جهنم: تفاوت میان نسخه‌ها

مهم‌ترین حرمان دوزخیان که از همان عرصه [[قیامت]] آغاز می‌شود، سخن نگفتن [[خداوند]] با آنان است.<ref>بقره، آیه ۱۷۴.</ref> و این زمینه بی‌پناهی آنان در جهنم است. در این باره نخست باید به آیاتی توجه کرد که در آن‌ها سخن از درخواست جهنمیان از خزنه است که برای آنان نزد خداوند [[دعا]] کنند<ref>غافر، آیه ۴۹.</ref> و آنگاه که خزنه ناامیدشان می‌کنند، خود مستقیماً دست به دعا برمی‌دارند.<ref>غافر، آیه ۵۰؛ فاطر، آیه ۳۷.</ref> قرآن کریم به تضرع آنان برای اعتذار،<ref>تحریم، آیه ۷.</ref> آرزوی فدیه‌ای برای رهایی<ref> معارج، آیه ۱۱.</ref> و درخواستی برای مهلتی برای بازگشت به دنیا و جبران اعمال<ref> انعام، آیه ۲۷؛ صافات، آیه ۵۵-۵۶.</ref> اشاره دارد که هیچ یک مسموع نیست. بارها هم بر این نکته تأکید شده است که اهل دوزخ هیچ یاری<ref> بقره،آیه ۸۶؛ آل عمران، آیه ۹۱.</ref> مهلت<ref>بقره، آیه ۱۶۲؛ آل عمران، آیه ۸۸ .</ref>و امانی<ref> معارج، آیه ۲۸.</ref> دریافت نمی‌کنند.