دعای نور: تفاوت میان نسخه‌ها

'''دعای نور''' دعایی که جهت در امان ماندن و برطرف شدن بیماری تب<ref>کفعمی، المصباح، ۱۴۰۵ق، ص۱۶۱.</ref> و محفوظ ماندن از [[وسوسه|وسوسه شیطان]] و کسب رضایت [[خدا]]،<ref>ابن‌حمزه طوسی، الثاقب فی المناقب، ۱۴۱۹ق، ص۲۹۹.</ref> خواندن آن سفارش شده است. [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]] آن را از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] فراگرفت و به [[سلمان فارسی]] آموزش داد.<ref>طبری آملی صغیر، دلائل الامامه، ۱۴۱۳ق، ص۱۰۸.</ref> از سلمان نقل شده که این دعا را به بیش از هزار نفر از مردم [[مکه]] و [[مدینه]] یاد دادم و همه آنها از بیماری تب نجات پیدا کردند.<ref>ابن‌طاووس، مهج‌الدعوات، ۱۴۱۱ق، ص۷.</ref> کَفعَمی دعای نور را جزء [[تعقیبات|تعقیبات نماز صبح]] ذکر کرده است. سید بن طاوس و دیگران از این دعا با عنوان [[حرز]] یاد کرده‌اند.<ref>طبرسی، مکارم‌الاخلاق، ۱۴۱۲ق، ص۴۱۸؛ ابن‌طاووس، مهج‌الدعوات، ۱۴۱۱ق، ص۵.</ref> {{یاد|بر اساس گزارش سید بن طاووس سلمان نیز هنگام درخواست فراگیری این دعا از حضرت زهرا(س) تعبیر به حرز کرده است: ثُمَّ قَالَ سَلْمَانُ عَلِّمِينِي هَذَا الْحِرْزَ. مهج الدعوات، ص۷.  }}

طبق [[حدیث|روایات]] منقول، حضرت زهرا این دعا را در هر شب و  روز می‌خواند. در نتیجهٔ مداومت وی بر خواندن این دعا، خداوند درخت خرمایی در دارُالسلام ([[بهشت]]) برایش رویاند و مقداری از میوه‌های آن را به واسطه چند زن بهشتی برای وی هدیه فرستاد.<ref>طبری آملی صغیر، دلائل الامامه، ۱۴۱۳ق، ص۱۰۸.</ref> براساس گزارشی حضرت زهرا(س)‌ در دیداری که چند روز پس از رحلت پیامبر(ص) با سلمان داشت، چند عدد از آن خرماها که سفیدتر از برف و خوش‌بوتر از مِشک بود به او داد تا روزهٔ خود را با آن افطار کند.<ref>ابن‌حمزه طوسی، الثاقب فی المناقب، ۱۴۱۹ق، ص۲۹۹.</ref>