کشف و شهود: تفاوت میان نسخه‌ها

==برترین نوع ادراک==

از منظر [[عرفان اسلامی]]، کشف و شهود، برترین نوع ادراک به‌شمار می‌آید؛ زیرا فقط در کشف و شهود، حقیقت، بدون واسطه و مستقیم درک می‌شود.<ref>قیصری، شرح فصوص الحکم، چاپ سنگی، بی‌تا، ص۲۴۵؛ ملاصدرا، الحکمة المتعالیة فی الاسفار العقلیة الاربعة، ۱۹۸۱م، ج۱، ص۵۳.</ref> در نگاه [[عارفان مسلمان]]، این ادراک را می‌بایست پایه و اساس انواع ادراک‌های دیگر به حساب آورد.<ref>نگاه کنید به امینی‌نژاد، [https://maarefeaqli.nashriyat.ir/node/372 سنجه‌ها و میزان‌های عرفان اسلامی].</ref>

از منظر [[فلسفه اسلامی]] نیز حکمای [[فلسفه اشراق|مکتب اشراق]]، روش فلسفه را تنها برهان عقلی ندانسته و از روش شهودی نیز برای سامان‌دادن نظام فلسفی خود کمک گرفته‌اند.<ref>یزدان‌پناه، مبانی و اصول عرفان نظری، ۱۳۸۸ش، ص۱۰۳–۱۰۴.</ref> [[ملاصدرا]]، مؤسس [[حکمت متعالیه]] نیز در فلسفه خود، کشف و شهود را از نظر شناخت حقایق، بر راه [[عقل]] و برهان مقدم می‌داند.<ref>ملاصدرا، الحکمة المتعالیه، ۱۹۸۱م، ج۱، ص۵۳ و ۳۹۱–۳۹۲.</ref>