پرش به محتوا

ولادت امام مهدی(عج): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح نویسه‌های عربی)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۶: خط ۳۶:
[[سید مرتضی]] (درگذشت: [[سال ۴۳۶ هجری قمری|۴۳۶ق]]) معتقد است با پذیرش ضرورت وجود امام حیّ در هر عصری و ضرورت [[عصمت امامان|عصمت امام]] و این که این ویژگی‌ها در کسی از افراد حاضر موجود نیست، ثابت می‌شود که امام حیّ وجود داشته و در غیبت به سر می‌برد.<ref>سید مرتضی، المقنع فی الغیبة، ۱۴۱۹ق، ص۳۴-۳۵.</ref> همچنین به گفته [[شیخ طوسی]]، اگر هیچ روایتی هم به طور خاص نشان‌گر ولادت امام مهدی(عج) نبود، از این دلایل کلی که بیان‌گر تعداد یا اسامی امامان بودند یا در اموری چون غیبت وی سخن می‌گفتند، وجود خارجی و تولد وی قابل اثبات بود. زیرا سخن گفتن از عدد یا جزئیات حیات متوقف بر وجود خارجی است.<ref>طوسی، الغیبة، ۱۴۲۵ق، ص۲۲۹.</ref>
[[سید مرتضی]] (درگذشت: [[سال ۴۳۶ هجری قمری|۴۳۶ق]]) معتقد است با پذیرش ضرورت وجود امام حیّ در هر عصری و ضرورت [[عصمت امامان|عصمت امام]] و این که این ویژگی‌ها در کسی از افراد حاضر موجود نیست، ثابت می‌شود که امام حیّ وجود داشته و در غیبت به سر می‌برد.<ref>سید مرتضی، المقنع فی الغیبة، ۱۴۱۹ق، ص۳۴-۳۵.</ref> همچنین به گفته [[شیخ طوسی]]، اگر هیچ روایتی هم به طور خاص نشان‌گر ولادت امام مهدی(عج) نبود، از این دلایل کلی که بیان‌گر تعداد یا اسامی امامان بودند یا در اموری چون غیبت وی سخن می‌گفتند، وجود خارجی و تولد وی قابل اثبات بود. زیرا سخن گفتن از عدد یا جزئیات حیات متوقف بر وجود خارجی است.<ref>طوسی، الغیبة، ۱۴۲۵ق، ص۲۲۹.</ref>
{{جعبه نقل قول|عنوان=حضرت محمد صلی الله علیه و آله:|اندازه قلم=|نقل‌قول=ائمه از نسل حسین هستند ... و یکی از آن‌ها مهدی این امت است. (عمَار) ː گفتم پدر مادرم به فدایت این مهدی کیست؟ فرمود ای عمَار همانا خداوند تبارک و تعالی عهد کرده است که از نسل حسین نه امام خارج می‌کند که نهمین فرزند او از امت غائب می‌شود ... او غیبت طولانی خواهد داشت که در آن غیبت عده‌ای از باور به او برخواهند گشت وبرخی در آن ثابت قدم خواهند ماند. هنگامی که آخرالزمان شود خروج می‌کند و دنیا را پر از قسط و عدل می‌کند. ... او هم اسم من و شبیه‌ترین مردم به من است.|منبع=<small>[[علی بن محمد خزاز قمی|خزاز رازی]]، [[کفایة الاثر فی النص علی الائمة الاثنی عشر (کتاب)|کفایة الاثر فی النص علی الائمة الاثنی عشر]]، ۱۴۰۱ق، ص۱۲۱.</small>|تراز=چپ|عرض=۳۲۰px|حاشیه=۵px|رنگ پس‌زمینه=|گیومه نقل‌قول=|تراز منبع=راست}}
{{جعبه نقل قول|عنوان=حضرت محمد صلی الله علیه و آله:|اندازه قلم=|نقل‌قول=ائمه از نسل حسین هستند ... و یکی از آن‌ها مهدی این امت است. (عمَار) ː گفتم پدر مادرم به فدایت این مهدی کیست؟ فرمود ای عمَار همانا خداوند تبارک و تعالی عهد کرده است که از نسل حسین نه امام خارج می‌کند که نهمین فرزند او از امت غائب می‌شود ... او غیبت طولانی خواهد داشت که در آن غیبت عده‌ای از باور به او برخواهند گشت وبرخی در آن ثابت قدم خواهند ماند. هنگامی که آخرالزمان شود خروج می‌کند و دنیا را پر از قسط و عدل می‌کند. ... او هم اسم من و شبیه‌ترین مردم به من است.|منبع=<small>[[علی بن محمد خزاز قمی|خزاز رازی]]، [[کفایة الاثر فی النص علی الائمة الاثنی عشر (کتاب)|کفایة الاثر فی النص علی الائمة الاثنی عشر]]، ۱۴۰۱ق، ص۱۲۱.</small>|تراز=چپ|عرض=۳۲۰px|حاشیه=۵px|رنگ پس‌زمینه=|گیومه نقل‌قول=|تراز منبع=راست}}
همچنین احادیثی در مصادر حدیثی شیعه نقل شده که دلالت بر ولادت مهدی موعود(عج) دارند.<ref>رضوانی، وجود امام زمان(عج) از منظر قرآن و حدیث، ۱۳۸۶ش، ص۵۲.</ref> دلالت این روایات را به مسئله ولادت به صورت صریح، ضمنی یا التزامی دانسته‌اند. گفته شده است که مجموع این روایات [[تواتر معنوی]] و یقین منطقی در مسئله تولد امام مهدی(عج) ایجاد می‌کنند.<ref>رضوانی، وجود امام زمان(عج) از منظر قرآن و حدیث، ۱۳۸۶ش، ص۷۲-۷۴.</ref> محدثان شیعه این روایات را در ابوابی با همین موضوع در مجامع روایی جمع آوری کرده‌اند<ref> برای نمونه نگاه کنید به کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۲۸-۳۲۹؛ابن‌بابویه، الامامة و التبصرة من الحیرة، ۱۳۶۳ش، ص۱۰۱؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ۱۳۵۹ش، ج۲، ص۴۲۴-۴۳۴؛ شیخ طوسی، الغیبة، ۱۴۲۵ق، ص۲۲۹-۲۵۱.</ref>
همچنین احادیثی در مصادر حدیثی شیعه نقل شده که دلالت بر ولادت مهدی موعود(عج) دارند.<ref>رضوانی، وجود امام زمان(عج) از منظر قرآن و حدیث، ۱۳۸۶ش، ص۵۲.</ref> دلالت این روایات را به مسئله ولادت به صورت صریح، ضمنی یا التزامی دانسته‌اند. گفته شده است که مجموع این روایات [[تواتر معنوی]] و یقین منطقی در مسئله تولد امام مهدی(عج) ایجاد می‌کنند.<ref>رضوانی، وجود امام زمان(عج) از منظر قرآن و حدیث، ۱۳۸۶ش، ص۷۲-۷۴.</ref> محدثان شیعه این روایات را در ابوابی با همین موضوع در مجامع روایی جمع آوری کرده‌اند<ref> برای نمونه نگاه کنید به کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۲۸-۳۲۹؛ابن‌بابویه، الامامة و التبصرة من الحیرة، ۱۳۶۳ش، ص۱۰۱؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ۱۳۵۹ش، ج۲، ص۴۲۴-۴۳۴؛ شیخ طوسی، الغیبة، ۱۴۲۵ق، ص۲۲۹-۲۵۱.</ref> [[شیخ مفید]] (درگذشت: [[سال ۴۱۳ هجری قمری|۴۱۳ق]]) بر این باور است که روایات برای اثبات ولادت امام مهدی(عج) کافی است.<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۳۷۴.</ref>


