ناصبی: تفاوت میان نسخه‌ها

ناصبی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۷ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۹

۲۱۸ بایت اضافه‌شده ، ۲۷ آوریل

جز

←‏نواصب معروف

دیداریویکی‌متن

Naghavi

confirmed، protected، templateeditor

۱٬۵۷۰

ویرایش

@@ خط ۸: / خط ۸: @@
 [[حسن بن فرحان مالکی]] از علمای [[اهل سنت]]، هر گونه انحراف از امام علی(ع) و اهل بیت را مصداق نصب دانسته است.<ref>مالکی، انقاذ التاریخ الاسلامی، ۱۴۱۸ق، ص۲۹۸.</ref> او تضعیف احادیث صحیح در مدح امام علی، اعتقاد به اشتباه کردن او در جنگ‌های دوره [[خلافت]]، زیاده‌روی در ستایش دشمنان او، تشکیک در خلافت و خودداری از [[بیعت]] با او را، به مصادیق نصب افزوده است.<ref>مالکی، انقاذ التاریخ الاسلامی، ۱۴۱۸ق، ص۲۹۸.</ref> [[محدث بحرانی]] از فقیهان شیعه، مقدم کردن دیگران بر امام علی در [[امامت]] (پذیرفتن امامت آنان) را، بغض با حضرت علی و مصداق نصب دانسته است.<ref>بحرانی، الحدائق الناضره، ۱۴۰۵ق، ج۲۴، ص۶۰.</ref>
-=== ناصبی نبودن اهل سنت===
+===ناصبی نبودن اهل سنت===
 مشهور فقیهان شیعه، ناصبی را کسی می‌دانند که با اهل بیت دشمنی داشته باشد و دشمنی خود را آشکار کند، از این‌رو به اعتقاد آنان، [[اهل سنت|اهل سنتی]] که محبت اهل بیت را پذیرفته‌اند، ناصبی نیستند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۴۰۸؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۶۴.</ref> اما [[محدث بحرانی]] بر این باور است ناصبی کسی است که دیگران را بر امام علی مقدم کند و معتقد به [[امامت]] آنان باشد.<ref>بحرانی، الحدائق الناضره، ۱۴۰۵ق، ج۲۴، ص۶۰. </ref> مستند او روایتی است که اعتقاد به امامت غیر ائمه شیعه را نصب معرفی می‌کند.<ref>بحرانی، الحدائق الناضره، ۱۴۰۵ق، ج۱۸، ص۱۵۷.</ref> [[صاحب جواهر]]، این قول را بر خلاف [[سیره متشرعه|سیره]] و عمل شیعیان دانسته<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۶۴.</ref> و در صحیح بودن سند و دلالت این روایت نیز تردید شده است.<ref>تولایی، «ملاک ناصب‌انگاری، احکام و آثار مترتب بر نصب در فقه امامیه»، ص۵۲.</ref> رساله‌ای با عنوان «مال الناصب و انه لیس کل مخالف ناصباً» به [[سید عبدالله جزایری]]، عالم شیعی، منسوب است که حاکی از مخالفت وی با ناصبی بودن اهل سنت است.<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۱۹، ص۷۶.</ref>
@@ خط ۲۴: / خط ۲۴: @@
 {{پایان}}
-== پیدایش ناصبی‌گری==
+==پیدایش ناصبی‌گری==
