سید محمدکاظم طباطبایی یزدی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{دیگر کاربردها|طباطبائی}}

{{جعبه اطلاعات عالمان شیعه

| وبگاه رسمی =

}}

== زندگی‌نامه ==

سید محمد کاظم، در [[۲۸ رجب]] ۱۳۳۷ق (۱۲۹۸ش) بر اثر ذاتُ‌الرّیه، درگذشت و در [[مسجد عمران بن شاهین (نجف)|مسجد عمران بن شاهین]] در [[حرم امام علی(ع)]] [[دفن]] شد.<ref>امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۱۰، ص۴۸.</ref> در رحلتش، در [[عراق]]، [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]] ماتم گرفتند و در [[ایران]]، احمدشاه نیز در مجلس ختمش حاضر شد.<ref>امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۴۳.</ref> [[سید عبدالعزیز طباطبایی یزدی]] (۱۳۰۸-۱۳۷۴ش) کتاب‌شناس و نسخه‌شناس، نوه او است.<ref>شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ۱۳۷۰ش، ج۹، ص۲۳۱.</ref>  

سید محمدکاظم یزدی در [[نجف]] [[ازدواج]] کرد. فرزندانش عبارت‌اند از: سید علی، سیده زهرا، سید حسن، سید محمود،<ref>موسوی درودی، «زندگی‌نامه مختصر و سال‌شمار فعالیت‌های علمی…»، ص۱۹۸.</ref> سید اسدالله <ref>شرف‌الدین، مع موسوعات رجال الشیعة، ۱۴۱۱ق، ج۳، ص۳۶۰.</ref> و سید محمد که نویسنده کتاب‌های صحائف‌الاَبرار بوظائف الاَسحار و رسالةٌ فی فضلِ الکُتُب و اِقتِنائِها است<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۱۵، ص۸.</ref> و در [[اهواز]]، در مبارزه عشایر برضد قوای انگلیسی، نقش رهبری داشت.<ref>شرف‌الدین، مع موسوعات رجال الشیعة، ۱۴۱۱ق، ج۳، ص۳۶۰.</ref>

* مولی حسن بن محمد اردکانی، استاد علوم ادبی او؛<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۱۰.</ref>

* [[سید محمدحسن شیرازی|میرزا محمدحسن شیرازی]]؛<ref>امین، اعیان‌الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۴۳.</ref>

* [[شیخ راضی نجفی]]، فرزند شیخ محمد جعفری؛<ref>صدر، تکملة امل‌الآمال، ۱۴۲۹ق، ج۵، ص۴۷۴.</ref>

* [[شیخ مهدی آل‌کاشف‌الغطاء]].<ref>امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۱۵۴.</ref>

== خدمات اجتماعی ==

گفته‌اند سیدمحمدکاظم یزدی، به عمران شهرها و روستاها توجه داشته و مساجد، حمام‌ها و کاروانسراهایی بنا کرده است. او همچنین به ساخت بناهای علمی اهتمام داشت. مشهورترین مدرسه علمیه [[نجف]]، که اکنون به نام [[مدرسه علمیه سید یزدی (نجف)|مدرسه سید]] شناخته می‌شود، به همت او ساخته شده است.<ref>بذرافشان، سید محمدکاظم یزدی فقیه دوراندیش، ۱۳۷۶ش، ص۱۳۰-۱۳۱.</ref>

== سیاست ==

می‌گویند سید محمدکاظم یزدی، نسبت دیگر [[مرجع تقلید|مراجع]] هم‌عصرش، همچون [[محمدکاظم خراسانی|آخوند خراسانی]] کنش سیاسی کمتری داشت و فعالیت سیاسی او غالباً در قالب صدور تلگراف و نوشتن بیانیه بود؛ اما به‌جهت جایگاهش به عنوان مرجعی برجسته، همین مقدار فعالیت، بسیار حائز اهمیت بود.<ref>حاتمی و بهشتی‌سرشت، «تقابل و تعامل آخوند ملا محمدکاظم خراسانی و سید محمدکاظم یزدی در جریان انقلاب مشروطه»، ص۷.</ref>