|
|
خط ۷۹: |
خط ۷۹: |
| رابطه کشورهای مسلمان با اسرائیل همراه با فراز و نشیب بوده و حمایتها و مخالفتهای گوناگونی در پی داشته است. بسیاری از کشورهای اسلامی همچون [[اندونزی]]، [[پاکستان]]، [[سوریه]]، [[عراق]]، [[افغانستان]]، [[الجزایر]]، [[بنگلادش]]، [[کویت]]، [[لبنان]]، [[لیبی]]، [[مالزی]]، [[عمان]]، [[قطر]]، [[سومالی]]، [[عربستان سعودی|عربستان]]، [[تونس]]، [[یمن]] و [[ایران]] (پس از [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب]])، رژیم صهیونیستی را به رسمیت نمیشناسند.<ref>دهقان، «[https://www.atrakdaily.ir/fa/Main/Page/14505/8/%D9%88%DB%8C%DA%98%D9%87 آشنایی اجمالی با رژیم غاصب کودککش اسرائیل]»، روزنامه اترک، تاریخ ۹ اردیبهشت ۱۴۰۱ش؛ توفیقی، «[https://www.rouydad24.ir/fa/news/313568 کدام کشورها اسرائیل را به رسمیت نمیشناسند؟]»، خبرگزاری رویداد ۲۴.</ref> | | رابطه کشورهای مسلمان با اسرائیل همراه با فراز و نشیب بوده و حمایتها و مخالفتهای گوناگونی در پی داشته است. بسیاری از کشورهای اسلامی همچون [[اندونزی]]، [[پاکستان]]، [[سوریه]]، [[عراق]]، [[افغانستان]]، [[الجزایر]]، [[بنگلادش]]، [[کویت]]، [[لبنان]]، [[لیبی]]، [[مالزی]]، [[عمان]]، [[قطر]]، [[سومالی]]، [[عربستان سعودی|عربستان]]، [[تونس]]، [[یمن]] و [[ایران]] (پس از [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب]])، رژیم صهیونیستی را به رسمیت نمیشناسند.<ref>دهقان، «[https://www.atrakdaily.ir/fa/Main/Page/14505/8/%D9%88%DB%8C%DA%98%D9%87 آشنایی اجمالی با رژیم غاصب کودککش اسرائیل]»، روزنامه اترک، تاریخ ۹ اردیبهشت ۱۴۰۱ش؛ توفیقی، «[https://www.rouydad24.ir/fa/news/313568 کدام کشورها اسرائیل را به رسمیت نمیشناسند؟]»، خبرگزاری رویداد ۲۴.</ref> |
|
| |
|
| ماهاتیر محمد، نخستوزیر مالزی در ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۰م، ضمن اشغالگر خواندن اسرائیل، گفته است که مالزی هیچ زمانی اسرائیل را به رسمیت نخواهد شناخت.<ref>«[https://fa.alalam.ir/news/5020936 ماهاتیر محمد: اسرائیل را به رسمیت نمیشناسیم]»، شبکه العالم.</ref> در پاکستان، با اینکه برخی از مقامات سیاسی در مقاطع مختلف، تمایل خود به برقراری ارتباط با اسرائیل را ابراز کردهاند؛ اما عقاید اسلامی مردم، موجب واکنش شدید به هر نوع اظهار تمایل مقامات پاکستان به ارتباط با اسرائیل شده<ref>مؤسسه تحقیقات و پژوهشهای سیاسی-علمی ندا، مروری بر روابط خارجی رژیم صهیونیستی، ۱۳۸۹ش، ص۳۷۸.</ref> و پاکستان روابط سیاسی و اقتصادی رسمی با اسرائیل نداشته است.<ref>مؤسسه تحقیقات و پژوهشهای سیاسی-علمی ندا، مروری بر روابط خارجی رژیم صهیونیستی، ۱۳۸۹ش، ص۳۸۰ و ۳۸۸.</ref> با این حال، بعضی از دولتمردان کشورهای اسلامی روابط خود را با اسرائیل عادیسازی کردهاند از جمله [[مصر]]، [[اردن]]، [[بحرین]]، [[امارات متحده عربی|امارات]]، [[سودان]] و [[مراکش]].<ref>توفیقی، «[https://www.rouydad24.ir/fa/news/313568 کدام کشورها اسرائیل را به رسمیت نمیشناسند؟]»، خبرگزاری رویداد ۲۴.</ref>