 برخی از محققان معاصر معتقدند، ناصبی‌گری با [[قتل عثمان]] آغاز و در [[حکومت امویان]] رسمیت یافت.<ref>کوثری، «بررسی ریشه‌های تاریخی ناصبی‌گری»، ص۹۹.</ref> به گزارش منابع تاریخی، [[معاویه بن ابی‌سفیان]] هنگامی که در [[سال ۴۱ قمری]] [[مغیرة بن شعبه]] را به امارت کوفه گماشت به او دستور داد به امام علی [[فحاشی|ناسزا]] بگوید و از یاران او بدگویی کند.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۵، ص۲۴۳؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک،۱۳۸۷ق، ج۵، ص۲۵۴.</ref> پس از او [[خلفای بنی امیه]] تا زمان خلافت [[عمر بن عبدالعزیز]] بر منابر<ref>زمخشری، ربیع الابرار، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۳۳۵.</ref> حضرت علی را سب می‌کردند.<ref>ابن‌اثیر، الکامل، ۱۳۸۵ق، ج۵، ص۴۲.</ref>
 <br />
@@ خط ۳۲: / خط ۳۲: @@
 ===پیامدها===
 برخی از پیامدهایی که برای ناصبی‌گری در دوران حکومت بنی‌امیه شمرده‌اند عبارتند از:
-* ورود [[روایات جعلی]] به کتب اهل سنت با مضمون تضعیف اهل بیت و انکار فضایل آنان به وسیله راویان ناصبی.<ref>کوثری، «بررسی ریشه‌های تاریخی ناصبی‌گری»، ص۱۰۴.</ref>
+*ورود [[روایات جعلی]] به کتب اهل سنت با مضمون تضعیف اهل بیت و انکار فضایل آنان به وسیله راویان ناصبی.<ref>کوثری، «بررسی ریشه‌های تاریخی ناصبی‌گری»، ص۱۰۴.</ref>
-* ممنوعیت نامگذاری کودکان به نام علی و قتل کودکان همنام علی.<ref>مزی، تهذیب الکمال، ۱۴۱۳ق، ج۲۰، ص۴۲۹.</ref>
+*ممنوعیت نامگذاری کودکان به نام علی و قتل کودکان همنام علی.<ref>مزی، تهذیب الکمال، ۱۴۱۳ق، ج۲۰، ص۴۲۹.</ref>
-* مجازات و قتل افرادی که [[فضایل امام علی(ع)]] را بیان می‌کردند یا از دشنام دادن به او طفره می‌رفتند و یا فضیلتی برای معاویه نقل نمی‌کردند. شلاق خوردن [[عطیه بن سعد بن جناده عوفی|عطیة بن سعد]] از شیعیان امام علی(ع)، به دستور [[حجاج بن یوسف ثقفی]]<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۶، ص۳۰۵.</ref> و قتل [[احمد بن علی نسائی]] از نویسندگان [[صحاح سته]] اهل سنت،<ref>ابن‌کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۰۷ق، ج۱۱، ص۱۲۴.</ref> از این موارد است.<ref>کوثری، «بررسی ریشه‌های تاریخی ناصبی‌گری»، ص۱۰۴-۱۰۵.</ref>
+*مجازات و قتل افرادی که [[فضایل امام علی(ع)]] را بیان می‌کردند یا از دشنام دادن به او طفره می‌رفتند و یا فضیلتی برای معاویه نقل نمی‌کردند. شلاق خوردن [[عطیه بن سعد بن جناده عوفی|عطیة بن سعد]] از شیعیان امام علی(ع)، به دستور [[حجاج بن یوسف ثقفی]]<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۶، ص۳۰۵.</ref> و قتل [[احمد بن علی نسائی]] از نویسندگان [[صحاح سته]] اهل سنت،<ref>ابن‌کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۰۷ق، ج۱۱، ص۱۲۴.</ref> از این موارد است.<ref>کوثری، «بررسی ریشه‌های تاریخی ناصبی‌گری»، ص۱۰۴-۱۰۵.</ref>
-==نواصب معروف==
+==ناصبی‌های معروف==
-در منابع برخی افراد و گروه‌هابه عنوان ناصبی یاد شده است؛
+در منابع برخی افراد و گروه‌ها به عنوان ناصبی یاد شده است؛
