کاربر ناشناس
قبیله حمیر: تفاوت میان نسخهها
جز
←بت پرستی
imported>A.atashinsadaf جز (←یهودیت) |
imported>A.atashinsadaf جز (←بت پرستی) |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
===بت پرستی=== | ===بت پرستی=== | ||
در اواخر سده چهارم ميلادی [[بت پرستی]] در حمير جای خود را به آيين [[یهود]] داد.<ref>د. اسلام، چاپ دوم، ذيل "Al-Yaman.3. (a)"</ref> [[ابوکرِب تُبان اَسْعَد]] (يا اسعد تُبَّع، حك : ح 385ـ420 ميلادی)، پادشاه حمير، هنگام لشكركشی به [[یثرب]] و اقامت در آنجا، به دين [[یهود]] گرويد. | در اواخر سده چهارم ميلادی [[بت پرستی]] در حمير جای خود را به آيين [[یهود]] داد.<ref>د. اسلام، چاپ دوم، ذيل "Al-Yaman.3. (a)"</ref> [[تبان اسعد|ابوکرِب تُبان اَسْعَد]] (يا اسعد تُبَّع، حك : ح 385ـ420 ميلادی)، پادشاه حمير، هنگام لشكركشی به [[یثرب]] و اقامت در آنجا، به دين [[یهود]] گرويد. | ||
'''بت نسر''' | '''بت نسر''' | ||
حمير و قبايل متحد آن، پيش از گرايش به [[ادیان توحیدی]]، در جايی به نام بَلْخَع، [[بت نَسْر]] را پرستش میكردند.<ref>ابنكلبی، 1332، ص 11، 57ـ58؛ابنحبيب، 1405، ص 328؛ياقوت حموی، ذيل «بلخع» و «نسر»</ref> بت نَسْر از آنِ [[ذوالکلاع]]، از طوايف حمير، بود.<ref>ابنهشام، 1355، ج 1، ص 82؛طبری، جامع، ذيل نوح: 23</ref> | حمير و قبايل متحد آن، پيش از گرايش به [[ادیان توحیدی]]، در جايی به نام بَلْخَع، [[بت نسر|بت نَسْر]] را پرستش میكردند.<ref>ابنكلبی، 1332، ص 11، 57ـ58؛ابنحبيب، 1405، ص 328؛ياقوت حموی، ذيل «بلخع» و «نسر»</ref> بت نَسْر از آنِ [[ذوالکلاع]]، از طوايف حمير، بود.<ref>ابنهشام، 1355، ج 1، ص 82؛طبری، جامع، ذيل نوح: 23</ref> | ||
==اصحاب اُخدود== | ==اصحاب اُخدود== | ||
[[ذونواس]] واپسين پادشاه دولت حمير بود كه به دين [[یهودیت|يهود]] گرويد و گفته شده است پس از آن بيشتر حميريان نيز به دين يهود گرويدند. ذونواس كسی است كه در [[نجران]] گودالهايی كند و مسيحيان را كشت و از اينرو، به صاحب [[اصحاب الاخدود|الاُخدود]] معروف شد،<ref>ر.ک:ابنكلبی، 1408، ج 2، ص 547؛ابنهشام، 1355، ج 1، ص 32، 37؛طبری، تاريخ، ج 2، ص 119، 123</ref> كه در [[قرآن]] كريم نيز به آن اشاره شده است.<ref>ر.ک:بروج: 4ـ8</ref> | [[ذونواس]] واپسين پادشاه دولت حمير بود كه به دين [[یهودیت|يهود]] گرويد و گفته شده است پس از آن بيشتر حميريان نيز به دين يهود گرويدند. ذونواس كسی است كه در [[نجران]] گودالهايی كند و مسيحيان را كشت و از اينرو، به صاحب [[اصحاب الاخدود|الاُخدود]] معروف شد،<ref>ر.ک:ابنكلبی، 1408، ج 2، ص 547؛ابنهشام، 1355، ج 1، ص 32، 37؛طبری، تاريخ، ج 2، ص 119، 123</ref> كه در [[قرآن]] كريم نيز به آن اشاره شده است.<ref>ر.ک:بروج: 4ـ8</ref> |