اسرائیل: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اسرائیل''' یا '''رژیم صهیونیستی اسرائیل''' بر اساس [[صهیونیسم|ایده صهیونیسم]] در ۱۳۲۷ش/۱۹۴۸م، با [[اشغال فلسطین|اشغال سرزمین‌های فلسطین]] اعلام موجودیت کرد. مسلمانان اسرائیل را رژیمی جعلی و دشمن اصلی [[اسلام]] می‌دانند. عده‌ای از [[فهرست مراجع تقلید شیعه|مراجع تقلید]] همچون [[سید محمدهادی میلانی]]، [[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] هرگونه معامله و رابطه با اسرائیل را [[حرام]] دانسته‌اند. برخی دیگر مانند [[سید محسن طباطبائی حکیم|سید محسن حکیم]]، [[سید ابوالقاسم خویی]]، [[سید حسین طباطبایی بروجردی|آیت‌الله بروجردی]] جنایات اسرائیل را محکوم کردند و خواستار بیرون راندن آن رژیم از [[فلسطین]] شده‌اند. [[عبدالکریم زنجانی]]، از فقیهان شیعه قرن چهاردهم قمری، نیز بر علیه اسرائیل، [[فتوای جهاد]] داد. بسیاری از کشورهای اسلامی همچون [[اندونزی]]، [[پاکستان]]،‌ [[سوریه]]، [[عراق]]، [[مالزی]]، [[عربستان سعودی|عربستان]]، [[یمن]] و [[ایران]] (پس از [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب]])، رژیم صهیونیستی را به رسمیت نمی‌شناسند و رابطه سیاسی و تجاری با آن ندارند.

[[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] اسرائیل را دشمن اصلی [[اسلام]]، [[قرآن]] و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] معرفی کرده که در چَپاوُل کشورهای اسلامی، از هیچ جنایتی دریغ نمی‌کند.<ref> خمینی، صحیفه امام، ۱۳۸۹ش، ج۱۹، ص۲۸.</ref> او اسرائیل را جُرْثُومه فساد و خطری برای سرزمین‌های اسلامی و خاورمیانه،<ref>خمینی، صحیفه امام، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۲.</ref> دولت غاصبِ جانی،<ref>خمینی، صحیفه امام، ۱۳۸۹ش، ج۱۵،‌ ص۳۷۰.</ref> رژیم فاسد، فاسق و کافر،<ref>خمینی، صحیفه امام، ۱۳۸۹ش، ج۱۵،‌ ص۳۷۱.</ref> خونخوار،<ref>خمینی، صحیفه امام، ۱۳۸۹ش، ج۱۶، ص۳۰۸.</ref> فرزند نامشروع آمریکا،<ref>خمینی، صحیفه امام، ۱۳۸۹ش، ج۱۶،‌ ص۳۰۸.</ref> متجاوزِ جنایتکار<ref>خمینی، صحیفه امام، ۱۳۸۹ش، ج۱۶،‌ ص۳۰۹.</ref> و غاصبِ تبهکار<ref>خمینی، صحیفه امام، ۱۳۸۹ش، ج۱۸،‌ ص۱۴۵.</ref> معرفی کرده است.  از نظر [[مرتضی مطهری]]، اسرائیل سرسخت‌ترین و خطرناک‌ترین دشمن [[مسلمان|مسلمانان]] است.<ref>مطهری، مجموعه ‌آثار،‌ ۱۳۹۰ش، ج۲۶،‌ ص۳۴۰.</ref>  

