Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۸۱
ویرایش
تسنن دوازده‌امامی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
(تمیزکاری) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''تسنن دوازده‌امامی''' گرایشی مذهبی در [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] که در آن، ضمن اعتقاد به [[خلفای سه‌گانه]]، به [[ولایت|ولایت ائمه شیعه(ع)]] هم ارادت و اعتقاد دارند. می‌گویند زمینه این گرایش در همان قرون نخستین اسلامی و در تقابل با آن دسته از طرفداران عثمان که مخالف [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] | '''تسنن دوازده‌امامی''' گرایشی مذهبی در [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] که در آن، ضمن اعتقاد به [[خلفای سه‌گانه]]، به [[ولایت|ولایت ائمه شیعه(ع)]] هم ارادت و اعتقاد دارند. می‌گویند زمینه این گرایش در همان قرون نخستین اسلامی و در تقابل با آن دسته از طرفداران عثمان که مخالف [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] بودند، شکل گرفت؛ اما دوره رواج آن را از [[قرن ششم قمری]] و ابتدا در [[ایران]] و [[هند]] و سپس در قسمت شرقی [[خراسان بزرگ]] و سرزمین‌های [[خلافت عثمانی]] می‌دانند. | ||
اصطلاح «تسنن دوازده‌امامی» عنوانی جدید در تاریخ‌پژوهی ایران قلمداد شده است؛ اما برخی محققان، با استناد به نسخه‌ای خطی گفته‌اند در اواخر دوره صفویه هم به کار می‌رفته است. برخی از عوامل شکل‌گیری تسنن دوازده‌امامی چنین بیان شده است: سقوط [[بنی‌عباس|خلافت عباسی]]، تسامح مذهبی [[ایلخانان|ایلخانان مغول]] و امیران تیموری، رشد [[تصوف]] و مرجعیت‌یافتن صوفیان، و نزدیک‌شدن تصوف و [[شیعه|تشیع]] به یکدیگر. | اصطلاح «تسنن دوازده‌امامی» عنوانی جدید در تاریخ‌پژوهی ایران قلمداد شده است؛ اما برخی محققان، با استناد به نسخه‌ای خطی گفته‌اند در اواخر دوره صفویه هم به کار می‌رفته است. برخی از عوامل شکل‌گیری تسنن دوازده‌امامی چنین بیان شده است: سقوط [[بنی‌عباس|خلافت عباسی]]، تسامح مذهبی [[ایلخانان|ایلخانان مغول]] و امیران تیموری، رشد [[تصوف]] و مرجعیت‌یافتن صوفیان، و نزدیک‌شدن تصوف و [[شیعه|تشیع]] به یکدیگر. | ||
تاریخ‌پژوهان، تسنن دوازده‌امامی را از دلایل اصلی رواج [[شیعه|تشیع]] در شرق اسلامی، به‌خصوص ایران و زمینه اصلی پیدایش [[صفویان|دولت شیعی صفویه]] می‌دانند. به باور آنها وجود حکومت‌هایی با رویکرد تسنن دوازده‌امامی در سرتاسر قرون نهم و دهم | تاریخ‌پژوهان، تسنن دوازده‌امامی را از دلایل اصلی رواج [[شیعه|تشیع]] در شرق اسلامی، به‌خصوص ایران و زمینه اصلی پیدایش [[صفویان|دولت شیعی صفویه]] می‌دانند. به باور آنها وجود حکومت‌هایی با رویکرد تسنن دوازده‌امامی در سرتاسر [[قرن نهم قمری|قرون نهم]] و [[قرن دهم قمری|دهم قمری]]، زمینه تحول مذهبی [[ایران|ایرانیان]] را از تسنن به تشیع آماده کرد. همچنین از دیگر عوامل تحول مذهبی ایرانیان را وجود چهره‌های مختلف فرهنگی با گرایش تسنن دوازده‌امامی دانسته‌اند که در آثارشان، در کنار یادکرد از خلفای سه‌گانه، از [[امامان شیعه|ائمه شیعه]] با عنوان حجت‌های [[عصمت|معصوم]] الهی یاد کرده‌اند. | ||
==تعریف و جایگاه== | ==تعریف و جایگاه== | ||