| | با این حال، بعضی از دولتمردان کشورهای اسلامی روابط خود را با اسرائیل عادیسازی کردهاند از جمله [[مصر]]، [[اردن]]، [[بحرین]]، [[امارات متحده عربی|امارات]]، [[سودان]] و [[مراکش]].<ref>توفیقی، «[https://www.rouydad24.ir/fa/news/313568 کدام کشورها اسرائیل را به رسمیت نمیشناسند؟]»، خبرگزاری رویداد ۲۴.</ref> [[ترکیه]] را نخستین کشور مسلمان دانستهاند که با اسرائیل رابطه و همکاری برقرار کرد. ترکیه در مارس ۱۹۴۹م، اسرائیل را به رسمیت شناخت و در سال ۱۹۵۲م روابط دیپلماتیک با آن برقرار کرد.<ref>مؤسسه تحقیقات و پژوهشهای سیاسی-علمی ندا، مروری بر روابط خارجی رژیم صهیونیستی، ۱۳۸۹ش، ص۳۳۷.</ref> |
|
| |
| [[ترکیه]] را نخستین کشور مسلمان دانستهاند که با اسرائیل رابطه و همکاری برقرار کرد. ترکیه در مارس ۱۹۴۹م، اسرائیل را به رسمیت شناخت و در سال ۱۹۵۲م روابط دیپلماتیک با آن برقرار کرد.<ref>مؤسسه تحقیقات و پژوهشهای سیاسی-علمی ندا، مروری بر روابط خارجی رژیم صهیونیستی، ۱۳۸۹ش، ص۳۳۷.</ref> این کشور با اسرائیل روابط و تعاملات اقتصادی، نظامی، اطلاعاتی و فرهنگی نیز داشته است.<ref>نگاه کنید به: مؤسسه تحقیقات و پژوهشهای سیاسی-علمی ندا، مروری بر روابط خارجی رژیم صهیونیستی، ۱۳۸۹ش، ص۳۴۲-۳۵۵.</ref> اردن در ۱۹۹۴م، پیمان صلح با اسرائیل امضا کرد و آن را به رسمیت شناخت.<ref>«[https://www.nasim.news/بخش-بین-الملل-129/2378556-اردن-رابطه-آن-با-تاریخ-فلسطین اردن و رابطهی آن با تاریخ فلسطین]»، وبگاه نسیم آنلاین.</ref> | |
|
| |
|
| مصر در زمان ریاست جمهوری جمال عبدالناصر (دوره ریاست: ۱۹۵۶-۱۹۷۰م)، موضع مخالفی نسبت به اسرائیل داشت؛ اما پس از عبدالناصر، انور سادات (دوره ریاست: ۱۹۷۰-۱۹۸۱م)، سیاست سازش را در پیش گرفت و پیمان کمپ دیوید در ۱۹۷۸م و پیمان صلح در ۱۹۷۹م را امضا کرد و اسرائیل را به رسمیت شناخت.<ref>نگاه کنید به: مؤسسه تحقیقات و پژوهشهای سیاسی-علمی ندا، مروری بر روابط خارجی رژیم صهیونیستی، ۱۳۸۹ش، ص۳۵۹-۳۶۲.</ref> با وجود پیمان صلح میان مصر و اسرائیل، سیاستهای نظامیگرایانه اسرائیل علیه فلسطین و مصر، مخالفت افکار عمومی و احزاب به ویژه [[اخوان المسلمین]]، مانع روابط دوستانه مصر و اسرائیل تلقی شده است.<ref>مؤسسه تحقیقات و پژوهشهای سیاسی-علمی ندا، مروری بر روابط خارجی رژیم صهیونیستی، ۱۳۸۹ش، ص۳۷۵.</ref> با این حال، روابط اقتصادی مانند صدور نفت میان آنان برقرار بوده است.<ref>مؤسسه تحقیقات و پژوهشهای سیاسی-علمی ندا، مروری بر روابط خارجی رژیم صهیونیستی، ۱۳۸۹ش، ص۳۶۶ - ۳۶۸.</ref>
| | ایران در اسفند ۱۳۲۸ش/مارس ۱۹۵۰م، اسرائیل را به رسمیت شناخت و روابط سیاسی با آن برقرار کرد.<ref>سویدان، دایرةالمعارف مصور تاریخ یهودیت و صهیونیسم، ۱۳۹۱ش، ص۳۸۸.</ref> دو سال بعد و با روی کار آمدن [[محمد مصدق]]، دولت رسماً با اسرائیل قطع رابطه کرد.<ref>سویدان، دایرةالمعارف مصور تاریخ یهودیت و صهیونیسم، ۱۳۹۱ش، ص۳۸۸.