عمل صالح: تفاوت میان نسخه‌ها
←جایگاه
Ma.rezapour (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''عمل صالح''' در کنار ایمان به خدا یکی از دو رکن اساسی در متون دینی برای سعادت انسان معرفی شده است. قرآن مؤمنانی که عمل صالح انجام می‌دهند را بهترین مخلوقات خدا توصیف کرده است. عمل صالح از ارکان اساسی توبه و نشانه حقیقی آن و سبب آمرزش گناه|آمر...» ایجاد کرد) |
(←جایگاه) |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
بر اساس قرآن ثمره عمل صالح در دنیا و آخرت دیده می‌شود.<ref>سبحانی، منشور جاوید، قم، ج۱۴، ص۳۴۴.</ref> هر کس از ایمان و عمل صالح بیشتر و بالاتری برخوردار باشد، به همان میزان به مرتبه بالاتری از رستگاری دست خواهد یافت.<ref>مصباح یزدی، رستگاران، قم، ص۱۴۴.</ref> برخی گفته‌اند هدف [[تقوا]] نیز عمل صالح است.<ref>مدرسی، تفسیر هدایت، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۳۹۴.</ref> [[تکبر|خودپسندی]] و منت‌گذاری بر خدا در قبال عمل صالح، از آفات عمل صالح دانسته شده است.<ref>علیدوست خراسانی، «آفت‌های عمل صالح در سیره رضوی»، فرهنگ رضوی، ص۱۸۷.</ref> در روایات آمده که نگهداری و مداومت بر عمل صالح پشت [[شیطان]] را می‌شکند.<ref>مکارم شیرازی، اخلاق اسلامی در نهج البلاغه (خطبه متقین)، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۵۲۰.</ref> در روایت دیگری درباره اهمیت عمل صالح گفته شده است:<ref>شیخ مفید، الأمالی، ۱۴۱۳ق، ص۱۸۴.</ref> اگر کسی کلمه «لا اله الا الله» را بر زبان جاری کرد، به باطن عالم و ملکوت آسمان راه پیدا نمی‌کند مگر اینکه عمل صالح داشته باشد.<ref>جوادی آملی، اسرار عبادات، ۱۳۷۲ش، ص۲۹۸.</ref> | بر اساس قرآن ثمره عمل صالح در دنیا و آخرت دیده می‌شود.<ref>سبحانی، منشور جاوید، قم، ج۱۴، ص۳۴۴.</ref> هر کس از ایمان و عمل صالح بیشتر و بالاتری برخوردار باشد، به همان میزان به مرتبه بالاتری از رستگاری دست خواهد یافت.<ref>مصباح یزدی، رستگاران، قم، ص۱۴۴.</ref> برخی گفته‌اند هدف [[تقوا]] نیز عمل صالح است.<ref>مدرسی، تفسیر هدایت، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۳۹۴.</ref> [[تکبر|خودپسندی]] و منت‌گذاری بر خدا در قبال عمل صالح، از آفات عمل صالح دانسته شده است.<ref>علیدوست خراسانی، «آفت‌های عمل صالح در سیره رضوی»، فرهنگ رضوی، ص۱۸۷.</ref> در روایات آمده که نگهداری و مداومت بر عمل صالح پشت [[شیطان]] را می‌شکند.<ref>مکارم شیرازی، اخلاق اسلامی در نهج البلاغه (خطبه متقین)، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۵۲۰.</ref> در روایت دیگری درباره اهمیت عمل صالح گفته شده است:<ref>شیخ مفید، الأمالی، ۱۴۱۳ق، ص۱۸۴.</ref> اگر کسی کلمه «لا اله الا الله» را بر زبان جاری کرد، به باطن عالم و ملکوت آسمان راه پیدا نمی‌کند مگر اینکه عمل صالح داشته باشد.<ref>جوادی آملی، اسرار عبادات، ۱۳۷۲ش، ص۲۹۸.</ref> | ||
در [[آیه خیر البریه|آیه ۷ سوره بینه]] مؤمنانی که عمل صالح انجام می‌دهند بهترین مخلوقات خدا توصیف شده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۷، ص۲۰۸؛ ارزانی، «همراهی اثربخش ایمان و عمل صالح (با تکیه بر المیزان)»، ص۱۳۴.</ref> در [[آیه ۱۰ سوره فاطر]] گفتار پاکیزه (اعتقاد صحیح) و عمل صالح سبب قرب معنوی شناخته شده است.<ref>سبحانی، منشور جاوید، قم، ج۱۴، ص۳۴۸؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۸، ص۱۹۴.</ref> در [[آیه ۹۷ سوره نحل]] نتیجه عمل صالحِ همراه با ایمان حیات طیبه (زندگی پاک و پسندیده) است؛<ref>سبحانی، منشور جاوید، قم، ج۱۴، ص۳۵۰؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۱، ص۳۸۹؛ قرائتی، تفسیر نور، تهران، ۱۳۸۸ش، ج۴، ص۵۷۷.</ref> این آیه نشان می‌دهد که ایمان و عمل، بدون یکدیگر موجب پاداش نمی‌شود.<ref>مغنیه، التفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۵۵۰.</ref> در آیاتی از قرآن{{یاد|آیه ۱۰۰ سوره مؤمنون، آیه ۱۲ سوره سجده، آیه ۳۷ سوره فاطر.}} اهل دوزخ در قیامت آرزو می‌کنند به دنیا برگردند تا عمل صالح انجام دهند.