پرش به محتوا

سوره غافر: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۲۸: خط ۲۸:
==آیات مشهور==
==آیات مشهور==
=== آیه سوم ===
=== آیه سوم ===
'''غَافِرِ الذَّنْبِ وَقَابِلِ التَّوْبِ شَدِيدِ الْعِقَابِ ذِي الطَّوْلِ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ»'''(آیه ۳)
{{اصلی|آیه ۳ سوره غافر}}
ترجمه: خداوندی  که گناه‌بخش و توبه‌پذير [و] سخت‌كيفر [و] فراخ‌نعمت است. خدايى جز او نيست. بازگشت به سوى اوست.
<div style="text-align: center;"><noinclude>
پیشی گرفتن رحمت خداوند بر غضبش، آمرزیده شدن [[گناه]] از راه [[توبه]]، قرار داشتن [[ایمان|مؤمن]] میان خوف و رجا، مشاهده مهر و قهر الهی در کنار هم و دوری از غرور و یأس، ودوام لطف الهی از نکاتی است که از این آیه استنفاده شده است. <ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۸، ص۲۱۳.  
{{عربی|«غَافِرِ الذَّنْبِ وَقَابِلِ التَّوْبِ شَدِيدِ الْعِقَابِ ذِي الطَّوْلِ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ» ﴿۳﴾»<br />
</ref> شبیه این مضمون در آیات دیگر قرآن آمده است مانند [[آیه ۹۸سوره مائده]]
|ترجمه=خداوندی  که گناه‌بخش و توبه‌پذير [و] سخت‌كيفر [و] فراخ‌نعمت است. خدايى جز او نيست. بازگشت به سوى اوست.»|اندازه=100%}}
اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ وَأَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ «بدانيد كه خدا سخت‌كيفر است، و [بدانيد] كه خدا آمرزنده مهربان است». [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] مفسر و از مراجع تقلید در باره آیه می‌گوید: وصف «شديد العقاب» در مورد خداوند هرگز به اين معنی نيست كه عقاب و مجازاتش زائد بر مقتضى اصول عدالت است؛ بلكه از اين نظر است كه مجازات او هم در دنيا، هم در آخرت، هم در جسم و هم در جان است؛ هيچ كس از مجرمان از آن در امان نيست و هيچ قدرتى ياراى مبارزه با آن را ندارد... وی این وصف خداوند متعال را  هشدارى به کسانی دانسته كه عصيان پروردگار را جدّى نمى گيرند و هر گناهى را به سادگى انجام مى دهند و به عواقب آن نمى‌انديشند و به لطف و كرم خداوند مغرور مى شوند.<ref>https://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=42&lid=0&mid=412391&catid=27198
</noinclude>
{{پایان}}
پیشی گرفتن رحمت خداوند بر غضبش، آمرزیده شدن [[گناه]] از راه [[توبه]]، قرار داشتن [[ایمان|مؤمن]] میان خوف و رجا، مشاهده مهر و قهر الهی در کنار هم و دوری از غرور و یأس، و دوام لطف الهی از نکاتی است که از این آیه استفاده شده است.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۸، ص۲۱۳.  
</ref> شبیه این مضمون در آیات دیگر قرآن مانند [[آیه ۹۸سوره مائده]] آمده است. [[ناصر مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم شیرازی]] در [[پیام قرآن (کتاب)|کتاب پیام قرآن]] وصف «شديد العقاب» درباره خداوند را به اين معنی ندانسته كه عقاب و مجازاتش زائد بر مقتضى اصول عدالت باشد. به گفته او مجازات خدا هم در دنيا، هم در آخرت، هم در جسم و هم در جان است؛ هيچ كس از مجرمان از آن در امان نيست و هيچ قدرتى ياراى مبارزه با آن را ندارد. وی این وصف خداوند متعال را  هشدارى به کسانی دانسته كه عصيان پروردگار را جدّى نمى گيرند و هر گناهى را به سادگى انجام مى‌دهند و به عواقب آن نمى‌انديشند و به لطف و كرم خداوند مغرور مى شوند.<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۴، ص۳۸۹.</ref>


=== آیه شصتم ===
=== آیه شصتم ===
{{اصلی|آیه ۶۰ سوره غافر}}
{{اصلی|آیه ۶۰ سوره غافر}}
'''«وَقَالَ رَ‌بُّکمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکمْ»''' (آیه ۶۰)
<div style="text-align: center;"><noinclude>
ترجمه: مرا بخوانید تا شما را استجابت کنم.
{{عربی|«وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ» ﴿۶۰﴾»<br />
|ترجمه=و پروردگارتان فرمود مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم در حقیقت کسانی که از پرستش من کبر می‌ورزند به زودی خوار در دوزخ درمی‌آیند »|اندازه=100%}}
</noinclude>
{{پایان}}
آیه ۶۰ سوره غافر اشاره به دعوت پروردگار به دعا‌کردن بندگان و وعده [[استجابت دعا|اجابت]] از سوی [[خدا]] دارد. بسیاری از مفسران دستور به [[دعا]] در این آیه را دستور به معنی مرسوم دعا دانسته و برخی با پیروی از [[عبدالله بن عباس|ابن‌عباس]] آن را فرمان به [[عبادت|عبادت خدا]] معنا کرده‌اند. بر اساس حدیثی [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] برترین عبادت را دعا و طلب از آنچه نزد خدا است دانسته و مبغوض‌ترین فرد را کسی می‌داند که از عبادت خدا تکبر ورزد و از آنچه نزد او است چیزی نخواهد.
آیه ۶۰ سوره غافر اشاره به دعوت پروردگار به دعا‌کردن بندگان و وعده [[استجابت دعا|اجابت]] از سوی [[خدا]] دارد. بسیاری از مفسران دستور به [[دعا]] در این آیه را دستور به معنی مرسوم دعا دانسته و برخی با پیروی از [[عبدالله بن عباس|ابن‌عباس]] آن را فرمان به [[عبادت|عبادت خدا]] معنا کرده‌اند. بر اساس حدیثی [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] برترین عبادت را دعا و طلب از آنچه نزد خدا است دانسته و مبغوض‌ترین فرد را کسی می‌داند که از عبادت خدا تکبر ورزد و از آنچه نزد او است چیزی نخواهد.


Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۸۱

ویرایش