به گفته علی‌اصغر رضوانی ۲۱۴ روایت به صورت مطابقی دلالت بر ولادت امام مهدی دارند.<ref>رضوانی، وجود امام زمان(عج) از منظر قرآن و حدیث، ۱۳۸۶ش، ص۲۴.</ref> [[سید محمدکاظم قزوینی]] ([[سال ۱۳۴۸ هجری قمری|۱۳۴۸]]-[[سال ۱۴۱۵ هجری قمری|۱۴۱۵ق]]) از تاریخ‌نویسان شیعه معتقد است اگر کسی به اخبار متواتر صادر شده از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و [[امامان شیعه|ائمه(ع)]] ایمان داشته باشد غیرممکن است که ولادت امام مهدی(ع) را انکار کند. زیرا روایات به صراحت بیان کرده‌اند که مهدی موعود(ع) نهمین فرزند از نسل امام حسین(ع) و فرزند امام عسکری(ع) است.<ref> قزوینی، الإمام المهدی من المهد الی الظهور، ۱۴۲۷ق، ص۱۰۹-۱۱۰.</ref>
به گفته علی‌اصغر رضوانی ۲۱۴ روایت به صورت مطابقی دلالت بر ولادت امام مهدی دارند.<ref>رضوانی، وجود امام زمان(عج) از منظر قرآن و حدیث، ۱۳۸۶ش، ص۲۴.</ref> [[سید محمدکاظم قزوینی]] ([[سال ۱۳۴۸ هجری قمری|۱۳۴۸]]-[[سال ۱۴۱۵ هجری قمری|۱۴۱۵ق]]) از تاریخ‌نویسان شیعه معتقد است اگر کسی به اخبار متواتر صادر شده از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و [[امامان شیعه|ائمه(ع)]] ایمان داشته باشد غیرممکن است که ولادت امام مهدی(ع) را انکار کند. زیرا روایات به صراحت بیان کرده‌اند که مهدی موعود(ع) نهمین فرزند از نسل امام حسین(ع) و فرزند امام عسکری(ع) است.<ref> قزوینی، الإمام المهدی من المهد الی الظهور، ۱۴۲۷ق، ص۱۰۹-۱۱۰.</ref>
خط ۴۳: خط ۴۳:


