Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۴۰۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
{{اعتقادات شیعه}} | {{اعتقادات شیعه}} | ||
{{درباره ۲|مفهوم توسل|آشنایی با توسل به اموات مدخلِ|توسل به مردگان| }} | {{درباره ۲|مفهوم توسل|آشنایی با توسل به اموات مدخلِ|توسل به مردگان| }} | ||
'''توسّل''' واسطه قرار دادن شخص یا چیزی نزد [[خدا|خداوند]]، برای [[تقرب]] به او و برآورده شدن | '''توسّل''' واسطه قرار دادن شخص یا چیزی نزد [[خدا|خداوند]]، برای [[تقرب]] به او و برآورده شدن حاجات است. توسل از باورهای مشترک مسلمانان است و برای مشروعیت آن به آیاتی از قرآن نظیر آیه ۳۵ سوره مائده، سنت پیامبر(ص) و صحابه، روایات امامان معصوم(ع) و دلیل عقلی استناد کردهاند. | ||
به | گفته میشود باور به توسل تا قرن هشتم هجری در میان همه فرقههای مسلمان رایج بود تا این از قرن هشتم هجری، برخی اقسام آن مانند توسل به ذات پیامبر(ص) و بندگان صالح، توسل به مقام و منزلتی که نزد خداوند دارند و توسل به آنان پس از وفاتشان، مورد تشکیک گروهی از عالمان سلفی؛ بهویژه ابنتیمیه قرار گرفت و این دیدگاهها مورد مخالفت عالمان شیعه و اهل سنت قرار گرفت و آثاری در ردّ آنان نگاشته شد. | ||
مخالفت با مشروعیت برخی اقسام توسل پس از چند قرن، با رواج جریان وهابیگری دوباره از سوی وهابیون مطرح شد و آنان بهپیروی از ابنتیمیه از مخالفان برخی اقسام توسل به شمار میروند. | |||
==مفهومشناسی== | ==مفهومشناسی== | ||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
===جایگاه و اهمیت=== | ===جایگاه و اهمیت=== | ||
توسل از باورهای مشترک مسلمانان است.<ref>سبکی، شفاء السقام، ۱۴۱۹ق، ص۲۹۳.</ref> [[ابنتیمیه حرانی|ابنتیمیه]] مشروعیت اصل آن را مورد اتفاق همه مسلمانان دانسته است.<ref>ابنتیمیه، قاعدة جلیلة فی التوسل والوسیلة، ۱۴۲۲ق، ص۱۶.</ref> تقیالدین سُبکی (درگذشت: ۷۵۶ق)، عالم شافی اهل مصر، در کتاب [[شفاء السقام فی زیارة خیر الانام (کتاب)|شِفاء السَّقام]]، مجادله و نزاع درباره آن را مجادله در ضروریات دانسته است.<ref>سبکی، شفاء السقام، ۱۴۱۹ق، ص۳۱۸.</ref> [[جعفر سبحانی]] نیز اصل توسل به اسباب در حیات بشری را امری فطری دانسته است.<ref>سبحانی، التوسل مفهومه وأقسامه وحکمه فی الشریعة الإسلامیة الغرّاء، ۱۳۷۴ش، ص۱۸.</ref> گفته میشود آموزه توسل در میان فِرَق و اصناف اسلامی، بهویژه در میان [[امامیه]] و تا اندازهای صوفیه امری رایج بوده است و از قرن هفتم و هشتم | توسل از باورهای مشترک مسلمانان است.<ref>سبکی، شفاء السقام، ۱۴۱۹ق، ص۲۹۳.</ref> [[ابنتیمیه حرانی|ابنتیمیه]] مشروعیت اصل آن را مورد اتفاق همه مسلمانان دانسته است.<ref>ابنتیمیه، قاعدة جلیلة فی التوسل والوسیلة، ۱۴۲۲ق، ص۱۶.</ref> تقیالدین سُبکی (درگذشت: ۷۵۶ق)، عالم شافی اهل مصر، در کتاب [[شفاء السقام فی زیارة خیر الانام (کتاب)|شِفاء السَّقام]]، مجادله و نزاع درباره آن را مجادله در ضروریات دانسته است.<ref>سبکی، شفاء السقام، ۱۴۱۹ق، ص۳۱۸.</ref> [[جعفر سبحانی]] نیز اصل توسل به اسباب در حیات بشری را امری فطری دانسته است.<ref>سبحانی، التوسل مفهومه وأقسامه وحکمه فی الشریعة الإسلامیة الغرّاء، ۱۳۷۴ش، ص۱۸.</ref> گفته میشود آموزه توسل در میان فِرَق و اصناف اسلامی، بهویژه در میان [[امامیه]] و تا اندازهای صوفیه امری رایج بوده است و از قرن هفتم و هشتم هجری برخی عالمان [[سلفی]]، بهویژه ابنتیمیه، نسبت به برخی انواع توسل انتقاداتی وارد کردند و همین امر سبب گردید تا میان شیعه و برخی گروههای معتدل اهل سنت با سلفیه منازعاتی در باب مشروعیت توسل در شرع اسلام ایجاد شد و آثاری در ردّ دیدگاه آنان تألیف گردید.<ref>حمیری، التأمل فی حقیقة التوسل، ۱۴۲۸ق، ص۴۸؛ پاکتچی، «توسل»، ص۳۶۲.</ref> از جمله این آثار کتاب شفاء السقام نوشته تقیالدین سُبْکی بود که در ردّ آراء عالمان سلفی، بهویژه در باب توسل، نگاشته شد.<ref>سبکی، شفاء السقام، ۱۴۱۹ق، ص۵۹-۶۱.</ref> | ||
امروزه (قرن پانزدهم هجری) [[وهابیون]] نیز به پیروی از سلفیه در مشروعیت برخی انواع توسل تشکیک کردهاند و از همین رو بحث از توسل بار دیگر مورد توجه عالمان شیعه و اهل سنت قرار گرفت و در نقد و بررسی دیدگاه وهابیون و تألیفاتی نگاشته شد.<ref>معموری، «نقد توسل از سوی سلفیه»، ص۳۶۷-۳۶۸.</ref> | امروزه (قرن پانزدهم هجری) [[وهابیون]] نیز به پیروی از سلفیه در مشروعیت برخی انواع توسل تشکیک کردهاند و از همین رو بحث از توسل بار دیگر مورد توجه عالمان شیعه و اهل سنت قرار گرفت و در نقد و بررسی دیدگاه وهابیون و تألیفاتی نگاشته شد.<ref>معموری، «نقد توسل از سوی سلفیه»، ص۳۶۷-۳۶۸.</ref> |