سوءظن: تفاوت میان نسخه‌ها
←موارد استثناء و جواز سوء ظن
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
با وجود نهی از سوءظن، در مواردی داشتن آن جایز شمرده شده است؛ از جمله: | با وجود نهی از سوءظن، در مواردی داشتن آن جایز شمرده شده است؛ از جمله: | ||
*در مسائل امنیتی و اطلاعاتی که به سرنوشت جامعه مربوط است.<ref>مکارم شیرازی، اخلاق در قرآن، ۱۳۸۵ش، ج۳، ص۳۴۵.</ref> | *در مسائل امنیتی و اطلاعاتی که به سرنوشت جامعه مربوط است.<ref>مکارم شیرازی، اخلاق در قرآن، ۱۳۸۵ش، ج۳، ص۳۴۵.</ref> | ||
*در محیط فاسد؛ امام علی(ع) داشتن حسن ظن در جامعه‌ای اکثر | *در محیط فاسد؛ امام علی(ع) داشتن حسن ظن در جامعه‌ای که اکثر افرادش دچار فسادند را فریفتن خود می‌داند.<ref>سید رضی، نهج البلاغة، ۱۴۱۴ق، ص۴۸۹.</ref> | ||
*در مواجهه با دشمن؛ چه بسا دشمن دم از صلح، دوستی و تغییر رویه می‌زند، در این صورت نباید حسن ظن داشت و سریع به او اعتماد کرد.<ref>مکارم شیرازی، اخلاق در قرآن، ۱۳۸۵ش، ج۳، ص۳۴۵.</ref> امام علی(ع) در [[فرمان مالک اشتر|نامهٔ خود به مالک اشتر]] دستور به احتیاط و ترک حسن ظن در چنین مواردی داده است.<ref>سید رضی، نهج البلاغة، ۱۴۱۴ق، ص۴۴۲.</ref> | *در مواجهه با دشمن؛ چه بسا دشمن دم از صلح، دوستی و تغییر رویه می‌زند، در این صورت نباید حسن ظن داشت و سریع به او اعتماد کرد.<ref>مکارم شیرازی، اخلاق در قرآن، ۱۳۸۵ش، ج۳، ص۳۴۵.</ref> امام علی(ع) در [[فرمان مالک اشتر|نامهٔ خود به مالک اشتر]] دستور به احتیاط و ترک حسن ظن در چنین مواردی داده است.<ref>سید رضی، نهج البلاغة، ۱۴۱۴ق، ص۴۴۲.</ref> | ||