تمثیلات قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها

علامه طباطبایی مَثَل را قصه‌ای واقعی یا فرضی می‌داند که گوینده، به‌جهت شباهت آن با کلام خود، به کار می‌برد تا درک کامل‌تری در ذهن شنونده ایجاد کند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج‏۲، ص۳۸۶.</ref> جوادی آملی خاصیّت مَثَل را در آن می‌دانند که معارف معقول و سنگین را به سطح مطالب محسوس و سبک تنزل می‌دهد تا در سطح فهم همگان قرار گیرد.<ref>جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۷۸ش، ج۲، ص۳۲۷.</ref> به باور وی، تمثیل روش منطقی نیست و تنها برای آسان‌سازی تفهیم کاربرد دارد.<ref>جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۷۸ش، ج۸، ص۵۸۲.</ref>

در میان صاحب‌نظران در تحلیل مصداق ، دو رویکرد وجود دارد:<ref>نگاه کنید به: جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۷۸ش، ج۲، ص۳۳۲.</ref>

#مَثَل‌ها در قرآن، تشبیه صرف بوده و برای تقریب به ذهن مخاطب آمده است.

برخی از مفسران شیعه، نظیر علامه طباطبایی<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۳۲–۱۳۳.</ref> و عبدالله جوادی‌آملی<ref>جوادی‌آملی، قرآن حکیم از منظر امام رضا، ۱۳۸۲ش، ج۵، ص۳۹۷</ref> و نیز برخی از مفسران اهل سنت، نظیر محمد عبده<ref>رشیدرضا، تفسیر القرآن الحکیم، ۱۳۶۶ق، ج۲، ص۱۹۰.</ref> بر این باورند که آیات مربوط به [[معاد]] و مبدأ، نظیر [[آیات خلقت انسان]]، [[سجده بر آدم|سجده ملائکه]]، نافرمانی [[ابلیس]] و… هر چند ریشه در امری تکوینی و حقیقتی غیبی داشته و به ظاهر دارای بیانی غیر استعاری است اما همه آنها تمثیلی از یک حقیقت پوشیده و تکوینی است که می‌توان این نظریه را «تمثیل تکوینی» نامید.<ref>نگاه کنید به: محمدی پارسا، «[https://jipt.sbu.ac.ir/article_96260.html تأمّلی بر رویکرد تمثیلِ تکوینی در تبیین آیات خلقت انسان]».</ref>

==ویژگی‌های تمثیلات قرآنی==