-* [[معاویة بن ابی‌سفیان]]، نخستین حاکم اموی بود که حدود ۲۰ سال بر دمشق حکومت کرد.<ref>ابن‌عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۴۱۸.</ref> ابن‌ابی‌الحدید معتزلی، شارح نهج البلاغه، از جاحظ نقل کرده که معاویه در پایان خطبه‌های [[نماز جمعه]] علی(ع) را لعن می‌کرد و می‌گفت این امر آن قدر باید گسترش یابد تا کسی فضیلتی از علی نقل نکند.<ref>ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۵۶-۵۷.</ref>
+*[[معاویة بن ابی‌سفیان]]، نخستین حاکم اموی بود که حدود ۲۰ سال بر دمشق حکومت کرد.<ref>ابن‌عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۴۱۸.</ref> ابن‌ابی‌الحدید معتزلی، شارح نهج البلاغه، از جاحظ نقل کرده که معاویه در پایان خطبه‌های [[نماز جمعه]] علی(ع) را لعن می‌کرد و می‌گفت این امر آن قدر باید گسترش یابد تا کسی فضیلتی از علی نقل نکند.<ref>ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۵۶-۵۷.</ref>
-* [[عثمانیه]]، کسانی که بر این باور بودند که امام علی، عثمان را به قتل رسانده یا به این امر کمک کرده است.<ref>معلم، النصب و النواصب، ۱۴۱۸ق، ص۵۹۱.</ref> از این رو از بیعت با او سر باززدند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۴، ص۴۳۰.</ref> ابن‌حجر عسقلانی، رجال‌شناس اهل سنت در قرن نهم قمری، نواصب را گروهی معرفی کرده که اعتقاد دارند امام علی، عثمان را به قتل رسانده یا در قتل او کمک کرده است.<ref>ابن‌حجر، تهذیب التهذیب، دار صادر، ج۸، ص۴۵۸.</ref> این گروه به خاطر غلو در محبت عثمان به تضعیف و تنقیص امام علی روی آوردند.<ref>ابن‌حجر، فتح الباری، ۱۴۰۸ق، ج۷، ص۱۳.</ref>
+*[[عثمانیه]]، کسانی که بر این باور بودند که امام علی، عثمان را به قتل رسانده یا به این امر کمک کرده است.<ref>معلم، النصب و النواصب، ۱۴۱۸ق، ص۵۹۱.</ref> از این رو از بیعت با او سر باززدند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۴، ص۴۳۰.</ref> ابن‌حجر عسقلانی، رجال‌شناس اهل سنت در قرن نهم قمری، نواصب را گروهی معرفی کرده که اعتقاد دارند امام علی، عثمان را به قتل رسانده یا در قتل او کمک کرده است.<ref>ابن‌حجر، تهذیب التهذیب، دار صادر، ج۸، ص۴۵۸.</ref> این گروه به خاطر غلو در محبت عثمان به تضعیف و تنقیص امام علی روی آوردند.<ref>ابن‌حجر، فتح الباری، ۱۴۰۸ق، ج۷، ص۱۳.</ref>
-* [[خوارج]]، گروهی از سپاه امام علی(ع) در [[جنگ صفین]] بودند که علی بن ابیطالب را متهم به کفر کردند و علیه او شوریدند. آنان را به سبب دشمنی با امام علی(ع)، نواصب یا ناصبه نیز خوانده‌اند.<ref>مقریزی، المواعظ و الاعتبار، ۱۴۲۲-۱۴۲۵ق، ج۴، قسم ۱، ص۴۲۸.</ref>