<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۱۴، ص۵۱؛ قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۷، ص۳۰۸؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۸، ص۲۷۵.</ref> درجات عالی بهشت به مؤمنانی که عمل صالح انجام داده‌اند وعده داده شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۴، ص۱۸۳.</ref> قرآن تمام انسان‌ها به جز مؤمنانی که عمل صالح می‌دهند را در خُسران (زیان) می‌بیند.<ref>ارزانی، «همراهی اثربخش ایمان و عمل صالح (با تکیه بر المیزان)»، ص۱۲۱.</ref> | در [[آیه خیر البریه|آیه ۷ سوره بینه]] مؤمنانی که عمل صالح انجام می‌دهند بهترین مخلوقات خدا توصیف شده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۷، ص۲۰۸؛ ارزانی، «همراهی اثربخش ایمان و عمل صالح (با تکیه بر المیزان)»، ص۱۳۴.</ref> در [[آیه ۱۰ سوره فاطر]] گفتار پاکیزه (اعتقاد صحیح) و عمل صالح سبب قرب معنوی شناخته شده است.<ref>سبحانی، منشور جاوید، قم، ج۱۴، ص۳۴۸؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۸، ص۱۹۴.</ref> در [[آیه ۹۷ سوره نحل]] نتیجه عمل صالحِ همراه با ایمان حیات طیبه (زندگی پاک و پسندیده) است؛<ref>سبحانی، منشور جاوید، قم، ج۱۴، ص۳۵۰؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۱، ص۳۸۹؛ قرائتی، تفسیر نور، تهران، ۱۳۸۸ش، ج۴، ص۵۷۷.</ref> این آیه نشان می‌دهد که ایمان و عمل، بدون یکدیگر موجب پاداش نمی‌شود.<ref>مغنیه، التفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۵۵۰.</ref> در آیاتی از قرآن{{یاد|آیه ۱۰۰ سوره مؤمنون، آیه ۱۲ سوره سجده، آیه ۳۷ سوره فاطر.}} اهل دوزخ در قیامت آرزو می‌کنند به دنیا برگردند تا عمل صالح انجام دهند.<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۱۴، ص۵۱؛ قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۷، ص۳۰۸؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۸، ص۲۷۵.</ref> درجات عالی بهشت به مؤمنانی که عمل صالح انجام داده‌اند وعده داده شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۴، ص۱۸۳.</ref> قرآن تمام انسان‌ها به جز مؤمنانی که عمل صالح می‌دهند را در [[خسران|خُسران]] (زیان) می‌بیند.<ref>ارزانی، «همراهی اثربخش ایمان و عمل صالح (با تکیه بر المیزان)»، ص۱۲۱.</ref> | ||
عمل صالح از ارکان اساسی [[توبه]]<ref>مکارم شیرازی، اخلاق در قرآن، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۲۲۹.</ref> و نشانه حقیقی آن شمرده می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۵، ص۱۶۰.</ref> بر اساس آیات قرآن{{یاد|آیه ۹ سوره تغابن، آیه ۷ سوره عنکبوت، آیه ۲ سوره محمد، آیه ۷۰ سوره فرقان.}} عمل صالح همراه با ایمان، سبب [[آمرزش گناه|آمرزش گناهان]] می‌شود.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۲۸۱؛ سبحانی، منشور جاوید، قم، ج۱۴، ص۳۵۴؛ محسنی، افق اعلی، ۱۳۹۶ش، ج۳، ص۱۲۲.</ref> گفته شده عمل صالح کفاره بدی‌هاست<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۱۰، ص۸۱.</ref> و سیئات و بدی‌ها را می‌پوشاند و از بین می‌برد.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۹ش، ج۲۷، ص۳۶۸؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۴، ص۱۹۵.</ref> | عمل صالح از ارکان اساسی [[توبه]]<ref>مکارم شیرازی، اخلاق در قرآن، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۲۲۹.</ref> و نشانه حقیقی آن شمرده می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۵، ص۱۶۰.</ref> بر اساس آیات قرآن{{یاد|آیه ۹ سوره تغابن، آیه ۷ سوره عنکبوت، آیه ۲ سوره محمد، آیه ۷۰ سوره فرقان.}} عمل صالح همراه با ایمان، سبب [[آمرزش گناه|آمرزش گناهان]] می‌شود.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۲۸۱؛ سبحانی، منشور جاوید، قم، ج۱۴، ص۳۵۴؛ محسنی، افق اعلی، ۱۳۹۶ش، ج۳، ص۱۲۲.</ref> گفته شده عمل صالح کفاره بدی‌هاست<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۱۰، ص۸۱.</ref> و سیئات و بدی‌ها را می‌پوشاند و از بین می‌برد.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۹ش، ج۲۷، ص۳۶۸؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۴، ص۱۹۵.</ref> | ||