تشبه به کفار: تفاوت میان نسخه‌ها

'''تَشَبُّه به کُفّار''' پیروی [[مسلمان|مسلمانان]] از [[کفر|کافران]] در زندگی فردی و اجتماعی است که برخی از انواع آن [[حرام]] قلمداد شده است. تقلید از کافران در مسائل علمی و صنعتی از موارد تشبه به کفار دانسته نشده است.  

برخی تشبه به کفار را قاعده‌ای فقهی دانسته‌اند که [[تقلید (فقه)|مقلد]] به کمک آن، از طریق تطبیق، حکم موضوعات مختلف در ابواب گوناگون فقهی را برای خود روشن می‌کند. پرداختن به این موضوع در زمانی که دولت اسلامی نیاز بیشتری برای ارتباط بین‌المللی با دولت‌های غیر اسلامی دارد لازم دانسته شده است.

در میان [[مجتهد|فقیهان]]، درباره [[احکام شرعی|حکم شرعی]] تشبه به کفار نظرات مختلفی ابراز شده که حرمت مطلق، کراهت مطلق و حرمت مقید از جمله این احکام است. فقیهان امامیه عمدتاً قائل به حرمت مقید دانسته شده‌اند؛ آنان، ضمن قبول ادله قرآنی، روایی و عقلی معتقدان به حرمت تشبه به کفار، اطلاق و عمومیت این ادله را قبول ندارند.

برای اثبات حکم تشبه به کفار به [[ادله اربعه]] استناد شده است؛ از میان آیات قرآن، به سه دسته آیات استناد شده است: آیاتی که تشبه به کفار را به‌طور مطلق نهی کرده‌اند، آیاتی که از [[ولایت]] نسبت به [[کفر|کفار]] و دوستی با آنان نهی کرده‌اند و آیاتی که از تشبه در یک موضوع خاص نهی کرده‌اند. در [[حدیث|روایات]] برخی به‌طور عام درباره تشبه به کفار هستند و برخی دیگر به تشبه به کفار در موضوعی خاص پرداخته است. از نظر عقلی، تشبه به کفار را موجب سلطه کفار بر مسلمانان در زمینه سیاسی، نظامی، اقتصادی و فرهنگی دانسته‌اند و از آن نهی کرده‌اند.