رابطه کشورهای مسلمان با اسرائیل همراه با فراز و نشیب بوده و حمایت‌ها و مخالفت‌های گوناگونی در پی داشته است. بسیاری از کشورهای اسلامی همچون [[اندونزی]]، [[پاکستان]]،‌ [[سوریه]]، [[عراق]]، [[افغانستان]]، [[الجزایر]]،‌ [[بنگلادش]]، [[کویت]]، [[لبنان]]، [[لیبی]]، [[مالزی]]، [[عمان]]، [[قطر]]، [[سومالی]]، [[عربستان سعودی|عربستان]]، [[تونس]]، [[یمن]] و [[ایران]] (پس از [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب]])، رژیم صهیونیستی را به رسمیت نمی‌شناسند.<ref>دهقان، «[https://www.atrakdaily.ir/fa/Main/Page/14505/8/%D9%88%DB%8C%DA%98%D9%87 آشنایی اجمالی با رژیم غاصب کودک‌کش اسرائیل]»، روزنامه اترک، تاریخ ۹ اردیبهشت ۱۴۰۱ش؛ توفیقی، «[https://www.rouydad24.ir/fa/news/313568 کدام کشورها اسرائیل را به رسمیت نمی‌شناسند؟]»، خبرگزاری رویداد ۲۴.</ref>

با این حال، بعضی از دولت‌مردان کشورهای اسلامی روابط خود را با اسرائیل عادی‌سازی کرده‌اند از جمله [[مصر]]، [[اردن]]، [[بحرین]]، [[امارات متحده عربی|امارات]]، [[سودان]] و [[مراکش]].<ref>توفیقی، «[https://www.rouydad24.ir/fa/news/313568 کدام کشورها اسرائیل را به رسمیت نمی‌شناسند؟]»، خبرگزاری رویداد ۲۴.</ref> [[ترکیه]] را نخستین کشور مسلمان دانسته‌اند که با اسرائیل رابطه و همکاری برقرار کرد. ترکیه در مارس ۱۹۴۹م، اسرائیل را به رسمیت شناخت و در سال ۱۹۵۲م روابط دیپلماتیک با آن برقرار کرد.<ref>مؤسسه تحقیقات و پژوهش‌های سیاسی-علمی ندا، مروری بر روابط خارجی رژیم صهیونیستی، ۱۳۸۹ش، ص۳۳۷.</ref>

[[شیعه|تشیع]] و ایران را از جمله موضوعات پژوهش‌های دانشگاه‌های اسرائیل دانسته‌اند.<ref>رضوی، «[https://facultymembers.sbu.ac.ir/k_razavi/marjaiat-studies-in-israeil/ مرجعیت‌پژوهی در اسرائیل]»، وبگاه پرتوی از جامعه ایرانی.</ref> در کتاب «اسلام‌پژوهی در اسرائیل» آمده است اسرائیل حجم فراوانی از فعالیت‌های تحقیقاتی خود را با بسیج کردن بسیاری از مراکز علمی و شخصیت‌های برجسته جهان، به اسلام، فرقه‌های اسلامی و مسلمانان و جوامع اسلامی اختصاص داده است.<ref>محمودی، اسلام‌پژوهی در اسرائیل، ۱۳۹۹ش، ص۳۰۲.</ref>[[پرونده:اسلام پژوهی در اسرائیل.jpg|160px|بندانگشتی|راست|تصویر جلد کتاب اسلام‌پژوهی در اسرائیل اثر اکبر محمودی.]]

طبق گزارش کتاب «اسلام‌پژوهی در اسرائیل»<ref>محمودی، اسلام‌پژوهی در اسرائیل، ۱۳۹۹ش، ص۳۸.</ref> و «شیعه‌پژوهی و شیعه‌پژوهان انگلیسی‌زبان»،<ref>حسینی، شیعه‌پژوهی و شیعه‌پژوهان انگلیسی‌زبان، ۱۳۸۷ش، ص۴۹.</ref> دانشگاه عِبْری اُورْشَلیم، یکی از دانشگاه‌های مهم اسرائیل واقع در [[بیت‌المقدس]]، دارای کرسی تخصصی شیعه‌شناسی است. دانشگاه تِل‌ْآویو، بزرگ‌ترین دانشگاه اسرائیل، را نیز دارای بخش مطالعات اسلام‌شناسی و شیعه‌شناسی دانسته‌اند.<ref>«[https://hawzah.net/fa/Magazine/View/4473/4486/34779/ مطالعات  اسلام‌شناسی و شیعه‌شناسی در دانشگاه تل آویو]»، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.</ref>

