زیارت قبور: تفاوت میان نسخه‌ها

عالمان مسلمان به پیروی از آیات قرآن و احادیث، زیارت قبور؛ به ویژه قبور پیامبران و انسان‌های صالح را امری مشروع دانسته و برای آن فضیلت‌ها و فوایدی بیان کرده‌اند.<ref>سبحانی، آیین وهابیت، ۱۳۸۶ش، ص۱۰۲.</ref> یاد مرگ و آخرت،<ref>مسلم، صحیح مسلم، دار إحیاء التراث العربی، ج۲، ص۶۷۱؛ الدارقطنی، سنن الدارقطنی، ۱۴۲۴ق، ج۵، ص۴۶۷.</ref> تقرب به خداوند،<ref>سید بن طاووس، فرحة الغری، ۱۴۱۹ق، ص۱۰۴-۱۰۵؛ علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۰۰، ص۱۲۰-۱۲۱.</ref> رقت و نرمی قلب‌ها،<ref>متقی هندی، کنز الاعمال، ۱۴۰۱ق، ج۱۵، ص۶۴۶.</ref> از جمله آثاری است که برای زیارت قبور بر شمرده‌اند. همچنین گفته‌اند در اثر زیارت قبور، زائر می‌تواند کوتاه بودن زندگی را به‌خاطر آورد و همین یادآوری ممکن است او را به مراعات موازین اخلاقی سوق دهد؛ و صاحبان قبور نیز ممکن است از دعا و طلب مغفرتی که زائران در حق آنان می‌کنند، از بخشایش و غفران الهی بهرمند گردند.<ref>آبرهامف، «توجیه فلسفی فخرالدین رازی از زیارت قبور»، ص۸۶.</ref>

==ادله مشروعیت==