پرش به محتوا

تقرب: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
درباره ماهیت تقرب به خدا، برخی با رویکردی فلسفی آن را نزدیک شدن حقیقی به معنای قرب ذاتی به خداوند دانسته‌ و عده‌ای نیز با رویکرد کلامی نزدیک شدن به خداوند را مجازی و به معنای بهره‌مندی از [[بهشت]] و نعمات الهی دانسته‌اند.
درباره ماهیت تقرب به خدا، برخی با رویکردی فلسفی آن را نزدیک شدن حقیقی به معنای قرب ذاتی به خداوند دانسته‌ و عده‌ای نیز با رویکرد کلامی نزدیک شدن به خداوند را مجازی و به معنای بهره‌مندی از [[بهشت]] و نعمات الهی دانسته‌اند.


تقرب به خداوند را مشروط به انجام اعمال و تکالیف و متخلق شدن به صفات نیکو از جمله [[ورع]]، [[ایمان]] و [[عمل صالح]]، [[انفاق]]، [[زکات]]، دوستی و همدردی با همدیگر، [[صله رحم]] و نیکی به دیگران دانسته‌اند. آثاری از جمله دست‌یابی به [[فلاح]] و رستگاری، رسیدن به مقام اهل یقین، دوری از [[تکبر]] نسبت به [[عبادت خدا]]، رحمت الهی، زیاد شدن اموال، آسایش و راحتی هنگام [[مرگ]] و [[بهشت]] برای آن معرفی کرده‌اند.
تقرب به خداوند را مشروط به انجام اعمال و تکالیف و متخلق شدن به صفات نیکو از جمله [[ورع]]، [[ایمان]] و [[عمل صالح]]، [[انفاق]]، [[زکات]]، دوستی و همدردی با همدیگر، [[صله رحم]] و نیکی به دیگران دانسته‌اند. آثاری از جمله دست‌یابی به [[فلاح]] و رستگاری، رسیدن به مقام اهل یقین، دوری از [[تکبر]] نسبت به [[عبادت خدا]]، [[رحمت الهی]]، زیاد شدن اموال، آسایش و راحتی هنگام [[مرگ]] و [[بهشت]] برای آن معرفی کرده‌اند.


اصطلاح مقرب بر کسانی اطلاق می‌شود که به مقام قرب الهی دست یافته باشند.
اصطلاح مقرب بر کسانی اطلاق می‌شود که به مقام قرب الهی دست یافته باشند.


== مفهوم‌شناسی ==
==مفهوم‌شناسی==
تقرب را به معنای نزدیک شدن یا نزدیکی جستن به چیزی یا کسی<ref>دهخدا، لغت نامه، ذیل واژه تقرب.</ref> به صورت مادی یا معنوی<ref>مصطفوی، التحقیق، ۱۴۰۲ق، ج۹، ص۲۲۶، ذیل واژه قرب.</ref> و به معنای خویشاوندی و شأن و مرتبت داشتن نزد کسی دانسته‌اند؛<ref>معین، فرهنگ فارسی، ذیل واژه تقرب.</ref> بنابراین تقرب در موارد گوناگونی مانند نزدیکی از حیث زمان، مکان، نسبت، منزلت، صفات و... به کار می‌رود.<ref>راغب اصفهانی، مفردات، ذیل واژه قرب؛ مصطفوی، التحقیق، ۱۴۰۲ق، ج۹، ص۲۲۶-۲۲۷.</ref>
تقرب را به معنای نزدیک شدن یا نزدیکی جستن به چیزی یا کسی<ref>دهخدا، لغت نامه، ذیل واژه تقرب.</ref> به صورت مادی یا معنوی<ref>مصطفوی، التحقیق، ۱۴۰۲ق، ج۹، ص۲۲۶، ذیل واژه قرب.</ref> و به معنای خویشاوندی و شأن و مرتبت داشتن نزد کسی دانسته‌اند؛<ref>معین، فرهنگ فارسی، ذیل واژه تقرب.</ref> بنابراین تقرب در موارد گوناگونی مانند نزدیکی از حیث زمان، مکان، نسبت، منزلت، صفات و... به کار می‌رود.<ref>راغب اصفهانی، مفردات، ذیل واژه قرب؛ مصطفوی، التحقیق، ۱۴۰۲ق، ج۹، ص۲۲۶-۲۲۷.</ref>


