حدیث نقطه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
==تفسیر عرفانی از نقطه باء بسم الله== | ==تفسیر عرفانی از نقطه باء بسم الله== | ||
[[سید حیدر آملی]] عارف شیعه قرن هشتم در تفسیر حدیث نقطه مطالبی را بیان کرده است. از نگاه وی از اين جهت حضرت علی(ع) خود را نقطه ناميده‌اند كه وجودش اولين وجود مُتَعَيَّن در میان مخلوقات است. تَعَيُّن وجود او پيدايش تعينات ديگر را به دنبال داشته است. در توضیح بیشتر می‌گوید باء همان الف هست. الف هیچ حد و رسمی ندارد. هیچ تعینی ندارد. این نقطه است که باعث می‌شود که الف به شکل باء تعین پیدا کند. این سخن حضرت علی(ع) هم که من نقطه زیر باء هستم به همین معناست. آن حضرت همان نقطه در عالم هستی است که باعث پیدایش کثرت‌ها و تعینات مخلوقات در عالم هستی شده است.<ref>آملی، رساله نقد النقود في معرفة الوجود، ۱۳۶۴ش، ص۷۰-۷۱.</ref> | [[سید حیدر آملی]] عارف شیعه قرن هشتم در تفسیر حدیث نقطه مطالبی را بیان کرده است. از نگاه وی از اين جهت حضرت علی(ع) خود را نقطه ناميده‌اند كه وجودش اولين وجود مُتَعَيَّن در میان مخلوقات است. تَعَيُّن وجود او پيدايش تعينات ديگر را به دنبال داشته است. در توضیح بیشتر می‌گوید باء همان الف هست. الف هیچ حد و رسمی ندارد. هیچ تعینی ندارد. این نقطه است که باعث می‌شود که الف به شکل باء تعین پیدا کند. این سخن حضرت علی(ع) هم که من نقطه زیر باء هستم به همین معناست. آن حضرت همان نقطه در عالم هستی است که باعث پیدایش کثرت‌ها و تعینات مخلوقات در عالم هستی شده است.<ref>آملی، رساله نقد النقود في معرفة الوجود، ۱۳۶۴ش، ص۷۰-۷۱.</ref> | ||
[[ملاصدرا]] عارف و فیلسوف قرن یازدهم شیعه نیز معنای نقطه تحت باء را به مرتبه بساطت وجود می‌داند. مشاهده سالک الی الله چنین است که قرآن، بلکه همه کتب آسمانی بلکه همه موجودات در نقطه باء جمع است. این نقطه بسیط است؛ همه اشیا در او است. برای نمونه با حرف «ما» در «ما فی السماوات و الارض» به همه موجودات اشاره می‌کنیم همینطور می‌توانیم بگوییم همه موجودات در نقطه باء جمع است. از نگاه او اگر کسی توانست به دایره ملکوت سبحانی برسد در آن صورت احاطه بر آن مرتبه پیدا کرده و همه هستی را تحت سلطه خود می‌بیند. این معنای سخن حضرت است که من نقطه زیر باء بسم الله هستم.<ref>صدرالدین شیرازی، الحکمة المتعالیة فی الاسفار العقلیة الاربعة، ۱۳۶۸ش، ج۷، ص۳۲-۳۴؛ صدرالدین شیرازی، مفاتیح العیب، ۱۳۶۳ش، ص۲۱-۲۴.</ref> | |||
==تک‌نگاری== | ==تک‌نگاری== | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۹: | ||
* سجستانی، ابن‌ابی‌داود، کتاب المصاحف، قاهره، الفاروق الحدیثة، ۱۴۲۳ق. | * سجستانی، ابن‌ابی‌داود، کتاب المصاحف، قاهره، الفاروق الحدیثة، ۱۴۲۳ق. | ||
* سمعانی، احمد بن ابی‌المظفر، روح الارواح فی شرح اسماء الملک الفتاح، تهران، انتشارات علمی فرهنگی، ۱۳۸۴ش. | * سمعانی، احمد بن ابی‌المظفر، روح الارواح فی شرح اسماء الملک الفتاح، تهران، انتشارات علمی فرهنگی، ۱۳۸۴ش. | ||
* صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم، الحکمة المتعالیة فی الاسفار العقلیة الاربعة، قم، مکتبة المصطفوی، ۱۳۶۸ش. | |||
* صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم، مفاتیح العیب، تهران، موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، ۱۳۶۳ش. | |||
* عبدالرزاق کاشانی، محمود، کشف الوجوه الغر لمعانی نظم الدر، تحقیق: احمدفرید مزیدی، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۲۶ق | * عبدالرزاق کاشانی، محمود، کشف الوجوه الغر لمعانی نظم الدر، تحقیق: احمدفرید مزیدی، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۲۶ق | ||
* عطار نیشابوری، فریدالدین محمد، تذکرة الاولیاء، دمشق، دارالمکتبی، ۱۴۳۰ق. | * عطار نیشابوری، فریدالدین محمد، تذکرة الاولیاء، دمشق، دارالمکتبی، ۱۴۳۰ق. | ||