کتاب «عقیده و فقه در شیعه امامیه» به قلم اتان کلْبِرگ،<ref>حسینی، شیعه‌پژوهی و شیعه‌پژوهان انگلیسی‌زبان، ۱۳۸۷ش، ص۴۹؛ محمودی، اسلام‌پژوهی در اسرائیل، ۱۳۹۹ش، ص۱۱۸.</ref> و «شیعه امامیه با نگاه به سنت روایی آنان» نوشته ژوزِف اِلیاس<ref>محمودی، اسلام‌پژوهی در اسرائیل، ۱۳۹۹ش، ص۲۳۳و۳۰۶.</ref> و «کلام، فلسفه و عرفان شیعه دوازده‌امامی» اثر زابینه اِشْمیتْکِه که در سال ۲۰۰۲م جایزه جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران را دریافت کرد،<ref>محمودی، اسلام‌پژوهی در اسرائیل، ۱۳۹۹ش، ص۲۱۷ و ۲۱۸.</ref> از جمله آثار مهم شیعه‌پژوهان اسرائیلی است.

از جمله مراکز شیعی در اسرائیل، [[مقام رأس الحسین (عسقلان)|مقام رأس الحسین در عسقلان]] است که برخی پژوهشگران، آن را مهم‌ترین و مشهورترین زیارتگاه منتسب به [[اهل‌بیت(ع)]] در فلسطین اشغالی شمرده‌اند.<ref>خامه‌یار، «مزارات اهل‌بیت پیامبر(ص) در اردن و فلسطین اشغالی»، ص۱۸۳.</ref> علت شهرت و اهمیت این مکان این است که بنا به قولی، سر امام حسین(ع) در آنجا دفن شده است.<ref>خامه‌یار، «مزارات اهل‌بیت پیامبر(ص) در اردن و فلسطین اشغالی»، ص۱۸۳.</ref> گفته شده سر امام در نیمه قرن ششم قمری به قاهره منتقل شد؛‌ اما مقام رأس الحسین در عسقلان همچنان مورد احترام و زیارت مردم باقی ماند.<ref>خامه‌یار، «مزارات اهل‌بیت پیامبر(ص) در اردن و فلسطین اشغالی»، ص۱۸۴.</ref> این مکان تا پیش از اعلام موجودیت اسرائیل در ۱۹۴۸م، دارای بقعه و بارگاه بود؛ اما در نوامبر ۱۹۴۸م از سوی رژیم صهیونیستی به طور کامل تخریب شد. در دهه‌های اخیر، در مکان این زیارتگاه که در محوطه بیمارستانی قرار گرفته، سکوی کوچکی از سنگ مرمر سفید از سوی [[بهره|بُهره‌های هندی]] ساخته شد.<ref>خامه‌یار، «مزارات اهل‌بیت پیامبر(ص) در اردن و فلسطین اشغالی»، ص۱۸۴ و ۱۸۵.</ref>

مکان‌های متعددی نیز به [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] منتسب است. از جمله مقام و زیارتگاه امام علی (ع) در مسیر قدس به یافا (تل‌آویو) که تخریب شده و اسرائیل اجازه بازسازی و تعمیر آن را نمی‌دهد، مقام امام علی(ع) در شهر نابلس، شهر عَکّا و شهر لُد.<ref>نگاه کنید به: خامه‌یار، «مزارات اهل‌بیت پیامبر(ص) در اردن و فلسطین اشغالی»، ص۱۸۲ و ۱۸۳؛ «[https://www.razavi.news/fa/interview/42184 از آثار اسلامی و زیارتی اهل‌بیت(ع) در فلسطین چه می‌دانیم؟]»، خبرگزاری رضوی.</ref> در شهر الخلیل مزاری منتسب به [[فاطمه دختر امام حسین(ع)]] و در شهر طبریه مزار دیگری منسوب به [[سکینه دختر امام حسین(ع)]] نیز وجود دارد.<ref>خامه‌یار، «مزارات اهل‌بیت پیامبر(ص) در اردن و فلسطین اشغالی»، ص۱۸۵و۱۸۶.</ref>