== اهمیت و جایگاه ==
==اهمیت و جایگاه==
تقرب در [[قرآن]] با واژه‌های گوناگونی از جمله «قرب»،<ref>سوره مائده، آیه ۲۷؛ سوره مریم، آیه ۵۲؛ سوره سبأ، آیه ۳۷؛ سوره توبه، آیه ۹۹؛ سوره واقعه، آیه ۱۱.</ref> «طلب وجه الله»،<ref>سوره رعد، آیه ۲۲؛ سوره بقره، آیه ۷۲؛ سوره روم، آیه ۳۸- ۳۹؛ سوره انسان، آیه ۹؛ سوره لیل، آیه ۲۰؛ سوره انعام، آیه ۵۲؛ سوره کهف، آیه ۲۸.</ref> «عِندیّت»،(تعبیرکردن از تقرب با واژه «عند» مانند: لِلَّذِينَ اتَّقَوْا عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ آیه ۱۲۷ سوره انعام)<ref>سوره قمر، آیه ۵۵؛ سوره آل عمران، آیه ۱۵-۱۶؛ سوره انعام، آیه ۱۲۷.</ref> «لقاء الله»،<ref>سوره عنکبوت، آیه ۵؛ سوره کهف، آیه ۱۱۰.</ref> [[توسل|طلب وسیله]]،<ref>سوره مائده، آیه ۳۵؛ سوره اسراء، آیه ۵۷.</ref> [[مقام محمود]]<ref>سوره اسراء، آیه ۷۹.</ref> و [[توبه|توبه به سوی خدا]]<ref>سوره هود، آیه ۳.</ref> وبه عنوان ویژگی [[سابقون]] (پیشگامان در کارهای خیر واطاعت الهی) <ref>آیه ۱۰ سوره واقعه</ref> مورد اشاره و تاکید [[خداوند]] قرار گرفته و در [[دعا|دعاها]] و [[روایات]] نیز تقرب جایگاه ویژه‌ای دارد.<ref>صحیفه سجادیه، ۱۳۷۶ش، ص۴۶، ۲۰۲، ۲۱۸، ۲۲۲، ۲۲۶؛ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۸۰؛ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۸، ۴۸.</ref>
تقرب در [[قرآن]] با واژه‌های گوناگونی از جمله «قرب»،<ref>سوره مائده، آیه ۲۷؛ سوره مریم، آیه ۵۲؛ سوره سبأ، آیه ۳۷؛ سوره توبه، آیه ۹۹؛ سوره واقعه، آیه ۱۱.</ref> «طلب وجه الله»،<ref>سوره رعد، آیه ۲۲؛ سوره بقره، آیه ۷۲؛ سوره روم، آیه ۳۸- ۳۹؛ سوره انسان، آیه ۹؛ سوره لیل، آیه ۲۰؛ سوره انعام، آیه ۵۲؛ سوره کهف، آیه ۲۸.</ref> «عِندیّت»،(تعبیرکردن از تقرب با واژه «عند» مانند: لِلَّذِينَ اتَّقَوْا عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ آیه ۱۲۷ سوره انعام)<ref>سوره قمر، آیه ۵۵؛ سوره آل عمران، آیه ۱۵-۱۶؛ سوره انعام، آیه ۱۲۷.</ref> «لقاء الله»،<ref>سوره عنکبوت، آیه ۵؛ سوره کهف، آیه ۱۱۰.</ref> [[توسل|طلب وسیله]]،<ref>سوره مائده، آیه ۳۵؛ سوره اسراء، آیه ۵۷.</ref> [[مقام محمود]]<ref>سوره اسراء، آیه ۷۹.</ref> و [[توبه|توبه به سوی خدا]]<ref>سوره هود، آیه ۳.</ref> وبه عنوان ویژگی [[سابقون]] (پیشگامان در کارهای خیر واطاعت الهی) <ref>آیه ۱۰ سوره واقعه</ref> مورد اشاره و تاکید [[خداوند]] قرار گرفته و در [[دعا|دعاها]] و [[روایات]] نیز تقرب جایگاه ویژه‌ای دارد.<ref>صحیفه سجادیه، ۱۳۷۶ش، ص۴۶، ۲۰۲، ۲۱۸، ۲۲۲، ۲۲۶؛ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۸۰؛ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۸، ۴۸.</ref>
<br />
<br />
خط ۱۹: خط ۱۹:
| منبع = '''منبع''':  [[صحیفه سجادیه]]، ترجمه [[حسین انصاریان]]، ص ۱۲۴.| تراز = چپ| عرض = ۲۵۰px|رنگ حاشیه= #۶۶۷۷۸۸|حاشیه= ۵px|اندازه خط = ۱۵px|رنگ پس‌زمینه =#F4FFF4| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
| منبع = '''منبع''':  [[صحیفه سجادیه]]، ترجمه [[حسین انصاریان]]، ص ۱۲۴.| تراز = چپ| عرض = ۲۵۰px|رنگ حاشیه= #۶۶۷۷۸۸|حاشیه= ۵px|اندازه خط = ۱۵px|رنگ پس‌زمینه =#F4FFF4| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}


