند موجود باشد، آن دو یا وجه تمایز و تفاوتی دارند یا ندارند. اگر آن دو، هیچ تمایز و فرقی باهم نداشته باشند، یکی محسوب می شوند و این خود بر شریک نداشتن خدا دلالت دارد؛ اما اگر آن دو وجه تمایز داشته باشند، موجب مرکب بودن آنها می‌شود که در مورد [[واجب الوجود]] باطل است؛ چون ترکیب دلالت بر [[ممکن الوجود]] بودن دارد در حالی که فرض این بود که آنها واجب الوجود هستند.<ref>علامه حلی، کشف المراد، ۱۴۱۳ق، ص۲۹۱.</ref>
مثل و شریک نداشتن خداوند را از طریق وجوب وجود خدا  اثبات کرده‌اند. گفته شده اگر واجب الوجودِ دیگری غیر از خداوند موجود باشد، آن دو یا باهم تمایز و تفاوت دارند یا تمایزی ندارند. اگر بین آن دو، هیچ تمایز و فرقی نباشد، یکی محسوب شده و فرض دو بودن منتفی می‌شود و این خود بر شریک نداشتن خدا دلالت دارد؛ اما اگر میان آن دو تمایز باشد، موجب مرکب بودن آنها می‌شود که در مورد [[واجب الوجود]] باطل است؛ چون ترکیب دلالت بر [[ممکن الوجود]] بودن دارد در حالی که فرض این بود که خداوند واجب الوجود است.<ref>علامه حلی، کشف المراد، ۱۴۱۳ق، ص۲۹۱.</ref>


[[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] در وصیت خود به امام حسن(ع) برای شریک نداشتن خداوند می‌فرماید: اگر خداوند شریکی داشت، پیامبران او نزد تو می‌آمدند و آثار پادشاهی و قدرت او را می‌دیدی و از افعال و ویژگی‌های او آگاه می‌شدی.<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، نامه ۳۱، ص۳۹۶.</ref>
[[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] در وصیت خود به امام حسن(ع) برای شریک نداشتن خداوند می‌فرماید: اگر خداوند شریکی داشت، پیامبران او نزد تو می‌آمدند و آثار پادشاهی و قدرت او را می‌دیدی و از افعال و ویژگی‌های او آگاه می‌شدی.<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، نامه ۳۱، ص۳۹۶.</ref>


[[ناصر مکارم شیرازی]]، مفسر و فقیه شیعی، در توضیح این مطلب گفته است اگر خدا شریک و همتایی داشت، او باید حکیم باشد. حکیم نیز باید بندگانش را از وجودش ؛آگاه سازد و دستوراتش را از طریق رسولانش به گوش مردم برساند؛ اما تمام پیامبران، مردم را به خدای واحد دعوت کرده‌اند. نکته دیگر اینکه اگر خدای دیگری وجود داشت، باید آثار قدرت و پادشاهی‌اش در جهان نمایان می‌شد؛ اما جهان،‌ مجموعه واحد و منظمی است که وحدت جهان بر یگانگی و همتا نداشتن او دلالت دارد.<ref>مکارم شیرازی، پیام امیرالمؤمنین(ع)، ۱۳۸۶ش، ج۹، ص۵۴۶.</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی]]، مفسر و فقیه شیعی، در توضیح این مطلب گفته است اگر خدا شریک و همتایی داشت، او باید حکیم باشد. حکیم نیز باید بندگانش را از وجودش آگاه سازد و دستوراتش را از طریق رسولانش به گوش مردم برساند؛ اما تمام پیامبران، مردم را به خدای واحد دعوت کرده‌اند. نکته دیگر اینکه اگر خدای دیگری وجود داشت، باید آثار قدرت و پادشاهی‌اش در جهان نمایان می‌شد؛ اما جهان،‌ مجموعه واحد و منظمی است و وحدت جهان بر یگانگی و همتا نداشتن خدا دلالت دارد.<ref>مکارم شیرازی، پیام امیرالمؤمنین(ع)، ۱۳۸۶ش، ج۹، ص۵۴۶.</ref>


[[محمدتقی مصباح یزدی]] نیز به نقل از حکمای مسلمان، با استفاده از [[برهان صدیقین]]، دلیلی برای اثبات یگانگی ذات خدا بیان کرده و آن را متقن‌ترین برهان دانسته است.<ref>مصباح یزدی، آموزش فلسفه، ۱۴۰۱ش، ج۲، ص۴۳۴.</ref>
[[محمدتقی مصباح یزدی]] نیز به نقل از حکمای مسلمان، با استفاده از [[برهان صدیقین]]، دلیلی برای اثبات یگانگی ذات خدا بیان کرده و آن را متقن‌ترین برهان دانسته است.<ref>مصباح یزدی، آموزش فلسفه، ۱۴۰۱ش، ج۲، ص۴۳۴.</ref>
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۰۲۹

ویرایش