آیه ۴۲ سوره روم: تفاوت میان نسخه‌ها

بخش پایانی این [[آیه]] تأکید دارد اکثر اقوام گذشته [[شرک|مشرک]] بوده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه،‌ ۱۳۷۱ش، ج۱۶، ص۴۵۳.</ref> به اعتقاد برخی مفسران، اشاره به کثرت مشرکان، این پیام ‌را برای مسلمان دارد که نباید از انبوه مشرکان بترسند؛ چراکه [[خدا]] گروه‌های بزرگی از این دست افراد را در گذشته هلاک کرده است<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه،‌ ۱۳۷۱ش، ج۱۶، ص۴۵۳.</ref> و بت‌هایشان نتوانستند آنها را از [[عذاب الهی]] نجات دهند.<ref>طیب، اطیب‌البیان، ۱۳۶۹ش، ج۶۰، ص۳۹۵.</ref> زمخشری با استناد به این مطلب که اکثر هلاک‌شدگان مشرک بوده‌اند، می‌گوید اقلیتی نیز مشرک نبوده‌اند؛ ولی هلاک شدند. وی در ادامه چنین نتیجه می‌گیرد که علت نابودی مشرکان و غیر مشرکان، انجام [[گناه]] بوده است نه [[شرک]].<ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۴۸۳.</ref> در مقابل، برخی دیگر از مفسران هم شرک و هم معصیت را عامل نابودی اقوام گذشته می‌دانند.<ref>ابوحیان، البحر المحیط، ۱۴۲۰ق، ج۸، ص۳۹۶؛ سبزواری، ارشادالاذهان، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۴۱۴.</ref> ه باور مکارم شیرازی، خدا در قرآن در آیات متعددی توصیه به سیر و گردشگری در زمین برای عبرت گرفتن از گذشتگان کرده است که از جمله این آیات می‌توان به آیه ۲۰ سوره عنکبوت، آیه ۱۱ سوره انعام، آیه ۶۹ سوره نمل، آیه ۳۶ سوره نحل و آیه ۱۳۷ سوره آل‌عمران اشاره کرد<ref>.مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۱۰۴.</ref>