+*[[خوارج]]، گروهی از سپاه امام علی(ع) در [[جنگ صفین]] بودند که علی بن ابیطالب را متهم به کفر کردند و علیه او شوریدند. آنان را به سبب دشمنی با امام علی(ع)، نواصب یا ناصبه نیز خوانده‌اند.<ref>مقریزی، المواعظ و الاعتبار، ۱۴۲۲-۱۴۲۵ق، ج۴، قسم ۱، ص۴۲۸.</ref>
-* [[حجاج بن یوسف ثقفی]] (درگذشته ۹۵ق)، به گفته [[مسعودی]] تاریخ‌نگار قرن چهارم قمری، با اهل بیت دشمن بود.<ref>نگاه کنید به مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۱۴۴.</ref> او کسانی را که از امام علی و یاران او اعلام برائت نمی‌کردند، به قتل می‌رساند.<ref>مغنیه، الشیعه و الحاکمون، ۲۰۰۰م،‌ ص۹۴-۹۶.</ref> او شیعیان را می‌کشت و به کوچک‌ترین ظن و تهمتی بازداشت می‌کرد و اگر به کسی زندیق یا [[کافر]] گفته می‌شد، بهتر بود از اینکه وی را شیعه علی معرفی کنند.<ref>ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱۱، ص۴۴.</ref> حجاج در حکومت عبدالملک، ابتدا حاکم حجاز و سپس حاکم عراق بود.<ref>ابن‌کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۰۷ق، ج۹، ص۱۱۷.</ref>
+*[[حجاج بن یوسف ثقفی]] (درگذشته ۹۵ق)، به گفته [[علی بن حسین مسعودی|مسعودی]] تاریخ‌نگار قرن چهارم قمری، با اهل بیت دشمن بود.<ref>نگاه کنید به مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۱۴۴.</ref> او کسانی را که از امام علی و یاران او اعلام برائت نمی‌کردند، به قتل می‌رساند.<ref>مغنیه، الشیعه و الحاکمون، ۲۰۰۰م،‌ ص۹۴-۹۶.</ref> او شیعیان را می‌کشت و به کوچک‌ترین ظن و تهمتی بازداشت می‌کرد و اگر به کسی زندیق یا [[کافر]] گفته می‌شد، بهتر بود از اینکه وی را شیعه علی معرفی کنند.<ref>ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱۱، ص۴۴.</ref> حجاج در حکومت عبدالملک، ابتدا حاکم حجاز و سپس حاکم عراق بود.<ref>ابن‌کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۰۷ق، ج۹، ص۱۱۷.</ref>
-* [[حریز بن عثمان]]، امام علی(ع) را بر [[منبر]] سب می‌کرد.<ref>سمعانی، الانساب، ۱۳۸۲ق، ج۶، ص۹۵.</ref> او حدیث [[حدیث منزلت|انت منی بمنزلة هارون من موسی]] در فضیلت امام علی را به «انت منی بمنزلة قارون من موسی» تحریف می‌کرد.<ref>ابن‌حجر، تهذیب التهذیب، دار صادر، ج۲، ص۲۳۹.</ref> به گفته ابن‌حبان از رجالیان اهل سنت، حریز هر روز صبح، و هر شب [[علی|علی بن ابی‌طالب(ع)]] را ۷۰ بار [[لعن]] می‌کرد.<ref>ابن‌حجر، تهذیب التهذیب، دار صادر، ج۲، ص۲۴۰.</ref>
+*[[حریز بن عثمان حمصی|حریز بن عثمان]]، امام علی(ع) را بر [[منبر]] سب می‌کرد.<ref>سمعانی، الانساب، ۱۳۸۲ق، ج۶، ص۹۵.</ref> او حدیث [[حدیث منزلت|انت منی بمنزلة هارون من موسی]] در فضیلت امام علی را به «انت منی بمنزلة قارون من موسی» تحریف می‌کرد.<ref>ابن‌حجر، تهذیب التهذیب، دار صادر، ج۲، ص۲۳۹.</ref> به گفته ابن‌حبان از رجالیان اهل سنت، حریز هر روز صبح، و هر شب [[امام علی علیه‌السلام|علی بن ابی‌طالب(ع)]] را ۷۰ بار [[لعن]] می‌کرد.<ref>ابن‌حجر، تهذیب التهذیب، دار صادر، ج۲، ص۲۴۰.</ref>