روز اعلام موجودیت اسرائیل در میان فلسطینیان به روز نَکْبت یا فاجعه معروف است و آنان هر سال این روز را محکوم کرده و تظاهرات برپا می‌کنند.<ref>Ashly and Hefawi, «[https://www.aljazeera.com/features/2017/5/15/nakba-it-remains-bitter-and-continues-to-burn Nakba: ‘It remains bitter and continues to burn’]», Al Jazeera Media Network؛ «[https://www.aa.com.tr/fa/خاورمیانه/تظاهرات-مردم-فلسطین-به-مناسبت-روز-نکبت-/2588689 تظاهرات مردم فلسطین به مناسبت روز نکبت]»، خبرگزاری آناتولی.</ref> اسرائیل به جهت اشغال قدس و فلسطین، به رژیم اشغالگر قدس یا رژیم غاصب اسرائیل شناخته می‌شود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به:‌ خمینی، صحیفه امام، ۱۳۸۹ش، ج۱۵، ص۱۵۱، ۱۵۴، ۱۶۰ و۱۶۲، ج۱۶، ص۳۹۹؛ محتشمی‌پور، «مروری بر شکل‌گیری رژیم اشغالگر قدس»، ص۱۰۰،‌ ۱۱۶ و ۱۲۲.</ref>[[پرونده:کوج اجباری مردم فلسطین از خانه‌های خود در ۱۹۴۸م.jpg|200px|بندانگشتی|راست|کوچ اجباری مردم فلسطین از خانه‌های خود در ۱۹۴۸م.]][[پرونده:اشغال فلسطین.mp4|200px|بندانگشتی|اشغال فلسطین از ۱۸۸۰م تا ۲۰۲۰م.]][[پرونده:اعلام موجودیت اسرائیل در ۱۴ می ۱۹۴۸م توسط بن گوریون.jpg|200px|بندانگشتی|وسط|اعلام موجودیت اسرائیل در ۱۴ می ۱۹۴۸م توسط بن گوریون در سالن اجتماعات تِل‌ْآویو]]

تأسیس یک کشور بزرگ (اسرائیل بزرگ) با هویت یهودی و یک ابرقدرت منطقه‌ای مسلط در خاورمیانه را نخستین و مهم‌ترین هدف رژیم اسرائیل ذکر کرده‌اند.<ref>نگاه کنید به: صفاتاج، ماجرای فلسطین و اسرائیل، ۱۳۸۱ش، ص۱۶۴؛ «[https://www.farsnews.ir/news/14010828000595/ رؤیای صهیونیست‌ها در تأسیس اسرائیل بزرگ چگونه بر باد رفت؟]»، خبرگزاری فارس: خمینی، صحیفه امام، ۱۳۸۹ش، ج۲۱، ص۳۹۸، پاورقی دوم.</ref> رُوژِه گارُودی، نویسنده و سیاستمدار مستبصر فرانسوی، معتقد است هدف اساسی صهیونیست‌ها، مهاجرت تمامی یهودیان به سرزمین موعود<ref>گارودی، محاکمه صهیونیزم اسرائیل،‌ ۱۳۸۴ش، ص۴۱.</ref> و ایجاد یک دولت یهودی در فلسطین است.<ref>گارودی، تاریخ یک ارتداد، ۱۳۷۷ش، ص۷۵و۷۶ و ۸۲؛ گارودی، محاکمه صهیونیزم اسرائیل،‌ ۱۳۸۴ش، ص۶۶.</ref> به اعتقاد [[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] هدف از تأسیس اسرائیل در [[فلسطین]]، سیطره بر [[جهان اسلام|دنیای اسلام]] و استعمار سرزمین‌های اسلامی بوده است.<ref>خمینی، صحیفه امام، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۲.</ref>

