عملیات استشهادی: تفاوت میان نسخه‌ها

عملیات استشهادی در فتوای عالمان [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]] مورد توجه و بحث است. در میان عالمان شیعه، این عمل از جمله مصادیق [[جهاد دفاعی]] معرفی گردیده و شرط مهم آن نیز منحصر شدن دفاع به این راه بیان شده است.<ref>ر.ک: ملا محمد علی، مشروعیت عملیات استشهادی از دیدگاه فقهای معاصر شیعه و اهل سنت.</ref> [[محمد فاضل لنکرانی|آیت‌الله فاضل لنکرانی]]،<ref>ملا محمد علی، مشروعیت عملیات استشهادی از دیدگاه فقهای معاصر شیعه و اهل سنت، ص۶۳.</ref> [[ناصر مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم شیرازی]]<ref>ملا محمد علی، مشروعیت عملیات استشهادی از دیدگاه فقهای معاصر شیعه و اهل سنت، ص۶۳.</ref> و [[حسین نوری همدانی|آیت‌الله نوری همدانی]]<ref>ملا محمد علی، مشروعیت عملیات استشهادی از دیدگاه فقهای معاصر شیعه و اهل سنت، ص۶۴.</ref> از مراجع تقلید شیعه، عملیات استشهادی را مصداق جهاد دفاعی دانسته‌اند و انجام آن را نیازمند اجازه از فقیه جامع‌الشرایط ندانسته‎‌اند، اما [[سید عبدالکریم موسوی اردبیلی|آیت‌الله موسوی اردبیلی]] ضمن اشاره به [[حرام|حرمت]] اصل این کار، اجازه [[فقیه جامع‎ الشرایط]] را ضروری دانسته‎است.<ref>علوی‌مهر، بررسی فقهی مسئله ترور از دیدگاه امام خمینی(س)،۱۳۹۲ش، ص۱۶۱تا ۱۶۵.</ref> همچنین [[سید محمدحسین فضل‌الله]] از [[فهرست مراجع تقلید شیعه|مراجع تقلید شیعه]] در [[لبنان]] نیز معتقد است که این عملیات، از مصادیق جهاد دفاعی بوده و به شرایط نظامی بستگی دارد.<ref>فضل الله، فقه الحیاة، ۱۴۱۹ق، ص۱۴۱و۱۴۲.</ref>