confirmed، movedable، protected، templateeditor
۵٬۶۹۱
ویرایش
فتح مکه: تفاوت میان نسخه‌ها
←پیروزی مسلمانان بدون خونریزی
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
== پیروزی مسلمانان بدون خونریزی == | == پیروزی مسلمانان بدون خونریزی == | ||
[[پرونده:اذان بلال در فتح مکه کتاب سیره النبی قرن یازدهم.jpg|بندانگشتی|تصویری ازز اذان گفتن [[بلال حبشی]] در مکه در کتاب سیرةالنبی.|300x300پیکسل]] | |||
پیامبر(ص) توانست با تدبیر و سیاستش، مکه را بدون خونریزی فتح کند.<ref>سبحانی، فروغ ابدیت، ۱۳۸۵ش، ص۷۸۶.</ref> با دستور پیامبر، سپاه اسلام در ۱۰ رمضان سال ۸ق<ref>ابن‌هشام، السیرة النبویه، دار المعرفه، ج۲، ص۳۹۹.</ref> با رعایت اصل غافلگیری، پیش از آنکه دشمن به فکر دفاع از خود بیافتد، از مدینه خارج شد.<ref>سبحانی، فروغ ابدیت، ۱۳۸۵ش، ص۷۹۲.</ref> مقصد اصلی، حتی به سپاهیان اسلام معلوم نبود.<ref>عاملی، الصحیح من سیرة النبی الاعظم، ۱۴۲۶ق، ج۲۱، ۲۲۳.</ref> تا رسیدن سپاه به مَرّ الظَّهْران (وادی فاطمه کنونی در ۲۴ کیلومتری مکه<ref>بلادی، معالم مکة التاریخیة الأثریه، ۱۴۰۰ق، ص۲۵.</ref>) اهالی مکه و جاسوسان آنان هیچ خبری از حرکت جهادی سپاه اسلام نداشتند.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۵۰.</ref> پس از آگاهی ابوسفیان از حضور سپاه اسلام در اطراف مکه، [[عباس بن عبدالمطلب|عباس بن عبدالمطّلب]] به دستور پیامبر، [[ابوسفیان]] را به ابتدای یک وادی برد تا از آنجا خیل عظیم مسلمان‌ها را ببیند<ref>ابن‌هشام، السیرة النبویه، دار المعرفه، ج۲، ص۴۰۳-۴۰۴.</ref> و فکر هرگونه مقاومتی را از سر بیرون کرده، فتح مکه بدون جنگ به انجام رسد.<ref>خطاب، الرسول القائد، ۱۴۲۲ق، ص۳۳۷.</ref> ابوسفیان نزد پیامبر(ص) آمد و اسلام آورد.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۸۱۸.</ref> | پیامبر(ص) توانست با تدبیر و سیاستش، مکه را بدون خونریزی فتح کند.<ref>سبحانی، فروغ ابدیت، ۱۳۸۵ش، ص۷۸۶.</ref> با دستور پیامبر، سپاه اسلام در ۱۰ رمضان سال ۸ق<ref>ابن‌هشام، السیرة النبویه، دار المعرفه، ج۲، ص۳۹۹.</ref> با رعایت اصل غافلگیری، پیش از آنکه دشمن به فکر دفاع از خود بیافتد، از مدینه خارج شد.<ref>سبحانی، فروغ ابدیت، ۱۳۸۵ش، ص۷۹۲.</ref> مقصد اصلی، حتی به سپاهیان اسلام معلوم نبود.<ref>عاملی، الصحیح من سیرة النبی الاعظم، ۱۴۲۶ق، ج۲۱، ۲۲۳.</ref> تا رسیدن سپاه به مَرّ الظَّهْران (وادی فاطمه کنونی در ۲۴ کیلومتری مکه<ref>بلادی، معالم مکة التاریخیة الأثریه، ۱۴۰۰ق، ص۲۵.</ref>) اهالی مکه و جاسوسان آنان هیچ خبری از حرکت جهادی سپاه اسلام نداشتند.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۵۰.</ref> پس از آگاهی ابوسفیان از حضور سپاه اسلام در اطراف مکه، [[عباس بن عبدالمطلب|عباس بن عبدالمطّلب]] به دستور پیامبر، [[ابوسفیان]] را به ابتدای یک وادی برد تا از آنجا خیل عظیم مسلمان‌ها را ببیند<ref>ابن‌هشام، السیرة النبویه، دار المعرفه، ج۲، ص۴۰۳-۴۰۴.</ref> و فکر هرگونه مقاومتی را از سر بیرون کرده، فتح مکه بدون جنگ به انجام رسد.<ref>خطاب، الرسول القائد، ۱۴۲۲ق، ص۳۳۷.</ref> ابوسفیان نزد پیامبر(ص) آمد و اسلام آورد.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۸۱۸.</ref> | ||