صهیونیست‌ها برای اشغال فلسطین و ایجاد دولت اسرائیل در آنجا دلایل و توجیهاتی ذکر کرده‌اند که با عنوان اسطوره یا افسانه‌های اسرائیل نیز شناخته می‌شود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: گارودی، تاریخ یک ارتداد، ۱۳۷۷ش، ص ۱۳-۱۷، ۳۳، ۳۵ و ۴۷-۵۰؛ پاپه، ایده اسرائیل، ۱۳۹۸ش، ص۱۵۲.</ref> این دلایل هم جنبه مذهبی و هم جنبه غیرمذهبی دارد: یکی از دلایل مذهبی آنان این است که فلسطین همان سرزمین موعود است<ref>فیروزآبادی، کشف الاسرار صهیونیسم، ‌۱۳۹۳ش، ص۲۵؛ سجادی، پیدایش و تداوم صهیونیسم، ۱۳۸۶ش، ص۴۵.</ref> که در سِفْر پیدایش{{یاد|«در آن روز یَهُوَه با اِبْرام عهد بست و گفت: این زمین را از نهر مصر تا به نهر عظیم یعنی نهر فرات به نسل تو بخشیده‌ام».(عهد عتیق، سفر پیدایش، باب ۱۵، آیه ۱۸.)}}  از بخشیدن این سرزمین به نسل [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم(ع)]] سخن آمده است.<ref>گارودی، تاریخ یک ارتداد، ۱۳۷۷ش، ص۳۷و۳۸ و ۱۸۷.</ref> از نظر صهیونیست‌‌ها، سرزمینی که به عده خاصی وعده داده شده، بیرون کردن دیگران از آنجا نه تنها حق، بلکه تکلیف است.<ref>گارودی، محاکمه صهیونیزم اسرائیل،‌ ۱۳۸۴ش، ص۴۱.</ref>

واقعه هولوکاست از دلایل غیرمذهبی صهیونست‌هاست و آن را توجیه و دلیل اصلی تأسیس دولت اسرائیل می‌دانند؛<ref>گارودی، محاکمه صهیونیزم اسرائیل،‌ ۱۳۸۴ش، ص۷۶.</ref> تاجایی که گفته شده ایجاد دولت اسرائیل پاسخ خداوند به قربانی بزرگ بود.<ref>گارودی، تاریخ یک ارتداد، ۱۳۷۷ش، ص۱۷۱.</ref> یهودیان معتقدند در این واقعه شش میلیون یهودی در جنگ جهانی دوم توسط هیتلر کشته شد.<ref>سویدان، دایره المعارف مصور تاریخ یهودیت و صهیونیسم، ۱۳۹۱ش، ص۲۹۷.</ref> این واقعه باعث شد صهیونیست‌ها با سر دادن فریاد مظلومیت، از جامعه جهانی درخواست غرامت کنند. اروپاییان نیز به بهانه جبران این خسارت، به فکر تأسیس دولت مستقلی برای آنان افتادند.<ref>فیروزآبادی، کشف الاسرار صهیونیسم،‌۱۳۹۳ش، ص۲۸.</ref> بااین‌حال منتقدان این ادعای یهودیان و اعداد و ارقام مربوط به کشته‌شدگان آنها را رد می‌کنند.<ref>سویدان، دایره المعارف مصور تاریخ یهودیت و صهیونیسم، ۱۳۹۱ش، ص۲۹۷و۲۹۸.</ref>