====شواهد تاریخی====
====شواهد تاریخی====
آن دسته از گزارش‌های تاریخی هستند که وجود خارجی امام مهدی(عج) را ثابت می‌کنند.گفته شده قدمای شیعه همچون [[ابوسهل نوبختی]] ([[سال ۲۳۷ هجری قمری|۲۳۷]]-[[سال ۳۱۱ هجری قمری|۳۱۱ق]]) و شیخ صدوق برای اثبات وجود امام مهدی(عج) به نقل شفاهی [[تواتر|متواتر]] موجود میان شیعه استناد کرده‌اند. شیعیان تولد امام مهدی و نص امامت او را به صورت زبانی نسل به نسل نقل کرده‌اند و این امر میان آن‌ها شهرت داشته است. همین تواتر و نقل عمومی دلیلی تاریخی بر صاحب فرزند بودن امام عسکری(ع) و امامت و مهدویت این فرزند است .<ref>البدری، شبهات وردود، ۱۴۲۸ق، ص۴۹۶.</ref>
گزارش‌های تاریخی نیز وجود خارجی امام مهدی(عج) را ثابت می‌کنند. گفته شده قدمای شیعه همچون [[ابوسهل نوبختی]] (درگذشت: [[سال ۳۱۱ هجری قمری|۳۱۱ق]]) و شیخ صدوق برای اثبات وجود امام مهدی(عج) به نقل شفاهی [[تواتر|متواتر]] موجود میان شیعه استناد کرده‌اند. شیعیان تولد امام مهدی و نص امامت او را به صورت شفاهی نسل‌به‌نسل نقل کرده‌اند و این امر میان آن‌ها شهرت داشته است. همین تواتر و نقل عمومی دلیلی بر صاحب فرزند بودن امام عسکری(ع) و امامت و مهدویت این فرزند است.<ref>البدری، شبهات وردود، ۱۴۲۸ق، ص۴۹۶.</ref>


