پرش به محتوا

ولید بن عتبة بن ابی‌سفیان: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۶: خط ۵۶:


==مأمور بیعت گرفتن از امام حسین(ع) برای یزید==
==مأمور بیعت گرفتن از امام حسین(ع) برای یزید==
یکی از گزارش‌های مهم در مورد زندگی ولید بن عتبه، احضار [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] به دارالاماره [[مدینه]] و اقدام به گرفتن بیعت از امام برای [[یزید بن معاویه]] بود. این واقعه به صورت پرتکرار در منابع بازتاب داشته که برخی از آنها به صورت کلی و بدون اشاره به جزئیات حادثه<ref>بلاذری، أنساب‌ الأشراف،۱۴۱۷ق، ج‌۳، ص۱۵۵؛ بندنیجی قادری، جامع الأنوار، ۱۴۲۲ق، ص۷۱-۷۲؛ ابن‌حجر عسقلانی، تهذیب التهذیب، ۱۳۲۵ق، ج‌۲، ص۳۴۸؛ اربلی، کشف الغمة، ۱۳۸۱ق، ج‌۲، ص۴۲.</ref> و برخی دیگر به صورت کامل به آن پرداخته‌اند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: طبری، تاریخ‌ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج‌۵، ص۳۳۸-۳۴۰؛ شامی، الدر النظیم، شامی، ص۵۴۰؛ دینوری، الأخبار الطوال، ۱۳۶۸ش، ص،۲۲۷-۲۲۸؛ ابن‌جوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج‌۵، ص۳۲۲؛ اعرجی، مناهل الضرب، ۱۴۱۹ق، ص۳۸۳.</ref>
یکی از گزارش‌های مهم در مورد زندگی ولید بن عتبه، احضار [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] به دارالاماره [[مدینه]] و اقدام به گرفتن بیعت از امام برای [[یزید بن معاویه]] بود. این واقعه که سرآغاز حرکت و قیام امام حسین(ع) بود به صورت پرتکرار در منابع بازتاب داشته که تعدادی از آنها به صورت کلی و بدون اشاره به جزئیات حادثه<ref>بلاذری، أنساب‌ الأشراف،۱۴۱۷ق، ج‌۳، ص۱۵۵؛ بندنیجی قادری، جامع الأنوار، ۱۴۲۲ق، ص۷۱-۷۲؛ ابن‌حجر عسقلانی، تهذیب التهذیب، ۱۳۲۵ق، ج‌۲، ص۳۴۸؛ اربلی، کشف الغمة، ۱۳۸۱ق، ج‌۲، ص۴۲.</ref> و برخی دیگر به صورت کامل به آن پرداخته‌اند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: طبری، تاریخ‌ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج‌۵، ص۳۳۸-۳۴۰؛ شامی، الدر النظیم، شامی، ص۵۴۰؛ دینوری، الأخبار الطوال، ۱۳۶۸ش، ص،۲۲۷-۲۲۸؛ ابن‌جوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج‌۵، ص۳۲۲؛ اعرجی، مناهل الضرب، ۱۴۱۹ق، ص۳۸۳.</ref>


پس از مرگ [[معاویة بن ابی‌سفیان]] در [[رجب|ماه رجب]] سال [[سال ۶۰ هجری قمری|۶۰ق]]<ref>اعرجی، مناهل الضرب، ۱۴۱۹ق، ص۳۸۳؛ امین، أعیان الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج‌۱، ص۵۸۷.</ref> [[یزید بن معاویه|یزید]] در اقدامی تلاش کرد تا از کسانی‌که دعوت معاویه برای [[بیعت]] با یزید را نپذیرفته بودند، بیعت بگیرد. این افراد را امام حسین(ع)، [[عبدالله بن زبیر]] و [[عبدالله بن عمر]] دانسته‌اند.<ref>ابومخنف کوفی، وقعة الطف، ۱۴۱۷ق، ص۷۵.</ref> یزید طی نامه‌ای به حاکم مدینه پس از اشاره به مرگ معاویه از او خواست تا هر چه زودتر این افراد را دستگیر کرده و فورا از آنها بیعت بگیرد<ref>ابومخنف کوفی، وقعة الطف، ۱۴۱۷ق، ص۷۵؛ ابن‌حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج‌۲، ص۶۹.</ref> و در صورت مخالفت گردن آنها را بزند.<ref>یعقوبی، تاریخ‌ الیعقوبی، بیروت، ج‌۲، ص۲۴۱.</ref> گفته شده این موضوع نخستین اقدام یزید برای قتل امام حسین(ع) بود.<ref>شاوی، با کاروان حسینی از مدینه تا مدینه، ۱۳۸۶ش، ج‌۶، ص۶۵.</ref>
پس از مرگ [[معاویة بن ابی‌سفیان]] در [[رجب|ماه رجب]] سال [[سال ۶۰ هجری قمری|۶۰ق]]<ref>اعرجی، مناهل الضرب، ۱۴۱۹ق، ص۳۸۳؛ امین، أعیان الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج‌۱، ص۵۸۷.</ref> [[یزید بن معاویه|یزید]] در اقدامی تلاش کرد تا از کسانی‌که دعوت معاویه برای [[بیعت]] با یزید را نپذیرفته بودند، بیعت بگیرد. این افراد را امام حسین(ع)، [[عبدالله بن زبیر]] و [[عبدالله بن عمر]] دانسته‌اند.<ref>ابومخنف کوفی، وقعة الطف، ۱۴۱۷ق، ص۷۵.</ref> یزید طی نامه‌ای به حاکم مدینه پس از اشاره به مرگ معاویه از او خواست تا هر چه زودتر این افراد را دستگیر کرده و فورا از آنها بیعت بگیرد<ref>ابومخنف کوفی، وقعة الطف، ۱۴۱۷ق، ص۷۵؛ ابن‌حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج‌۲، ص۶۹.</ref> و در صورت مخالفت گردن آنها را بزند.<ref>یعقوبی، تاریخ‌ الیعقوبی، بیروت، ج‌۲، ص۲۴۱.</ref> گفته شده این موضوع نخستین اقدام یزید برای قتل امام حسین(ع) بود.<ref>شاوی، با کاروان حسینی از مدینه تا مدینه، ۱۳۸۶ش، ج‌۶، ص۶۵.</ref>
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۱٬۶۲۳

ویرایش