اسرائیل بارها به مردم فلسطین و لبنان و کشورهای مسلمان منطقه حمله کرده و جنگ‌هایی به راه انداخته است که منجر به کشته‌شدن تعداد زیادی از غیرنظامیان شده و ویرانی‌های بسیاری را نیز در پی داشته است.<ref>نگاه کنید به: [https://www.tasnimnews.com/fa/news/1396/01/16/1370799/ از عملیات سلامت الجلیل و شکل‌گیری حزب‌الله تا خوشه‌های خشم]»، خبرگزاری تسنیم؛ «[https://www.mehrnews.com/news/3047958 پرونده سنگین جنایت‌های ارتش اسرائیل]»، خبرگزاری مهر.</ref>

همچنین اسرائیل بارها به مردم [[نوار غزه]] حمله کرده است؛ از جمله جنگ ۲۲ روزه در ۲۰۰۸م،‌ جنگ ۸ روزه در ۲۰۱۲م و جنگ ۵۱ روزه در ۲۰۱۴م.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: «[https://www.mehrnews.com/news/3047958 پرونده سنگین جنایت‌های ارتش اسرائیل]»، خبرگزاری مهر؛ «[https://www.mashreghnews.ir/news/346076 ده‌ها جنایت از بزرگ‌ترین جانی جهان]»، خبرگزاری مشرق.</ref> در مهر۱۴۰۲ش/اکتبر ۲۰۲۳م نیز اسرائیل در پاسخ به [[طوفان الاقصی|عملیات طوفان الاقصی]]، به نوار غزه حمله کرد که بیش از ۲۰ هزار فلسطینی کشته و بیش از ۵۴ هزار تن نیز زخمی شدند.<ref>«[https://www.aljazeera.net/news/2023/12/25/الاحتلال-يواصل-تصعيده-بالضفة-ويعتقل الاحتلال يواصل تصعيده بالضفة ويعتقل عددا من الفلسطينيين]»، خبرگزاری الجزیره.</ref>

اسرائیل در طول اشغال فلسطین به کشتارهای متعددی در فلسطین و مناطق پیرامون آن دست زده است. برخی خبرگزاری‌ها، تا ۱۲۰ مورد نام برده‌اند.<ref>نگاه کنید به: «[https://www.mashreghnews.ir/news/346076 ده‌ها جنایت از بزرگ‌ترین جانی جهان]»، خبرگزاری مشرق.</ref> براساس گزارش مرکز اطلاع‌رسانی فلسطین، از ۱۹۴۸م تا ۲۰۲۳م/۱۴۰۲ش، بیش از ۱۰۰ هزار فلسطینی از سوی [[صهیونیسم|صهیونیست‌ها]] کشته شده‌اند.<ref>«[https://farsi.palinfo.com/news/2023/5/15/75-سال-از-فاجعه-ن-بت-اشغال-فلسط-ن-ذشت ۷۵ سال از فاجعه نکبت (اشغال فلسطین) گذشت]»، مرکز اطلاع‌رسانی فلسطین.</ref> جنایات اسرائیل علیه مردم فلسطین و کشتار غیرنظامیان و کودکان به دست رژیم صهیونیستی را نسل‌کشی خوانده‌اند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: «[https://www.aa.com.tr/fa/جهان/نمایندگان-پارلمان-اروپا-حملات-اسرائيل-علیه-غزه-را-نسل-کشی-دانستند/3054343 نمایندگان پارلمان اروپا حملات اسرائیل علیه غزه را نسل‌کشی دانستند]»، خبرگزاری آناتولی؛ Ayyash, «[https://www.aljazeera.com/opinions/2023/11/2/a-genocide-is-under-way-in-palestine A genocide is under way in Palestine]», Al Jazeera Media Network.</ref>  

