Automoderated users، دیوان‌سالاران، confirmed، مدیران رابط کاربری، movedable، مدیران، templateeditor
۶٬۱۲۱
ویرایش
حزب الدعوة الاسلامیة: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(ویکی سازی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
این حزب با هدف محوریت‌بخشی به احکام اسلام در مسائل اجتماعی، مقابله با جریان‌های غیراسلامی مانند [[لائیک]] و [[کمونیسم]] و برپایی [[حکومت اسلامی]] تاسیس شده است.<ref>عاملی، ج۱، ص۲۴۰-۲۴۲؛ خرسان، ص۴۸، ۵۰، ۵۳؛ حسینی، ص۶۸.</ref> | این حزب با هدف محوریت‌بخشی به احکام اسلام در مسائل اجتماعی، مقابله با جریان‌های غیراسلامی مانند [[لائیک]] و [[کمونیسم]] و برپایی [[حکومت اسلامی]] تاسیس شده است.<ref>عاملی، ج۱، ص۲۴۰-۲۴۲؛ خرسان، ص۴۸، ۵۰، ۵۳؛ حسینی، ص۶۸.</ref> | ||
در دوران حکومت [[حزب بعث عراق]] بر عراق به ویژه در زمان [[صدام‌حسین]] (۱۹۷۹-۲۰۰۳م) تعداد زیادی از اعضای حزب الدعوه اعدام یا زندانی شدند. مرکزیت اصلی آن پس از [[انقلاب اسلامی ایران]] به این کشور منتقل شد. | در دوران حکومت [[حزب بعث عراق]] بر عراق به ویژه در زمان [[صدام‌حسین]] ([[سال ۱۹۷۹ میلادی|۱۹۷۹]]-۲۰۰۳م) تعداد زیادی از اعضای حزب الدعوه اعدام یا زندانی شدند. مرکزیت اصلی آن پس از [[انقلاب اسلامی ایران]] به این کشور منتقل شد. | ||
پس از سقوط حکومت صدام در [[سال ۱۳۸۲ هجری شمسی|۱۳۸۲ش]]/ ۲۰۰۳م، اعضای حزب با بازگشت به عراق دفاتری را در [[کربلا]] و [[بغداد]] افتتاح کردند. در همان سال، شورای حکومتی (مجلس الحکم) به منظور تدوین قانون اساسی جدید عراق و تشکیل دولت، با حضور ۲۵ تن از احزاب مهم عراق، تأسیس شد. ابراهیم جعفری از حزب الدعوة به عضویت این شورا درآمد و به ریاست آن منصوب شد.<ref>جعفری، ۱۳۹۰ش الف، ص۴۸، ۷۲ - ۷۳</ref> | پس از سقوط حکومت صدام در [[سال ۱۳۸۲ هجری شمسی|۱۳۸۲ش]]/ ۲۰۰۳م، اعضای حزب با بازگشت به عراق دفاتری را در [[کربلا]] و [[بغداد]] افتتاح کردند. در همان سال، شورای حکومتی (مجلس الحکم) به منظور تدوین قانون اساسی جدید عراق و تشکیل دولت، با حضور ۲۵ تن از احزاب مهم عراق، تأسیس شد. ابراهیم جعفری از حزب الدعوة به عضویت این شورا درآمد و به ریاست آن منصوب شد.<ref>جعفری، ۱۳۹۰ش الف، ص۴۸، ۷۲ - ۷۳</ref> | ||
| خط ۱۰۰: | خط ۱۰۰: | ||
===انتفاضۀ [[۱۷ رجب]]=== | ===انتفاضۀ [[۱۷ رجب]]=== | ||
در پی دستگیری [[سید محمدباقر صدر]] در [[۲۲ خرداد]] ۱۳۵۸ش/ ۱۲ ژوئن | در پی دستگیری [[سید محمدباقر صدر]] در [[۲۲ خرداد]] ۱۳۵۸ش/ ۱۲ ژوئن [[سال ۱۹۷۹ میلادی|۱۹۷۹م]]، حزب الدعوة تظاهرات گسترده‌ای عراق برپا کرد که در نتیجۀ آن صدها تن دستگیر شدند. این قیام به [[انتفاضه ۱۷ رجب|انتفاضۀ ۱۷ رجب]] معروف شد. [[رژیم بعث]] ۱۲۰۰ تن از بازداشت‌شدگان را محاکمه کرد که ۸۶ تن از آنها به اعدام محکوم شدند.<ref>حزب الدعوة الاسلامیة، ۱۴۰۵ – ۱۴۰۹، ج۴، ص۳۴۰ – ۳۴۱؛ علی مؤمن، ۲۰۰۴، ص۲۲۳ - ۲۲۴ </ref> سرکوب قیام سبب شد حزب الدعوة خط مشی مسلحانه را در پیش گرفت و شاخۀ نظامی خود را تأسیس کرد.<ref>علی مؤمن، ۲۰۰۴، ص۲۱۹ – ۲۲۰؛ خرسان، ص۳۳۹ - ۳۴۰</ref> | ||
پس از دستگیری یا متواری شدن برخی از رهبران حزب به خارج از عراق، عبدالامیر منصوری در خرداد – تیر ۱۳۵۸ / ژوئن ۱۹۷۹ با ساماندهی دوبارۀ حزب، رهبری آن را بر عهده گرفت.<ref>علی مؤمن، ۲۰۰۴، ص۱۳۹ – ۱۴۲؛ خرسان، ص۲۹۷</ref> | پس از دستگیری یا متواری شدن برخی از رهبران حزب به خارج از عراق، عبدالامیر منصوری در خرداد – تیر ۱۳۵۸ / ژوئن ۱۹۷۹ با ساماندهی دوبارۀ حزب، رهبری آن را بر عهده گرفت.<ref>علی مؤمن، ۲۰۰۴، ص۱۳۹ – ۱۴۲؛ خرسان، ص۲۹۷</ref> | ||