== تقرب به خدا ==
==تقرب به خدا==
در فرهنگ اسلامی تقرّب به معنای طلب نزدیک شدن به [[خداوند]] با انجام دادن اعمال و تکالیفی است که خدا بر عهده بندگان قرار داده است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه قرب؛ راغب اصفهانی، مفردات، ذیل واژه قرب.</ref> تقرب به خداوند را تقرب معنوی دانسته‌اند که با دوری از [[اخلاق|رذائل اخلاقی]]، عدم [[تکبر]] و اِنانیت، تسلیم در برابر خداوند و [[عبودیت]] حاصل می‌شود.<ref>مصطفوی، التحقیق، ذیل واژه قرب.</ref> [[شهید مطهری]] تقرب به خداوند را همان خشنودی خداوند از بنده در اثر عبادت، اطاعت، سلوک و [[اخلاص]] بنده می‌داند.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۲۹۱.</ref>
در فرهنگ اسلامی تقرّب به معنای طلب نزدیک شدن به [[خداوند]] با انجام دادن اعمال و تکالیفی است که خدا بر عهده بندگان قرار داده است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه قرب؛ راغب اصفهانی، مفردات، ذیل واژه قرب.</ref> تقرب به خداوند را تقرب معنوی دانسته‌اند که با دوری از [[اخلاق|رذائل اخلاقی]]، عدم [[تکبر]] و اِنانیت، تسلیم در برابر خداوند و [[عبودیت]] حاصل می‌شود.<ref>مصطفوی، التحقیق، ذیل واژه قرب.</ref> [[شهید مطهری]] تقرب به خداوند را همان خشنودی خداوند از بنده در اثر عبادت، اطاعت، سلوک و [[اخلاص]] بنده می‌داند.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۲۹۱.</ref>
=== چگونگی تقرب به خدا ===
===چگونگی تقرب به خدا===
درباره چگونگی تقرب به خداوند چند نظر ارائه شده است:
درباره چگونگی تقرب به خداوند چند نظر ارائه شده است:
* '''رویکرد فلسفی:''' طبق این رویکرد نزدیکی بندگان به خداوند حقیقی است و آن را قرب ذاتی، معنوی و روحانی<ref>مصطفوی، التحقیق، ذیل واژه قرب؛ راغب، مفردات ذیل واژه قرب.</ref> خوانده‌اند که به خاطر اجتناب از دنیا و شرور و نقصان‌های آن برای بنده حاصل می‌شود<ref>ملا صدرا، تفسیر القرآن الکریم، ۱۳۶۱ش، ج۷، ص۲۴-۲۵.</ref> و نتایج آن را واقع شدن بنده در معرض شمول رحمت الهی و اتصاف به صفات الهی مانند حکمت و علم و [[حلم]] می‌دانند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۹، ص۱۲۱.</ref>  
*'''رویکرد فلسفی:''' طبق این رویکرد نزدیکی بندگان به خداوند حقیقی است و آن را قرب ذاتی، معنوی و روحانی<ref>مصطفوی، التحقیق، ذیل واژه قرب؛ راغب، مفردات ذیل واژه قرب.</ref> خوانده‌اند که به خاطر اجتناب از دنیا و شرور و نقصان‌های آن برای بنده حاصل می‌شود<ref>ملا صدرا، تفسیر القرآن الکریم، ۱۳۶۱ش، ج۷، ص۲۴-۲۵.</ref> و نتایج آن را واقع شدن بنده در معرض شمول رحمت الهی و اتصاف به صفات الهی مانند حکمت و علم و [[حلم]] می‌دانند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۹، ص۱۲۱.</ref>
* '''رویکرد عرفانی اخلاقی:''' بر اساس این دیدگاه تقرب به خدا با تخلق به اخلاق الهی و فنای در خداوند حاصل خواهد شد.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۲۹۱-۲۹۲.</ref> در این رویکرد تنها خداوند دارای اصالت و وجود است و موجودات تنها مظهر وجود او هستند بنابراین در این دیدگاه قرب ذاتی قابل تصور نیست.<ref>جمالی، «تقرب»، ص۳۹۹.</ref>
*'''رویکرد عرفانی اخلاقی:''' بر اساس این دیدگاه تقرب به خدا با تخلق به اخلاق الهی و فنای در خداوند حاصل خواهد شد.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۲۹۱-۲۹۲.</ref> در این رویکرد تنها خداوند دارای اصالت و وجود است و موجودات تنها مظهر وجود او هستند بنابراین در این دیدگاه قرب ذاتی قابل تصور نیست.<ref>جمالی، «تقرب»، ص۳۹۹.</ref>
* '''رویکرد کلامی:''' برخی با نگاه کلامی تقرب به خداوند را نزدیک شدن مجازی که همان نزدیک شدن به [[بهشت]]، نعمت‌های خداوند و نزدیک شدن به [[ثواب]] و کرامت الهی است، دانسته‌اند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۴، ص۷۹۳؛ فخر رازی،‌ التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۵، ص۱۱۱.</ref>
*'''رویکرد کلامی:''' برخی با نگاه کلامی تقرب به خداوند را نزدیک شدن مجازی که همان نزدیک شدن به [[بهشت]]، نعمت‌های خداوند و نزدیک شدن به [[ثواب]] و کرامت الهی است، دانسته‌اند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۴، ص۷۹۳؛ فخر رازی،‌ التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۵، ص۱۱۱.</ref>