-*[[مغیرة بن شعبه]]، هنگامی که از سوی معاویه حاکم کوفه بود، امام علی(ع) و شیعیان او را بر [[منبر]] ناسزا می‌گفت و لعن می‌کرد.<ref>ابن‌کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۵۰.</ref> او از [[صحابه]] پیامبر بود که از نقش او در ماجرای هجوم به خانه [[حضرت زهرا(س)]] سخن گفته شده است.<ref>مفید، الجمل، ۱۴۱۳ق، ص۱۱۷.</ref>
+*[[مغیرة بن شعبة|مغیرة بن شعبه]]، هنگامی که از سوی معاویه حاکم کوفه بود، امام علی(ع) و شیعیان او را بر [[منبر]] ناسزا می‌گفت و لعن می‌کرد.<ref>ابن‌کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۵۰.</ref> او از [[صحابه]] پیامبر بود که از نقش او در ماجرای هجوم به خانه [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]] سخن گفته شده است.<ref>مفید، الجمل، ۱۴۱۳ق، ص۱۱۷.</ref>
-*[[متوکل عباسی]]، از امام علی(ع) نفرت داشت و هم‌نشین ناصبی‌ها بود.<ref>خضری، الدولة العباسیة، ۱۴۲۲ق، ص۲۴۸.</ref> وی اموال شیعیان علی(ع) را می‌گرفت و آنها را می‌کشت.<ref>خضری، الدولة العباسیة، ۱۴۲۲ق، ص۲۴۸.</ref> بی‌زاری متوکل از [[اهل‌البیت علیهم‌السلام|اهل بیت(ع)]] به اندازه‌ای بود که در [[سال ۲۳۶ هجری قمری|سال ۲۳۶ق]] دستور [[تخریب حرم امام حسین(ع)|تخریب قبر حسین بن علی(ع)]] را صادر کرد؛ از‌این‌رو قبر امام حسین و تمامی خانه‌ها و آثار اطراف آن ویران شد و به آنجا آب بستند، زمین‌ها را شخم زده، در آن زراعت کردند.<ref>خضری، الدولة العباسیة، ۱۴۲۲ق، ص۲۴۸.</ref>
+*[[متوکل عباسی]]، از امام علی(ع) نفرت داشت و هم‌نشین ناصبی‌ها بود.<ref>خضری، الدولة العباسیة، ۱۴۲۲ق، ص۲۴۸.</ref> وی اموال شیعیان علی(ع) را می‌گرفت و آنها را می‌کشت.<ref>خضری، الدولة العباسیة، ۱۴۲۲ق، ص۲۴۸.</ref> بی‌زاری متوکل از [[اهل‌بیت(ع)|اهل بیت(ع)]] به اندازه‌ای بود که در [[سال ۲۳۶ هجری قمری|سال ۲۳۶ق]] دستور [[تخریب حرم امام حسین(ع)|تخریب قبر حسین بن علی(ع)]] را صادر کرد؛ از‌این‌رو قبر امام حسین و تمامی خانه‌ها و آثار اطراف آن ویران شد و به آنجا آب بستند، زمین‌ها را شخم زده، در آن زراعت کردند.<ref>خضری، الدولة العباسیة، ۱۴۲۲ق، ص۲۴۸.</ref>
-* [[ابن‌تیمیه]]، از رهبران فکری [[سلفیه]] است، و برخی از محققان شیعه برای اثبات ناصبی‌گری ابن‌تیمیه به انکار [[حدیث رد الشمس]]،<ref>ابن‌تیمیه، منهاج السنه، ۱۴۰۶ق، ج۸، ص۱۶۵، به نقل از آل مجدد، «نشانه‌های ناصبی‌گری ابن‌تیمیه»، ص۱۷.</ref> تضعیف [[حدیث غدیر]]،<ref>ابن‌تیمیه، منهاج السنه، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۳۱۹-۳۲۰، به نقل از «نشانه‌های ناصبی‌گری ابن‌تیمیه»، ص۱۹.</ref> و نیز دشمنی با [[شیعیان]] توسط او استناد کرده‌اند.<ref>آل مجدد، «نشانه‌های ناصبی‌گری ابن‌تیمیه»، ص۱۷-۲۵.</ref> همچنین ابن‌حجر عسقلانی گفته است که برخی به ابن‌تیمیه به خاطر سخنانش درباره حضرت علی، نسبت [[منافق|نفاق]] داده‌اند.ابن‌تیمیه معتقد بود که [[امام علی علیه‌السلام|علی]] ۱۷ مورد در فهم قرآن اشتباه کرده است.<ref>ابن‌حجر، الدرر الکامنه، ۱۳۹۲ق، ج۱، ص۱۵۵و۱۸۱</ref>