{{اصلی|فهرست ملاقات‌کنندگان با امام زمان}}
همچنین گزارش‌های متعدد از [[فهرست ملاقات‌کنندگان با امام زمان|ملاقات افراد با امام مهدی]] در دوران غیبت و پیش از آن،<ref>نوری، نجم ثاقب، ۱۳۸۴ش، ج۲، ص۴۵۴-۸۴۹.</ref> عقیقه کردن امام عسکری(ع) برای ولادت فرزندش،<ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ۱۳۵۹ش، ج۲، ص۴۳۱ و ص۴۳۲؛ شیخ طوسی، الغیبة، ۱۴۲۵ق، ص۲۴۶.</ref> [[توقیعات امام مهدی(ع)|توقیعات صادر شده از امام مهدی(عج)]]،<ref>رضوانی، وجود امام زمان(عج) از منظر قرآن و حدیث، ۱۳۸۶ش، ص۲۴؛ عباسی، اثبات ولادت امام زمان(ع) و نقد و بررسی شبهات پیرامون آن، ۱۳۹۲ش، ص۱۰۶.</ref> معجزات امام مهدی(ع) در دوران غیبت و پیش از آن<ref>عباسی، اثبات ولادت امام زمان(ع) و نقد و بررسی شبهات پیرامون آن، ۱۳۹۲ش، ص۱۱۰-۱۱۲.</ref> و گزارش‌های مربوط به متوسل شدن افراد به امام مهدی<ref>دانشنامه امام مهدی(عج)، ۱۳۹۳ش، ج۲، ص۳۹۵.</ref> را از دیگر شواهد تاریخی تولد و وجود حضرت مهدی می‌دانند. همچنین نحوه برخورد کارگزاران حکومت عباسی با خانواده امام عسکری پس از شهادت حضرت را نشانگر این می‌دانند که حکومت شواهدی از ولادت امام مهدی(عج) داشته است.<ref>ایروانی، الإمام المهدی ( ع ) بین التواتر وحساب الإحتمال، ۱۴۲۰ق، ص۴۳؛ العمیدی، المهدی المنتظر فی الفکر الاسلامی، ۱۴۲۵ق، ص۱۱۸.</ref> بنا به نقل [[محمد بن یعقوب کلینی|کلینی]] بعد از شهادت امام عسکری(ع) کارگزاران [[معتمد عباسی|خلیفه عباسی]] برای دست‌یابی به فرزند ایشان تمام خانواده، کنیزان و اهالی خانه ایشان را بازرسی کرده و زندانی و تحت کنترل قرار دادند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۰۵.</ref>
[[شیخ مفید]] ([[سال ۳۳۶ هجری قمری|۳۳۶ق]] یا [[سال ۳۳۸ هجری قمری|۳۳۸ق]] ـ [[سال ۴۱۳ هجری قمری|۴۱۳ق]]) بر این باور است که روایات برای اثبات ولادت امام مهدی(عج) کافی است و نیازی به ذکر گزارش‌های [[ملاقات با امام زمان|ملاقات با امام زمان(عج)]] نیست. اما از جهت تاکید، این گزارش‌ها مفید هستند.<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۳۷۴.</ref> [[محمد بن یعقوب کلینی|ثقةالاسلام کلینی]]،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۲۹-۳۳۲.</ref> [[شیخ صدوق]]<ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ۱۳۵۹ش، ج۲، ص۴۳۴-۴۷۹.</ref> و [[شیخ طوسی]]<ref>شیخ طوسی، الغیبة، ۱۴۲۵ق، ص۲۵۳-۲۸۰.</ref> گزارش‌هایی از ملاقات‌ها ارائه کرده‌اند که برخی از آن‌ها مربوط به پیش از غیبت، برخی در [[غیبت صغرا|دوران غیبت صغری]] و برخی مربوط به [[غیبت کبرا|غیبت کبری]] است. [[میرزا حسین نوری|محدث نوری]] ([[سال ۱۲۵۴ هجری قمری|۱۲۵۴]]-[[سال ۱۳۲۰ هجری قمری|۱۳۲۰ق]]) در [[نجم ثاقب (کتاب)|کتاب نجم ثاقب]] ۱۰۰ حکایت از کسانی که به تشرف به خدمت امام مهدی(عج) در غیبت کبری داشته‌اند گزارش کرده است.<ref>نوری، نجم ثاقب، ۱۳۸۴ش، ج۲، ص۴۵۴-۸۴۹.</ref>
 