=== انواع تقرب به خدا ===
===انواع تقرب به خدا===
تقرب به خداوند را به دو گونه تقسیم کرده‌اند: تقرب عام و تقرب خاص
تقرب به خداوند را به دو گونه تقسیم کرده‌اند: تقرب عام و تقرب خاص
* '''تقرب عام:''' هر موجودی و از جمله انسان پیوسته به سوی خدا نزدیک شده، سرانجام به اسمای لطف یا قهر او می‌رسد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۲۸.</ref>
*'''تقرب عام:''' هر موجودی و از جمله انسان پیوسته به سوی خدا نزدیک شده، سرانجام به اسمای لطف یا قهر او می‌رسد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۲۸.</ref>
* '''تقرب خاص:''' تنها انسان‌های [[مؤمن]] به‌اندازه درجه [[ایمان]] و [[عمل صالح]] خود به خدا نزدیک می‌شوند و در نهایت، تنها برخی به لقای الهی می‌رسند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۱۹۵.</ref>
*'''تقرب خاص:''' تنها انسان‌های [[مؤمن]] به‌اندازه درجه [[ایمان]] و [[عمل صالح]] خود به خدا نزدیک می‌شوند و در نهایت، تنها برخی به لقای الهی می‌رسند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۱۹۵.</ref>
=== عوامل تقرب به خدا ===
===عوامل تقرب به خدا===
تقرب به خداوند را مشروط به انجام اعمال و تکالیفی و متخلق شدن به صفات نیکو از جمله [[ورع]]، ایمان و عمل صالح، [[انفاق]]، [[زکات]]، دوستی و همدردی با همدیگر، [[صله رحم]] و نیکی به دیگران<ref>صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۸، ۴۸.</ref> دانسته‌اند که در ادامه به برخی از آنها اشاره می‌شود:  
تقرب به خداوند را مشروط به انجام اعمال و تکالیفی و متخلق شدن به صفات نیکو از جمله [[ورع]]، ایمان و عمل صالح، [[انفاق]]، [[زکات]]، دوستی و همدردی با همدیگر، [[صله رحم]] و نیکی به دیگران<ref>صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۸، ۴۸.</ref> دانسته‌اند که در ادامه به برخی از آنها اشاره می‌شود:  
* '''ورع:''' اجتناب از [[حرام|محارم الهی]] طبق [[حدیث قدسی]] که خداوند به [[موسی(ع)]] نازل کرد، بهترین وسیله برای تقرب به خداوند معرفی شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۸۰.</ref>
*'''ورع:''' اجتناب از [[حرام|محارم الهی]] طبق [[حدیث قدسی]] که خداوند به [[موسی(ع)]] نازل کرد، بهترین وسیله برای تقرب به خداوند معرفی شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۸۰.</ref>
* '''ایمان و عمل صالح:''' با استناد به [[آیه|آیاتی]] از [[قرآن]]،<ref>سوره سباء، آیه ۳۷؛ سوره یونس، آیه ۲؛ سوره فاطر، آیه ۱۰؛ سوره کهف، آیه۱۱۰.</ref> از [[ایمان]] و [[عمل صالح]] به عنوان وسیله‌هایی جهت دست‌یابی به مقام قُربِ الهی نام برده شده است.<ref>طوسی، التبیان، بیروت، ج۸، ص۴۰۱؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۶۱۵؛ طبری، جامع البیان، ۱۴۱۰ق، ج۲۲، ص۶۸؛ رفسنجانی، تفسیر راهنما، ۱۳۸۶ش، ج۷، ص۳۶۷.</ref>
*'''ایمان و عمل صالح:''' با استناد به [[آیه|آیاتی]] از [[قرآن]]،<ref>سوره سباء، آیه ۳۷؛ سوره یونس، آیه ۲؛ سوره فاطر، آیه ۱۰؛ سوره کهف، آیه۱۱۰.</ref> از [[ایمان]] و [[عمل صالح]] به عنوان وسیله‌هایی جهت دست‌یابی به مقام قُربِ الهی نام برده شده است.<ref>طوسی، التبیان، بیروت، ج۸، ص۴۰۱؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۶۱۵؛ طبری، جامع البیان، ۱۴۱۰ق، ج۲۲، ص۶۸؛ رفسنجانی، تفسیر راهنما، ۱۳۸۶ش، ج۷، ص۳۶۷.</ref>
* '''انفاق، [[صدقه]] و [[زکات]]:''' پرداخت‌های مالی در راه خدا از جمله راه‌های تقرب به خداوند معرفی شده است.<ref>سوره بقره، آیه۲۷۲؛ سوره توبه، آیه ۹۹؛ سوره انسان، آیه ۹؛ سوره روم، آیه ۳۹؛‌ سوره لیل، آیه۱۸-۲۰.</ref>
*'''انفاق، [[صدقه]] و [[زکات]]:''' پرداخت‌های مالی در راه خدا از جمله راه‌های تقرب به خداوند معرفی شده است.<ref>سوره بقره، آیه۲۷۲؛ سوره توبه، آیه ۹۹؛ سوره انسان، آیه ۹؛ سوره روم، آیه ۳۹؛‌ سوره لیل، آیه۱۸-۲۰.</ref>
* '''کمک به دیگران:''' در [[روایات]] تلاش برای برآوردن حاجات دیگران اگرچه مُثمِرِ ثَمَر نباشد و ناامید نکردن آنها از جمله عوامل تقرب به خدا دانسته شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۹۶.</ref>
*'''کمک به دیگران:''' در [[روایات]] تلاش برای برآوردن حاجات دیگران اگرچه مُثمِرِ ثَمَر نباشد و ناامید نکردن آنها از جمله عوامل تقرب به خدا دانسته شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۹۶.</ref>