+*[[ابن‌تیمیه حرانی|ابن‌تیمیه]]، از رهبران فکری [[سلفیه]] است، و برخی از محققان شیعه برای اثبات ناصبی‌گری ابن‌تیمیه به انکار [[رد الشمس|حدیث رد الشمس]]،<ref>ابن‌تیمیه، منهاج السنه، ۱۴۰۶ق، ج۸، ص۱۶۵، به نقل از آل مجدد، «نشانه‌های ناصبی‌گری ابن‌تیمیه»، ص۱۷.</ref> تضعیف [[خطبه غدیر|حدیث غدیر]]،<ref>ابن‌تیمیه، منهاج السنه، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۳۱۹-۳۲۰، به نقل از «نشانه‌های ناصبی‌گری ابن‌تیمیه»، ص۱۹.</ref> و نیز دشمنی با [[شیعه|شیعیان]] توسط او استناد کرده‌اند.<ref>آل مجدد، «نشانه‌های ناصبی‌گری ابن‌تیمیه»، ص۱۷-۲۵.</ref> همچنین ابن‌حجر عسقلانی گفته است که برخی به ابن‌تیمیه به خاطر سخنانش درباره حضرت علی، نسبت [[منافق|نفاق]] داده‌اند.ابن‌تیمیه معتقد بود که [[امام علی علیه‌السلام|علی]] ۱۷ مورد در فهم قرآن اشتباه کرده است.<ref>ابن‌حجر، الدرر الکامنه، ۱۳۹۲ق، ج۱، ص۱۵۵و۱۸۱</ref>
-== کتاب‌ها==
+==کتاب‌ها==
 عالمان و محققان شیعه آثاری درباره معنای نصب و احکام آن نوشته‌اند.<ref>معلم، النصب و النواصب، ۱۴۱۸ق، ص۵۸۸-۵۹۰.</ref> از جمله:
-* النصب و النواصب، نوشته محسن معلم به زبان عربی، حاوی مطالبی از جمله معنای نصب، مصادیق آن،<ref>معلم، النصب و النواصب، ۱۴۱۸ق، ص۳۱-۳۸.</ref> حکم نواصب<ref>معلم، النصب و النواصب، ۱۴۱۸ق، ص۶۰۵-۶۲۴.</ref> و آثار درباره نصب<ref>معلم، النصب و النواصب، ۱۴۱۸ق، ص۵۸۸-۵۹۰.</ref> است. نویسنده، بغض و دشمنی امام علی را معیار ناصبی بودن ذکر کرده<ref>معلم، النصب و النواصب، ۱۴۱۸ق، ص۳۷.</ref> و از بیش از ۲۵۰ تن به عنوان ناصبی یا متهم به نصب نام برده است.<ref>معلم، النصب و النواصب، ۱۴۱۸ق، ص۲۶۱-۵۲۸.</ref> همچنین نام مناطقی که در آنجا نواصب زندگی می‌کرده‌اند در این کتاب آمده است.<ref>معلم، النصب و النواصب، ۱۴۱۸ق، ص۲۴۴-۲۲۹.</ref> این کتاب به وسیله انتشارات دار الهادی در سال ۱۴۱۸ق در بیروت منتشر شده است.<ref>[http://pdf.lib.eshia.ir/94626/1/1 «النصب و النواصب».]</ref>