[[عقیقه]] یکی از سنت‌های دینی است که بر اساس آن پس از تولد فرزند، حیوانی را قربانی می‌کنند.<ref>شیخ بهائی، جامع عباسی، ۱۳۸۶ش، ص۳۰۳.</ref> در گزارش‌ها وجود دارد که امام عسکری(ع) برای ولادت امام مهدی عقیقه کردند.<ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ۱۳۵۹ش، ج۲، ص۴۳۱ و ص۴۳۲؛ شیخ طوسی، الغیبة، ۱۴۲۵ق، ص۲۴۶.</ref> [[سید محمدکاظم قزوینی|قزوینی]] تعداد این عقیقه‌ها را ۳۰۰ مورد دانسته است.<ref>قزوینی، الإمام المهدی( علیه السلام) من المهد الی الظهور، ۱۴۲۷ق، ص۱۴۸.</ref>
 
[[توقیعات امام مهدی(ع)|توقیعات صادر شده از امام عصر(عج)]] را یکی از ادلّه تاریخی تولد مهدی موعود دانسته‌اند.<ref>رضوانی، وجود امام زمان(عج) از منظر قرآن و حدیث، ۱۳۸۶ش، ص۲۴؛ عباسی، اثبات ولادت امام زمان(ع) و نقد و بررسی شبهات پیرامون آن، ۱۳۹۲ش، ص۱۰۶.</ref> توقیعات نقل شده در [[غیبت صغرا|غیبت صغری]] است.<ref>محمدی ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی(عج)، ۱۳۹۳ش، ج۴، ص۱۱۷.</ref> البته در [[غیبت کبرا|غیبت کبری]] نیز توقیعی از امام مهدی(عج) به [[شیخ مفید]] گزارش شده که در صحت آن تردید شده است.<ref>محمدی ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی(عج)، ۱۳۹۳ش، ج۴، ص۱۱۷؛ دوزدوزانی، تحقیق لطیف حول التوقیع الشریف، ۱۴۱۳ق، ص۱۰۹.</ref>
 
یکی از دلایل تاریخی را معجزات [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام مهدی(ع)]] در دوران غیبت و پیش از آن دانسته‌اند.<ref>عباسی، اثبات ولادت امام زمان(ع) و نقد و بررسی شبهات پیرامون آن، ۱۳۹۲ش، ص۱۱۰-۱۱۲.</ref> [[سید هاشم بحرانی|علامه بحرانی]] ([[سال ۱۰۵۰ هجری قمری|۱۰۵۰ق]]-[[سال ۱۱۰۷ هجری قمری|۱۱۰۷ق]] یا [[سال ۱۱۰۹ هجری قمری|۱۱۰۹ق]]) در [[مدینة معاجز الائمة الاثنی عشر (کتاب)|کتاب مدینة معاجز الائمة الإثنی عشر]] ۱۲۷ مورد از این معجزات را گزارش کرده است.<ref>بحرانی، مدینة معاجز الائمة الإثنی عشر، ۱۴۱۳ق، ج۸، ص۵-۲۱۱.</ref>
 
به گفته [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری]] با توجه به این که [[توسل|توسل]] به امام مهدی(ع) که تجربه اثر گرفتن از آن در طول تاریخ ثابت شده است، با اعتقاد به زنده بودنش صورت می‌گیرد، دلیلی برای اثبات حیات، امامت و عمر طولانی ایشان است.<ref>دانشنامه امام مهدی(عج)، ۱۳۹۳ش، ج۲، ص۳۹۵.</ref>
 
[[محمد بن یعقوب کلینی|کلینی]] در [[الکافی (کتاب)|کافی]] گزارش می‌کند بعد از شهادت امام عسکری(ع) کارگزاران [[معتمد عباسی|خلیفه عباسی]] برای دست‌یابی به فرزند ایشان تمام خانواده، کنیزان و اهالی خانه ایشان را بازرسی کرده و زندانی و تحت کنترل قرار دادند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۰۵.</ref> گفته شده این برخورد، ناشی از این بوده که حکومت شواهدی از ولادت امام مهدی(عج) داشته است.<ref>ایروانی، الإمام المهدی ( ع ) بین التواتر وحساب الإحتمال، ۱۴۲۰ق، ص۴۳؛ العمیدی، المهدی المنتظر فی الفکر الاسلامی، ۱۴۲۵ق، ص۱۱۸.</ref>


