پرش به محتوا

سید محمدکاظم طباطبایی یزدی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲۰: خط ۱۲۰:


پس از به توپ بستن مجلس و زمانی که آخوند خراسانی برای برگشت مشروطه بسیار می‌کوشید، سید یزدی برای جلوگیری از برگشتن مشروطه، فتوای حرمت مشروطه را صادر کرد.<ref>حاتمی و بهشتی‌سرشت، «تقابل و تعامل آخوند ملا محمدکاظم خراسانی و سید محمدکاظم یزدی در جریان انقلاب مشروطه»، ص۱۳.</ref>
پس از به توپ بستن مجلس و زمانی که آخوند خراسانی برای برگشت مشروطه بسیار می‌کوشید، سید یزدی برای جلوگیری از برگشتن مشروطه، فتوای حرمت مشروطه را صادر کرد.<ref>حاتمی و بهشتی‌سرشت، «تقابل و تعامل آخوند ملا محمدکاظم خراسانی و سید محمدکاظم یزدی در جریان انقلاب مشروطه»، ص۱۳.</ref>
== خصوصیات اخلاقی ==
[[سید موسی شبیری زنجانی|سید موسی شبیری]] مرجع تقلید شیعه نقل می‌کند [[سید احمد خوانساری]] که خود در [[زهد]] و [[تقوا]] زبانزد بود، به تقوای سیدِ یزدی اعتقاد داشت.<ref>شبیری زنجانی، جرعه‌ای از دریا، ج۲، ص۴۵۵.</ref> همچنین می‌گوید سید محمدکاظم یزدی، بسیار اهل احتیاط بود؛ به‌اندازه‌ای که وقتی از دنیا رفت، شش هزار [[نماز]] و [[روزه]] نیابی نزدش مانده بود؛ زیرا نسبت به اشخاص اطمینان پیدا نمی‌کرد.<ref>شبیری زنجانی، جرعه‌ای از دریا، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۳۸۵.</ref>
== خدمات اجتماعی ==
== خدمات اجتماعی ==
[[پرونده:مدرسه یزدی در نجف.jpg|250px|بندانگشتی|نمایی از [[مدرسه علمیه سید یزدی (نجف)|مدرسه سید یزدی]] در [[نجف]]]]
[[پرونده:مدرسه یزدی در نجف.jpg|250px|بندانگشتی|نمایی از [[مدرسه علمیه سید یزدی (نجف)|مدرسه سید یزدی]] در [[نجف]]]]
خط ۱۲۹: خط ۱۲۵:


وی همچنین در محله العماره نجف مکانی برای اسکان زائران تأسیس کرد به نام «خانُ‌الزائرین» که در سال ۱۳۸۴ق به مدرسه تبدیل شد.<ref>غروی، مع علماء النجف الأشرف، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۵۲.</ref>
وی همچنین در محله العماره نجف مکانی برای اسکان زائران تأسیس کرد به نام «خانُ‌الزائرین» که در سال ۱۳۸۴ق به مدرسه تبدیل شد.<ref>غروی، مع علماء النجف الأشرف، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۵۲.</ref>
== خصوصیات اخلاقی ==
[[سید موسی شبیری زنجانی|سید موسی شبیری]] مرجع تقلید شیعه نقل می‌کند [[سید احمد خوانساری]] که خود در [[زهد]] و [[تقوا]] زبانزد بود، به تقوای سیدِ یزدی اعتقاد داشت.<ref>شبیری زنجانی، جرعه‌ای از دریا، ج۲، ص۴۵۵.</ref> همچنین می‌گوید سید محمدکاظم یزدی، بسیار اهل احتیاط بود؛ به‌اندازه‌ای که وقتی از دنیا رفت، شش هزار [[نماز]] و [[روزه]] نیابی نزدش مانده بود؛ زیرا نسبت به اشخاص اطمینان پیدا نمی‌کرد.<ref>شبیری زنجانی، جرعه‌ای از دریا، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۳۸۵.</ref>


== بزرگداشت ==
== بزرگداشت ==