+*النصب و النواصب، نوشته محسن معلم به زبان عربی، حاوی مطالبی از جمله معنای نصب، مصادیق آن،<ref>معلم، النصب و النواصب، ۱۴۱۸ق، ص۳۱-۳۸.</ref> حکم نواصب<ref>معلم، النصب و النواصب، ۱۴۱۸ق، ص۶۰۵-۶۲۴.</ref> و آثار درباره نصب<ref>معلم، النصب و النواصب، ۱۴۱۸ق، ص۵۸۸-۵۹۰.</ref> است. نویسنده، بغض و دشمنی امام علی را معیار ناصبی بودن ذکر کرده<ref>معلم، النصب و النواصب، ۱۴۱۸ق، ص۳۷.</ref> و از بیش از ۲۵۰ تن به عنوان ناصبی یا متهم به نصب نام برده است.<ref>معلم، النصب و النواصب، ۱۴۱۸ق، ص۲۶۱-۵۲۸.</ref> همچنین نام مناطقی که در آنجا نواصب زندگی می‌کرده‌اند در این کتاب آمده است.<ref>معلم، النصب و النواصب، ۱۴۱۸ق، ص۲۴۴-۲۲۹.</ref> این کتاب به وسیله انتشارات دار الهادی در سال ۱۴۱۸ق در بیروت منتشر شده است.<ref>[http://pdf.lib.eshia.ir/94626/1/1 «النصب و النواصب».]</ref>
 «الشهاب الثاقب فی بیان معنی النواصب»، نوشته محدث بحرانی<ref>بحرانی، الحدائق الناضره، ۱۴۰۵ق، ج۳، ص۴۰۵.</ref> و همچنین رساله «اصول الاسلام و الایمان و حکم الناصب و ما یتعلق به»، نوشته [[وحید بهبهانی]]<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۱۷۶.</ref> موارد دیگری از آثار درباره نصب و ناصبی‌گری است.
@@ خط ۵۵: / خط ۵۵: @@
 همچنین در عناوین برخی از ردیه‌هایی که عالمان شیعی در نقد آثار مخالفان نوشته‌اند، از تعبیر نواصب استفاده شده است.<ref>معلم، النصب و الناصبی، ۱۴۱۸ق، ص۵۸۸-۵۹۰.</ref> مصائب النواصب فی الرد علی النواقض الروافض اثر [[قاضی نورالله شوشتری]]<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۱۹، ص۷۶.</ref> و [[النقض (کتاب)|بعض مثالب النواصب فی نقض بعض فضائح الروافض]] اثر [[عبدالجلیل قزوینی]]<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۱۳۰.</ref> از این موارد است. در کتاب النصب و النواصب نیز از ۲۹ اثر درباره نصب و نواصب یاد شده است.<ref>معلم، النصب و الناصبی، ۱۴۱۸ق، ص۵۸۸-۵۹۰.</ref>
-== جستارهای وابسته==
+==جستارهای وابسته==
-* [[رافضی]]
+*[[رافضی]]
-* [[سب علی]]
+*[[سب علی]]
-== پانویس ==
+==پانویس==
 {{پانوشت}}
-== منابع ==
+==منابع==
 {{منابع}}
 * آقابزرگ تهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعه، قم و تهران، اسماعیلیان کتابخانه اسلامیه تهران، ۱۴۰۸ق.
@@ خط ۱۰۸: / خط ۱۰۸: @@
 {{پایان}}
-== پیوند به بیرون==
+==پیوند به بیرون==
-* [https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1082327 معناشناسی ناصبی‌گری با تأکید بر متون امامیه تا قرن هفتم]
+*[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1082327 معناشناسی ناصبی‌گری با تأکید بر متون امامیه تا قرن هفتم]
-* [https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/888612 سجادی، واکاوی مفهوم ناصب و محرومیت او از حقوق مدنی در احادیث فقه و امامیه، آموزه‌های فقه مدنی، شماره۴، پاییز و زمستان، ۱۳۹۰ش.]
+*[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/888612 سجادی، واکاوی مفهوم ناصب و محرومیت او از حقوق مدنی در احادیث فقه و امامیه، آموزه‌های فقه مدنی، شماره۴، پاییز و زمستان، ۱۳۹۰ش.]
 {{امام علی (ع)}}