</ref> در دولت محمد رضا پهلوی، روابط ایران و اسرائیل از سر گرفته شد و در شهریور ۱۳۴۶ش سفارت اسرائیل به طور رسمی در ایران آغاز به کار کرد که تا پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران]] فعال بود.<ref>سویدان، دایرةالمعارف مصور تاریخ یهودیت و صهیونیسم، ۱۳۹۱ش، ص۳۸۹.</ref> با پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران]] در [[۲۲ بهمن]] [[سال ۱۳۵۷ هجری شمسی|۱۳۵۷ش]]، رابطه ایران با اسرائیل قطع و سفارت اسرائیل به سفارت فلسطین تبدیل شد.<ref>نگاه کنید به: سویدان، دایرةالمعارف مصور تاریخ یهودیت و صهیونیسم، ۱۳۹۱ش، ص۳۹۹.</ref> |
| | |
| ایران در اسفند ۱۳۲۸ش/مارس ۱۹۵۰م، اسرائیل را به رسمیت شناخت و روابط سیاسی با آن برقرار کرد؛ البته گفتهاند محمد ساعد، نخست وزیر وقت ایران، برای این کار، رشوه ۴۰۰ هزار دلاری از اسرائیل گرفته بود.<ref>سویدان، دایرةالمعارف مصور تاریخ یهودیت و صهیونیسم، ۱۳۹۱ش، ص۳۸۸.</ref> دو سال بعد و با روی کار آمدن [[محمد مصدق]]، دولت رسماً با اسرائیل قطع رابطه کرد.<ref>سویدان، دایرةالمعارف مصور تاریخ یهودیت و صهیونیسم، ۱۳۹۱ش، ص۳۸۸.</ref> در دولت محمد رضا پهلوی، روابط ایران و اسرائیل از سر گرفته شد و در شهریور ۱۳۴۶ش سفارت اسرائیل به طور رسمی در ایران آغاز به کار کرد که تا پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران]] فعال بود. در این دوره، برخی از نخستوزیران اسرائیل همچون بنگوریون، لوی اشکول، اسحاق رابین و مناخیم بگین به ایران سفر کردند.<ref>سویدان، دایرةالمعارف مصور تاریخ یهودیت و صهیونیسم، ۱۳۹۱ش، ص۳۸۹.</ref> گفته شده مردم ایران به شدت مخالف روابط شاه با اسرائیل بودند و در مناسبتهای مختلف علیه اسرائیل تظاهرات برپا میکردند.<ref>سویدان، دایرةالمعارف مصور تاریخ یهودیت و صهیونیسم، ۱۳۹۱ش، ص۳۹۰.</ref> [[سید روحالله موسوی خمینی|امام خمینی]] یکی از دلایل دشمنی خود با شاه را رابطه او با اسرائیل بیان کرده است.<ref>خمینی، صحیفه امام، ۱۳۸۹ش، ج۵، ص۱۳۴.</ref> با پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران]] در [[۲۲ بهمن]] [[سال ۱۳۵۷ هجری شمسی|۱۳۵۷ش]]، رابطه ایران با اسرائیل قطع و سفارت اسرائیل به سفارت فلسطین تبدیل شد.<ref>نگاه کنید به: سویدان، دایرةالمعارف مصور تاریخ یهودیت و صهیونیسم، ۱۳۹۱ش، ص۳۹۹.</ref> حمایت از فلسطین و مبارزه با رژیم صهیونیستی و حامیانش از ارکان اصلی سیاستهای راهبردی<ref>«[https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=3061 بیانات در مراسم گشایش کنفرانس بینالمللی حمایت ار انتفاضه فلسطین]»، دفتر حفظ و نشر آثار آیتالله خامنهای.</ref> و موضع همیشگی<ref>خامنهای، فلسطین، ۱۳۹۷ش، ص۸۹و۹۰.</ref> جمهوری اسلامی ایران عنوان شده است. | |
| | |
| کشورهایی همچون ایران، پاکستان، عراق، لبنان، بنگلادش، مالزی، عربستان، سوریه و یمن گذرنامه اسرائیل را قبول ندارند.<ref>توفیقی، «[https://www.rouydad24.ir/fa/news/313568 کدام کشورها اسرائیل را به رسمیت نمیشناسند؟]»، خبرگزاری رویداد ۲۴.</ref>
| |
|
| |
|
| ==مطالعات اسلامشناسی و شیعهشناسی در اسرائیل== | | ==مطالعات اسلامشناسی و شیعهشناسی در اسرائیل== |