|
|
خط ۳۷: |
خط ۳۷: |
| ===شعر=== | | ===شعر=== |
| درباره لیلة المبیت، اشعاری سروده شده است. [[حسن بن علی هبل|حسن بن علی هَبَل]]، مشهور به امیرالشعرای یمن، در سال ۱۰۷۶ق شعری با عنوان «نَفْسی فِداءُ الغری» سروده است که در [[دیوان الهبل (کتاب)|دیوان الهَبَل]] نقل شده است. برخی از ابیاتش به این شرح است: | | درباره لیلة المبیت، اشعاری سروده شده است. [[حسن بن علی هبل|حسن بن علی هَبَل]]، مشهور به امیرالشعرای یمن، در سال ۱۰۷۶ق شعری با عنوان «نَفْسی فِداءُ الغری» سروده است که در [[دیوان الهبل (کتاب)|دیوان الهَبَل]] نقل شده است. برخی از ابیاتش به این شرح است: |
| {{شعر۲ | | {{شعر جدید |
| |مَنْ نامَ فی مَرقدِ النبی دُجی | | | جداکننده = \\ |
| |وَ اَعیُنُ المشرکینَ لمْ تَنَمِ
| | | متن = مَنْ نامَ فی مَرقدِ النبی دُجی \\ وَ اَعیُنُ المشرکینَ لمْ تَنَمِ |
| |فداه بالنفسَ لمْ یَخَفْ اَبدا
| | فداه بالنفسَ لمْ یَخَفْ اَبدا \\ما دَبَّروا من عظیم کیدهم<ref>هبل، دیوان الهبل، ۱۴۰۷ق، ص۱۲۲.</ref> |
| |ما دَبَّروا من عظیم کیدهم<ref>هبل، دیوان الهبل، ۱۴۰۷ق، ص۱۲۲.</ref>
| |
| |ترجمه=[علی] کسی است که در بستر پیامبر [آرام] خوابید؛ در حالی که مشرکان از شدت ترس خواب به چشمانشان نیامده بود. او[علی] جانش را فدای او [پیامبر] کرد و هرگز نترسید از توطئه بزرگی که طراحی کرده بودند.}} | | |ترجمه=[علی] کسی است که در بستر پیامبر [آرام] خوابید؛ در حالی که مشرکان از شدت ترس خواب به چشمانشان نیامده بود. او[علی] جانش را فدای او [پیامبر] کرد و هرگز نترسید از توطئه بزرگی که طراحی کرده بودند.}} |
| اشعاری نیز به حضرت علی نیز منسوب است: | | اشعاری نیز به حضرت علی نیز منسوب است: |
| {{شعر۲ | | {{شعر جدید |
| |وَقَيْتُ بِنَفْسِي خَيْرَ مَنْ وَطِئَ اَلْحَصَى | | | جداکننده = \\ |
| |وَ مَنْ طَافَ بِالْبَيْتِ اَلْعَتِيقِ وَ بِالْحَجَرِ
| | | متن = وَقَيْتُ بِنَفْسِي خَيْرَ مَنْ وَطِئَ اَلْحَصَى\\وَ مَنْ طَافَ بِالْبَيْتِ اَلْعَتِيقِ وَ بِالْحَجَرِ |
| |رَسُولَ إِلَهِ اَلْخَلْقِ أَنْ مَكَرُوا بِهِ
| | رَسُولَ إِلَهِ اَلْخَلْقِ أَنْ مَكَرُوا بِهِ \\ فَنَجَّاهُ ذُو اَلطَّوْلِ اَلْكَرِيمُ مِنَ اَلْمَكْرِ |
| |فَنَجَّاهُ ذُو اَلطَّوْلِ اَلْكَرِيمُ مِنَ اَلْمَكْرِ
| | وَ بِتُّ أُرَاعِيهِمْ وَ مَا يُثْبِتُونَنِي \\وَ قَدْ صَبَرَتْ نَفْسِي عَلَى اَلْقَتْلِ وَ اَلْأَسْرِ.<ref>کراجکی، التعجب من أغلاط العامة فی مسألة الإمامة، ۱۴۲۱ق، ص۱۲۳.</ref> |
| |وَ بِتُّ أُرَاعِيهِمْ وَ مَا يُثْبِتُونَنِي
| |
| |وَ قَدْ صَبَرَتْ نَفْسِي عَلَى اَلْقَتْلِ وَ اَلْأَسْرِ.<ref>کراجکی، التعجب من أغلاط العامة فی مسألة الإمامة، ۱۴۲۱ق، ص۱۲۳.</ref>
| |
| |ترجمه=با جان خودم محافظت کردم از بهترین کسی که بر زمین گام نهاده و از کسی که خانه کعبه و حجر را طواف کرده است. رسول خدای آفریدگان بود که به او نیرنگ زدند. خدای توانای کریم او را از نیرنگ نجات داد. و من در بستر خوابیدم و مواظب آنها بودم؛ ولی آنها مرا به جا نیاوردند و من خود را برای کشتهشدن و اسیری آماده کردم.}} | | |ترجمه=با جان خودم محافظت کردم از بهترین کسی که بر زمین گام نهاده و از کسی که خانه کعبه و حجر را طواف کرده است. رسول خدای آفریدگان بود که به او نیرنگ زدند. خدای توانای کریم او را از نیرنگ نجات داد. و من در بستر خوابیدم و مواظب آنها بودم؛ ولی آنها مرا به جا نیاوردند و من خود را برای کشتهشدن و اسیری آماده کردم.}} |
|
| |
|