==چگونگی ولادت==
==چگونگی ولادت==
روایت کیفیت ولادت فرزند امام حسن عسکری(ع) را [[شیخ صدوق]] ([[سال ۳۰۵ هجری قمری|۳۰۵]]-[[سال ۳۸۱ هجری قمری|۳۸۱ق]]) در [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کتاب کمال الدین و تمام النعمة]]<ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ۱۳۵۹ش، ج۲، ص۴۲۴-۴۳۰.</ref> با دو طریق و [[شیخ طوسی]] ([[سال ۳۸۵ هجری قمری|۳۸۵]]-[[سال ۴۶۰ هجری قمری|۴۶۰ق]]) در [[کتاب الغیبة (شیخ طوسی)|کتاب الغیبة]]<ref>شیخ طوسی، الغیبة، ۱۴۲۵ق، ص۲۳۴-۲۴۰.</ref> به پنج طریق از [[حکیمه دختر امام جواد(ع)]] نقل می‌کنند.
روایت چگونگی ولادت فرزند امام حسن عسکری(ع) را [[شیخ صدوق]] ([[سال ۳۰۵ هجری قمری|۳۰۵]]-[[سال ۳۸۱ هجری قمری|۳۸۱ق]]) در [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کتاب کمال الدین و تمام النعمة]]<ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ۱۳۵۹ش، ج۲، ص۴۲۴-۴۳۰.</ref> با دو طریق و [[شیخ طوسی]] ([[سال ۳۸۵ هجری قمری|۳۸۵]]-[[سال ۴۶۰ هجری قمری|۴۶۰ق]]) در [[کتاب الغیبة (شیخ طوسی)|کتاب الغیبة]]<ref>شیخ طوسی، الغیبة، ۱۴۲۵ق، ص۲۳۴-۲۴۰.</ref> به پنج طریق از [[حکیمه دختر امام جواد(ع)]] نقل می‌کنند.


بر اساس این گزارش‌ها [[حکیمه دختر امام جواد(ع)|حکیمه خاتون]] در شب نیمه شعبان به دستور امام حسن عسکری(ع) به منزل ایشان رفته و خبر تولد آخرین حجت الهی از جانب امام به وی ابلاغ  می‌شود. نزدیکی‌های صبح بدون این که آثار حمل در [[نرجس|نرجس خاتون]] وجود داشته باشد به صورت خارق العاده‌ای مهدی موعود به صورت پاک به دنیا آمده و  سر به سجده می‌گذارد. هنگامی که فرزند را به آغوش امام می‌دهند، طفل زبان به [[تحمید|حمد خدا]] و [[صلوات|درود بر پیامبر(ص) و آل پیامبر(ع)]] می‌گشاید.<ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ۱۳۵۹ش، ج۲، ص۴۲۴-۴۲۵.</ref>
بر اساس این گزارش‌ها [[حکیمه دختر امام جواد(ع)|حکیمه خاتون]] در شب نیمه شعبان به دستور امام حسن عسکری(ع) به منزل ایشان رفته و خبر تولد آخرین حجت الهی از جانب امام به وی ابلاغ  می‌شود. نزدیکی‌های صبح بدون این که آثار حمل در [[نرجس|نرجس خاتون]] وجود داشته باشد به صورت خارق العاده‌ای مهدی موعود به صورت پاک به دنیا آمده و  سر به سجده می‌گذارد. هنگامی که فرزند را به آغوش امام می‌دهند، طفل زبان به [[تحمید|حمد خدا]] و [[صلوات|درود بر پیامبر(ص) و آل پیامبر(ع)]] می‌گشاید.<ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ۱۳۵۹ش، ج۲، ص۴۲۴-۴۲۵.</ref>