مطابق برخی گزارش‌ها، مسلمانان در [[۲۰ رمضان]]<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۱، ص۱۴۳.</ref> مکه را با شعارِ «نحن عباد الله حقا حقا؛ ما حقیقتاً بندگان شایسته خداوندیم.» فتح کردند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۴۷</ref> البته تاریخ‌نگاران درباره روز ورود مسلمانان به مکه، اتفاق نظر ندارند و روزهای دیگری از ماه رمضان نیز برای این واقعه ثبت شده است.<ref>عاملی، الصحیح من سیرة النبی الاعظم، ۱۴۲۶ق، ج۲۱، ۱۵-۱۷.</ref> پیامبر(ص) به افراد حاضر در مسجد الحرام، به افراد داخل در خانه ابوسفیان و به کسانی که در خانه خود بمانند، امان داد.<ref>بیهقی، دلائل النبوه، ۱۴۰۵ق، ج۵، ص۳۴.</ref> در روز فتح مکه، از مسلمانان جز دو نفر به نام‌های کُرْز بن جابر<ref>ابن‌عبد البر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۳۱۰.</ref> و خُنَیْس بن خالد اشعری<ref>ابن‌اثیر، اُسد الغابة، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۶۱۲.</ref> (یا خالد اشعری<ref>مِقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۳۸۸.</ref>) که راه را گم کرده بودند، کسی کشته نشد. این دو نفر از مسیر دیگری رفته، در بین راه به دست [[شرک|مشرکان]] افتادند و به قتل رسیدند.<ref>ابن‌عبد البر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۳۱۰.</ref> | مطابق برخی گزارش‌ها، مسلمانان در [[۲۰ رمضان]]<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۱، ص۱۴۳.</ref> مکه را با شعارِ «نحن عباد الله حقا حقا؛ ما حقیقتاً بندگان شایسته خداوندیم.» فتح کردند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۴۷</ref> البته تاریخ‌نگاران درباره روز ورود مسلمانان به مکه، اتفاق نظر ندارند و روزهای دیگری از ماه رمضان نیز برای این واقعه ثبت شده است.<ref>عاملی، الصحیح من سیرة النبی الاعظم، ۱۴۲۶ق، ج۲۱، ۱۵-۱۷.</ref> پیامبر(ص) به افراد حاضر در مسجد الحرام، به افراد داخل در خانه ابوسفیان و به کسانی که در خانه خود بمانند، امان داد.<ref>بیهقی، دلائل النبوه، ۱۴۰۵ق، ج۵، ص۳۴.</ref> در روز فتح مکه، از مسلمانان جز دو نفر به نام‌های کُرْز بن جابر<ref>ابن‌عبد البر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۳۱۰.</ref> و خُنَیْس بن خالد اشعری<ref>ابن‌اثیر، اُسد الغابة، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۶۱۲.</ref> (یا خالد اشعری<ref>مِقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۳۸۸.</ref>) که راه را گم کرده بودند، کسی کشته نشد. این دو نفر از مسیر دیگری رفته، در بین راه به دست [[شرک|مشرکان]] افتادند و به قتل رسیدند.<ref>ابن‌عبد البر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۳۱۰.</ref> | ||
== عفو عمومی == | == عفو عمومی == | ||