براساس آمار خبرگزاری‌ها، صهیونیست‌های اسرائیلی در طول موجودیت خود، بیش از ۲۷۰۰ ترور انجام داده‌اند.<ref>«[https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1484527 مهمترین ترورهای انجام  شده توسط اسرائیل در سراسر جهان]»، پایگاه خبری جماران؛ «[https://www.irna.ir/news/85290630 بیش از ۲۷۰۰ ترور هدفمند میراث شوم اسرائیل]»، خبرگزاری جمهوری اسلامی.</ref> روزنامه انگلیسی زبان ایندیپندنت ایرلندی، در گزارشی با عنوان «مرگ‌بارترین قاتلان جهان»، سازمان اطلاعات اسرائیل (موساد) را «ماشین کشتار بی‌رحم اسرائیل» خوانده است.<ref>«[https://www.independent.ie/life/the-worlds-deadliest-assassins/26605405.html The world's deadliest assassins]», Irish independent.</ref> ترورهای این رژیم محدود به فلسطین و رهبران و فعالان نظامی مقاومت نبود؛ بلکه آنها رهبران سیاسی و دانشمندان زیادی را در سراسر جهان ترور کرده‌اند.<ref>«[https://www.farsnews.ir/news/14020822000475 نگاهی بر جنایات رژیم صهیونیستی در ۸۶ سال گذشته]»، خبرگزاری فارس.</ref> برخی از افراد ترور شده، عبارتند از: [[سید عباس موسوی]] دومین دبیر [[حزب‌الله لبنان]]، [[عماد مغنیه]] از فرماندهان حزب‌الله، [[راغب حرب]] روحانی شیعه معروف به شیخ الشهدای مقاومت لبنان، [[سمیر قنطار|سَمیر قِنْطار]] از اعضای سازمان آزادی‌بخش فلسطین، فتحی شقاقی بنیانگذار [[جنبش جهاد اسلامی فلسطین|جهاد اسلامی]]، [[شیخ احمد یاسین]] از رهبران [[حماس]].<ref>نگاه کنید به: سویدان، دایرةالمعارف مصور تاریخ یهودیت و صهیونیسم، ۱۳۹۱ش، ص۳۴۶ و ۳۴۷؛ «[https://www.irna.ir/news/85290630 بیش از ۲۷۰۰ ترور هدفمند میراث شوم اسرائیل]»، خبرگزاری جمهوری اسلامی.</ref> براساس اسناد و گزارش‌ها، سازمان  اطلاعات اسرائیل (موساد) در ترور دانشمندان هسته‌ای ایران همچون علی‌محمدی، شهریاری، احمدی روشن، رضایی‌نژاد و فخری‌زاده نیز دخالت داشته است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به:  «[https://www.nbcnews.com/news/world/israel-teams-terror-group-kill-irans-nuclear-scientists-u-s-flna241673 Israel teams with terror group to kill Iran's nuclear scientists, U.S. officials tell NBC News]», NBC news؛ «[https://www.independent.ie/life/the-worlds-deadliest-assassins/26605405.html The world's deadliest assassins]», Irish independent؛ «[https://irdc.ir/fa/news/4842/نقش-امریکا-در-عملیات‌-تروریستی-در-ایران-بعد نقش آمریکا در عملیات تروریستی در ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی]»، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.</ref>

[[پرونده:نقشه اسرائیل و مناطق اشغالی.png|180px|بندانگشتی|چپ|نقشه اسرائیل و مناطق اشغال شده فلسطین]]

اسرائیل در مخالفت با قطعنامه‌های سازمان ملل متحد رکوددار جهان معرفی شده است.<ref>چامسکی، مثلث سرنوشت‌ساز، ۱۳۶۹ش، ص۱۲۲.</ref> گفته شده شورای امنیت سازمان ملل متحد از ۱۹۴۸م تا ۲۰۱۶م، بیش از ۱۰۲ قطعنامه و شورای حقوق بشر سازمان ملل از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۲۳م، ۱۰۴ قطعنامه در محکومیت اسرائیل تصویب کرده‌اند<ref>نگاه کنید به:‌ «[https://www.farsnews.ir/news/14020822000475 نگاهی به جنایات رژیم صهیونیستی در ۸۶ سال گذشته]»، خبرگزاری فارس.</ref> [[ایالات متحده آمریکا|آمریکا]] در حمایت از اسرائیل، از سال ۱۹۷۲ تا ۱۹۹۶م، سی بار قطعنامه‌های سازمان ملل در محکومیت اسرائیل را وتو کرده است.<ref>گارودی، تاریخ یک ارتداد، ۱۳۷۷ش، ص۱۴.</ref>

