روزه: تفاوت میان نسخه‌ها

شکستن یا بازکردن روزه را افطار گویند.<ref>مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۶۲۴.</ref> طبق دیدگاه فقیهان شیعه، روزه‌دار باید تا [[مغرب شرعی]] (اذان مغرب) افطار نکند.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل(محشی)، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۸۸۰.</ref> بر اساس روایات، خواندن دعا و تلاوت [[سوره قدر]] هنگام افطار<ref>حر عاملی، وسائل الشیعة، ۱۴۰۹ق، ج۱۰، ص۱۴۷-۱۵۱.</ref> و بازکردن روزه با آب، شیر و خرما، [[مستحب]] است.<ref>حرعاملی، وسائل الشیعة، ۱۴۰۹ق، ج۱۰، ص۱۵۶-۱۶۱.</ref> برپایه [[ حدیث |روایات]]، افطاری‌دادن به روزه‌دار فضیلت دارد.<ref>نگاه کنید به: کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۶۸ و ۶۹؛ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۳۴و۱۳۵.</ref> بر اساس آنچه در [[خطبه شعبانیه]] از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] نقل شده، پاداش افطاری‌دادن به یک مؤمن در [[ رمضان |ماه رمضان]] برابر با ثواب آزادکردن یک بنده و موجب [[آمرزش گناه|آمرزش گناهان]] است.<ref>صدوق، عیون أخبار الرضا(ع)، ۱۳۷۸ق، ج۱، ص۲۹۶.</ref>