=== آثار تقرب به خدا ===
===آثار تقرب به خدا===
دست‌یابی به [[فلاح]] و رستگاری،<ref>سوره مائده، آیه ۳۵.</ref> رسیدن به مقام اهل [[یقین]]،<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲۰، ص۲۳۵.</ref> دوری از [[تکبر]] نسبت به [[عبادت]] خدا<ref>رفسنجانی، تفسیر راهنما، ۱۳۸۶ش، ج۱۱، ص۳۲۵.</ref>، رحمت الهی، زیاد شدن اموال،<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۴۷۹.</ref> آسایش و راحتی هنگام [[مرگ]]<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۳۷۹.</ref> و [[بهشت]]<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۹، ص۱۲۱.</ref>از جمله آثار تقرب به خداوند دانسته شده است.
دست‌یابی به [[فلاح]] و رستگاری،<ref>سوره مائده، آیه ۳۵.</ref> رسیدن به مقام اهل [[یقین]]،<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲۰، ص۲۳۵.</ref> دوری از [[تکبر]] نسبت به [[عبادت]] خدا<ref>رفسنجانی، تفسیر راهنما، ۱۳۸۶ش، ج۱۱، ص۳۲۵.</ref>، [[رحمت الهی]]، زیاد شدن اموال،<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۴۷۹.</ref> آسایش و راحتی هنگام [[مرگ]]<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۳۷۹.</ref> و [[بهشت]]<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۹، ص۱۲۱.</ref>از جمله آثار تقرب به خداوند دانسته شده است.