*قطعنامه ۳۲۳۶ در ۲۲ نوامبر ۱۹۷۴م: حق تعیین سرنوشت و حاکمیت در فلسطین را برای فلسطینیان و حق بازگشت آوارگان به سرزمین‌هایشان را به تصویب رساند؛ اما اسرائیل به این قطعنامه پای‌بند نبود و آن را زیر پا گذاشت.<ref>«[https://www.mehrnews.com/news/680873 اسرائیل و نقض قطعنامه‌های بین‌المللی درباره بازگشت آوارگان فلسطینی]»، خبرگزاری مهر.</ref>

*قطعنامه ۲۳۳۴ شورای امنیت در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۶م، در محکومیت شهرک‌سازی‌های اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی و نقض آشکار قوانین بین‌المللی.<ref>«[https://www.alef.ir/news/3970307015.html قطعنامه ۲۲۳۱ و دیگر قطعنامه‌های شورای امنیت که دولت ترامپ نقض کرد]»، وبگاه جامعه خبری تحلیل الف.</ref>

*‌ قطعنامه ۲۴۲ شورای امنیت: ۲۲ نوامبر ۱۹۶۷م خواستار خروج نیروهای رژیم صهیونیستی از اراضی اشغالی فلسطین در سال ۱۹۶۷م شد.<ref>دهقانی، «قطعنامه تقسیم فلسطین مبنای راه حل دو دولت و ملاکی برای  راه حل همه پرسی»، ص۱۰۲۹.</ref>

درباره تاریخچه تشکیل اسرائیل و سیاست‌ها و جنگ‌ها و مسائل پیرامون آن کتاب‌های متعددی نگاشته شده است که برخی از آنها عبارت‌اند از:

*مجموعه چهارجلدی «تو زودتر بکش»: نوشتهٔ رونین برگمن و ترجمه وحید خضاب، روایت نیروهای عملیاتی و اطلاعاتی اسرائیل از شصت سال ترورهای موساد است؛

*''ده غلط مشهور درباره اسرائیل'' (چیزهایی که خیلی‌ها فکر می‌کنند درست است ولی نیست): نوشته ایلان پاپه، مورخ اسرائیلی، ترجمه وحید خضاب. در این کتاب ده افسانه و باور غلط که اسرائیل براساس آنها شکل گرفته، مورد بررسی انتقادی قرار گرفته است.<ref>پاپه، ده غلط مشهور درباره اسرائیل، ۱۳۹۹ش، ص۱۴.</ref> یکی از باورهای غلط، برابری صیهونیسم با یهودیت و صهیونیسم‌ستیزی با یهودیت‌ستیزی است که در فصل سوم این کتاب رد شده است.<ref>پاپه، ده غلط مشهور درباره اسرائیل، ۱۳۹۹ش، ص۱۶ و ۵۹-۹۰.</ref> این کتاب توسط کتابستان معرفت نخستین بار در ۱۳۹۹ش منتشر شد؛

*''اسلام‌پژوهی در اسرائیل'': اثر اکبر محمودی که مهم‌ترین مراکز، اشخاص و آثار و تحقیقات درباره اسلام‌پژوهی و اسلام‌شناسی در اسرائیل را معرفی کرده است.<ref>محمودی، اسلام‌پژوهی در اسرائیل، ۱۳۹۹ش، ص۲۶.</ref> نگارش کتاب به سفارش پژوهشگاه قرآن و حدیث بوده<ref>محمودی، اسلام‌پژوهی در اسرائیل، ۱۳۹۹ش، ص۲۰.</ref> و توسط انتشارات دارالحدیث در سال ۱۳۹۹ش منتشر شده است.