قتیل العبرات: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (←منابع) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
این لقب که به‌صورت '''قَتیلُ العَبَرَة''' نیز به کار می‌رود، منظور آن است که [[امام حسین(ع)]] شهیدی است که هم یادش گریه‌آور است <ref>العلامة المجلسي، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۴، ص۲۷۹.</ref> و هم اشک ریختن در سوگ او ثواب دارد <ref>العلامة المجلسي، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۴، ص۲۸۱.</ref> و موجب احیای [[عاشورا]] است.{{مدرک}} | این لقب که به‌صورت '''قَتیلُ العَبَرَة''' نیز به کار می‌رود، منظور آن است که [[امام حسین(ع)]] شهیدی است که هم یادش گریه‌آور است <ref>العلامة المجلسي، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۴، ص۲۷۹.</ref> و هم اشک ریختن در سوگ او ثواب دارد <ref>العلامة المجلسي، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۴، ص۲۸۱.</ref> و موجب احیای [[عاشورا]] است.{{مدرک}} | ||
این لقب در احادیث [[امامان شیعه]] آمده است. امام حسین (ع) خود فرمود: أنَا قَتیلُ العَبَرَةِ لایذکُرُنی مُؤمنٌ الا استَعبَرَ ترجمه | این لقب در احادیث [[امامان شیعه]] آمده است. امام حسین (ع) خود فرمود: أنَا قَتیلُ العَبَرَةِ لایذکُرُنی مُؤمنٌ الا استَعبَرَ ترجمه: من کشته اشکم، هیچ مؤمنی مرا یاد نمی‌کند مگر آنکه اشک در چشمانش می‌آید.<ref>شیخ صدوق، الامالی، ۱۴۰۰ق، ص۱۱۸.</ref> در روایت دیگری امام حسین(ع) فرمود: من کشته اشکهایم، با سختی و اندوه کشته می شوم و بر خدا شایسته است که هیچ اندوهگینی نزد من نیاید مگر آن که اندوهش را بزداید و او را شادمان به اهل خود برگرداند. <ref>الشیخ الصدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۹۸.</ref> [[امیرالمؤمنین(ع)]] در روایتی خطاب به [[امام حسین علیه‌السلام]] | ||
فرمود: «یا عبرة کل مؤمن» ای اشک هر مؤمن، عرض کرد: پدر جان! مرا می‌گویی؟ فرمود: آری، فرزندم. <ref>قولویه، کامل الزیارات، ۱۳۵۶ش، ج۱، ص۸.</ref> | فرمود: «یا عبرة کل مؤمن» ای اشک هر مؤمن، عرض کرد: پدر جان! مرا می‌گویی؟ فرمود: آری، فرزندم. <ref>قولویه، کامل الزیارات، ۱۳۵۶ش، ج۱، ص۸.</ref> | ||