== مقربان ==
==مقربان==
کسانی که به قرب الهی رسیده‌اند یا در مسیر تقرب به خداوند هستند، «مُقَرَّب» نامیده می‌شوند؛<ref>این منظور، لسان العرب، ذیل واژه قرب.</ref> البته چون در حقیقت خداوند بنده خویش را به خود نزدیک می‌سازد یکی از [[اسما الهی]] «مُقَرِّب» است.<ref>کفعمی، المصباح، ۱۴۰۵ق، ص۳۵۸؛ طبرسی، الإحتجاج، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۲۳۸.</ref>
کسانی که به قرب الهی رسیده‌اند یا در مسیر تقرب به خداوند هستند، «مُقَرَّب» نامیده می‌شوند؛<ref>این منظور، لسان العرب، ذیل واژه قرب.</ref> البته چون در حقیقت خداوند بنده خویش را به خود نزدیک می‌سازد یکی از [[اسما الهی]] «مُقَرِّب» است.<ref>کفعمی، المصباح، ۱۴۰۵ق، ص۳۵۸؛ طبرسی، الإحتجاج، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۲۳۸.</ref>
<br />
<br />
خط ۴۷: خط ۴۷:
در میان انسان‌ها نیز کسانی که درجات بالایی از [[تقوا]] و [[ایمان]] را دارا هستند، مقرب شناخته می‌شوند. در آیات قرآن به مقرب بودن [[پیامبران]]<ref>سوره صافات، آیه ۸۴؛‌ آل عمران،‌ آیه۴۵؛ سوره مریم، آیه۵۲؛ سوره ص، آیه ۲۵.</ref> اشاره شده است<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۳۱۰.</ref> و در این میان کسی را مقرب‌تر از [[پیامبر اسلام(ص)]] به دلیل آیات ۸ و ۹ [[سوره نجم]] معرفی نکرده است.در آیه ۲۱ سوره مطففین{{یاد| يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ}} نیز مقام مقربان برتر و والاتر از ابرار دانسته شده تا بدان حد که مقربان اهل [[یقین]] و شاهد بر حقیقت اعمال [[ابرار]] معرفی شده‌اند. <ref>طباطبایی،المیزان، ج۲۰،  ص۲۳۵.</ref>
در میان انسان‌ها نیز کسانی که درجات بالایی از [[تقوا]] و [[ایمان]] را دارا هستند، مقرب شناخته می‌شوند. در آیات قرآن به مقرب بودن [[پیامبران]]<ref>سوره صافات، آیه ۸۴؛‌ آل عمران،‌ آیه۴۵؛ سوره مریم، آیه۵۲؛ سوره ص، آیه ۲۵.</ref> اشاره شده است<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۳۱۰.</ref> و در این میان کسی را مقرب‌تر از [[پیامبر اسلام(ص)]] به دلیل آیات ۸ و ۹ [[سوره نجم]] معرفی نکرده است.در آیه ۲۱ سوره مطففین{{یاد| يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ}} نیز مقام مقربان برتر و والاتر از ابرار دانسته شده تا بدان حد که مقربان اهل [[یقین]] و شاهد بر حقیقت اعمال [[ابرار]] معرفی شده‌اند. <ref>طباطبایی،المیزان، ج۲۰،  ص۲۳۵.</ref>


== پانویس ==
==پانویس==
{{پانوشت}}
{{پانوشت}}


== یادداشت ==
==یادداشت==
{{یادداشت‌ها}}
{{یادداشت‌ها}}
== منابع ==
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
* ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، بیروت، دار الفکر، ۱۴۱۴ق.
* ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، بیروت، دار الفکر، ۱۴۱۴ق.
خط ۷۹: خط ۷۹:
{{پایان}}
{{پایان}}
==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==
* [[حدیث قرب نوافل]]
*[[حدیث قرب نوافل]]


== پیوند به بیرون ==
==پیوند به بیرون==
[http://maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/dmaarefbooks/Books/8/36.htm#_ftnref8 تقرب در دائره المعارف قرآن کریم]
[http://maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/dmaarefbooks/Books/8/36.htm#_ftnref8 تقرب در دائره المعارف قرآن کریم]


Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۰۰

ویرایش