Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۰۲۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
برای اثبات توحید ذاتی خدا دلایلی مطرح شده است. از آن میان گفتهاند موجودی که از بالاترین مرتبه وجود برخوردار است، امکان ندارد که متعدد باشد؛ زیرا دراین صورت لازم میآید که موجود دوم، کمالاتی داشته باشد که خدا ندارد؛ حالآنکه خدا بهجهت آنکه کاملترین موجود است، امکان ندارد از کمالی بیبهره باشد. | برای اثبات توحید ذاتی خدا دلایلی مطرح شده است. از آن میان گفتهاند موجودی که از بالاترین مرتبه وجود برخوردار است، امکان ندارد که متعدد باشد؛ زیرا دراین صورت لازم میآید که موجود دوم، کمالاتی داشته باشد که خدا ندارد؛ حالآنکه خدا بهجهت آنکه کاملترین موجود است، امکان ندارد از کمالی بیبهره باشد. | ||
== | ==جایگاه و معناشناسی== | ||
توحید ذاتی از مراتب و اقسام [[توحید نظری]]<ref>جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۵ش، ص۲۰۱. </ref> و از اصول معارف اسلامی و عالیترین اندیشههای بشری شمرده شده که به ویژه در مکتب شیعه تبلور یافته است.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۱۰۱.</ref> | |||
توحید و | |||
و در اصطلاح [[متکلم|متکلمان]] به این معناست که خداوند واحد است و دومی ندارد.<ref>سبحانی، الالهیات علی هدی الکتاب و السنة و العقل، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۱.</ref> | |||
توحید ذاتی عبارت است از شناخت و اعتقاد به وحدت و یگانی ذات خداوند.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۹۹.</ref> | |||
توحید نظری مربوط به حوزه شناخت و اعتقاد و به این معناست که انسان به یگانگی خدا اعتقاد داشته باشد. در مقابل آن، توحید عملی قرار دارد که به حوزه عمل انسان مربوط است.(مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۲۶، ص۹۷.) | |||
در فلسفه اسلامی از توحید ذاتی، با عنوان توحید در وجوب تعبیر شده است.<ref>نگاه کنید به: مصباح یزدی، آموزش فلسفه، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۴۳۴ و ۴۳۹.</ref> | |||
میتوان دو معنای نخست (توحید در وجوب وجود و توحید به معنای بساطت و عدم ترکیب) را معنای توحید ذاتی دانست. | میتوان دو معنای نخست (توحید در وجوب وجود و توحید به معنای بساطت و عدم ترکیب) را معنای توحید ذاتی دانست. | ||
از برجستهترین صفات خداوند متعال آن است که او یگانه است و دومی برای او نیست. یعنی این حقیقت «دوئی» بردار و تعددپذیر نیست. مثل و مانند ندارد {{عربی|«لیس کَمِثلِه شَیء»}}<ref>سوره شوری، آیه ۱۱</ref> و در مرتبه وجود او، موجودی نیست.<ref>مطهری، مجموعه آثار، جلد۲، ۱۳۷۷ش، ص۱۰۰.</ref> {{عربی|وَ لَم یَکُن لَه کُفواً أحَد}}<ref>سوره توحید، آیه۴</ref> این همان است که در زبان [[متکلم|متکلمان]] توحید ذاتی خوانده شده و به معنای نفی مِثْل و مانند از خدا است. | از برجستهترین صفات خداوند متعال آن است که او یگانه است و دومی برای او نیست. یعنی این حقیقت «دوئی» بردار و تعددپذیر نیست. مثل و مانند ندارد {{عربی|«لیس کَمِثلِه شَیء»}}<ref>سوره شوری، آیه ۱۱</ref> و در مرتبه وجود او، موجودی نیست.<ref>مطهری، مجموعه آثار، جلد۲، ۱۳۷۷ش، ص۱۰۰.</ref> {{عربی|وَ لَم یَکُن لَه کُفواً أحَد}}<ref>سوره توحید، آیه۴</ref> این همان است که در زبان [[متکلم|متکلمان]] توحید ذاتی خوانده شده و به معنای نفی مِثْل و مانند از خدا است. |