عالم ذر: تفاوت میان نسخه‌ها
←فطرت توحیدی
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
===فطرت توحیدی=== | ===فطرت توحیدی=== | ||
گروهی از [[مفسران]] معتقدند باید مضمون آیه را به معنای توحید فطری{{یاد|«توحید فطری است»؛ یعنی انسان نسبت به توحید، بی‌اقتضا و خنثی نیست. در سرشت انسان، تقاضایی وجود دارد که توحید و معارف دینی، پاسخ گوی آن است. پیامبران الهی چیزی را بر انسان عرضه کرده‌اند که بشر به حسب طبیعت خود در جست وجوی آن است.([http://www.hawzah.net/fa/article/view/55316 «برهان فطرت»، پایگاه اطلاع رسانی حوزه.])}} حمل نمود. به عقیده این افراد، خدا انسانها را از پشت پدران و رحم مادران بیرون آورد و آفرینش آنها را با خصوصیاتی ترکیب داد که پیوسته پروردگار خود را بشناسند و نیاز خود را به او احساس کنند. هنگامی که انسانها به نیاز خود به خدا توجه پیدا کردند و خود را غرق در نیاز دیدند، گویی به آنان گفته می‌شود: | گروهی از [[مفسران]] معتقدند باید مضمون آیه را به معنای توحید فطری{{یاد|«توحید فطری است»؛ یعنی انسان نسبت به توحید، بی‌اقتضا و خنثی نیست. در سرشت انسان، تقاضایی وجود دارد که توحید و معارف دینی، پاسخ گوی آن است. پیامبران الهی چیزی را بر انسان عرضه کرده‌اند که بشر به حسب طبیعت خود در جست وجوی آن است.([http://www.hawzah.net/fa/article/view/55316 «برهان فطرت»، پایگاه اطلاع رسانی حوزه.])}} حمل نمود. به عقیده این افراد، خدا انسانها را از پشت پدران و رحم مادران بیرون آورد و آفرینش آنها را با خصوصیاتی ترکیب داد که پیوسته پروردگار خود را بشناسند و نیاز خود را به او احساس کنند. هنگامی که انسانها به نیاز خود به خدا توجه پیدا کردند و خود را غرق در نیاز دیدند، گویی به آنان گفته می‌شود: | ||
من خدای شما نیستم؟ آنان می‌گویند: بله گواهی می‌دهیم که خدای ما هستی.<ref>مجمع‌البیان، ج۴، ص۳۹۱؛ تفسیر ظلال القرآن، ج۹، ص۵۹ - ۵۸؛ تفسیر رازی، ج۱۵، ص۵۳.</ref> | من خدای شما نیستم؟ آنان می‌گویند: بله گواهی می‌دهیم که خدای ما هستی.<ref>طبرسی، مجمع‌البیان، موسسه اعلمی، ج۴، ص۳۹۱؛ تفسیر ظلال القرآن، ج۹، ص۵۹ - ۵۸؛ تفسیر رازی، دار احیاء التراث بیروت، ج۱۵، ص۵۳.</ref> | ||
برخی نیز در توضیح گفته‌اند که خداوند هنگام خروج فرزندان آدم به صورت نطفه از صُلب پدران به رَحِم مادران که ذراتی بیش نیستند، [[فطرت]] توحیدی را با وجود آنان آمیخته است و گفت وگوی خدا با انسان به زبان تکوین بوده است.<ref>مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ج۷، ص۶</ref> | برخی نیز در توضیح گفته‌اند که خداوند هنگام خروج فرزندان آدم به صورت نطفه از صُلب پدران به رَحِم مادران که ذراتی بیش نیستند، [[فطرت]] توحیدی را با وجود آنان آمیخته است و گفت وگوی خدا با انسان به زبان تکوین بوده است.<ref>مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ج۷، ص۶</ref> | ||