پرش به محتوا

آیه ۱۸۶ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات آیه|عنوان=آیه ۱۸۶ سوره بقره|تصویر= بقره آیه ۱۸۶.png |توضیح تصویر=|اندازه تصویر=|نام آیه=|واقع در سوره= بقره|شماره آیه=۱۸۶|جزء=۲|شأن نزول=|مکان نزول=مدینه|موضوع=|درباره= مناجات، دعا |سایر=|آیات مرتبط=آیه ۶۰ سوره غافر}} '''آیه ۱۸۶ سور...» ایجاد کرد)
 
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه|عنوان=آیه ۱۸۶ سوره بقره|تصویر= بقره آیه ۱۸۶.png
{{جعبه اطلاعات آیه|عنوان=آیه ۱۸۶ سوره بقره|تصویر= بقره آیه ۱۸۶.png
|توضیح تصویر=|اندازه تصویر=|نام آیه=|واقع در سوره= بقره|شماره آیه=۱۸۶|جزء=۲|شأن نزول=|مکان نزول=مدینه|موضوع=|درباره= [[مناجات]]، [[دعا]] |سایر=|آیات مرتبط=[[آیه ۶۰ سوره غافر]]}}
|توضیح تصویر=|اندازه تصویر=|نام آیه=|واقع در سوره= بقره|شماره آیه=۱۸۶|جزء=۲|شأن نزول=|مکان نزول=مدینه|موضوع=|درباره= [[مناجات]]، [[دعا]] |سایر=|آیات مرتبط=[[آیه ۶۰ سوره غافر]]}}
'''آیه ۱۸۶ سوره بقره''' آیه‌ای است درباره مناجات و دعا که در آن خداوند خود را نزدیک به بندگان توصیف کرده و بر اساس تفسیر مفسران وعده اجابت همه دعاهای بندگان را می‌هد. تنها شرط استجابت در این آیه خالص بودن دعا دانسته شده است. علامه طباطبائی آیه را به دلیل هفت بار استفاده از ضمیر‌ اول‌شخص مفرد، آیه‌ای منحصر به فرد معرفی می‌کند و بنابر تفسیر سبزواری مفرد بودن ضمیر‌ها نشان‌دهنده آن است که استجابت دعا در انحصار خداوند است. این آیه در بین آیات مربوط به روزه احکام آن آمده است و برخی آن را مختص به دعای روزه‌داران دانسته‌اند.   
'''آیه ۱۸۶ سوره بقره''' آیه‌ای است درباره [[مناجات]] و دعا که در آن خداوند خود را نزدیک به بندگان توصیف کرده و بر اساس تفسیر مفسران وعده اجابت همه دعاهای بندگان را می‌هد. تنها شرط [[استجابت دعا|استجابت]] در این آیه خالص بودن دعا دانسته شده است. [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبائی]] آیه را به دلیل هفت بار استفاده از ضمیر‌ اول‌شخص مفرد، آیه‌ای منحصر به فرد معرفی می‌کند و بنابر تفسیر [[سید عبدالاعلی سبزواری|سبزواری]] مفرد بودن ضمیر‌ها نشان‌دهنده آن است که استجابت دعا در انحصار خداوند است. این آیه در بین آیات مربوط به [[روزه]] و احکام آن آمده است و برخی آن را مختص به دعای روزه‌داران دانسته‌اند.   
==جایگاه آیه==
==جایگاه آیه==
آیه ۱۸۶ سوره بقره که موضوع اصلی آن مناجات، دعا و [[استجابت دعا]] است<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۳ش، ج۱، ص۶۳۸.</ref> و به گفته مفسرانی هم‌چون [[محمد صادقی تهرانی|صادقی تهرانی]] و [[سید محمدتقی مدرسی|مدرسی]]، از آنجا که [[ماه رمضان]] و ماه روزه ماه دعا کردن و استجابت دعا است<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۳۳۳.</ref> این آیه بین آیات وجوب روزه و [[آیه ۱۸۷ سوره بقره|آیه ۱۸۷]] که بیان‌کننده احکام تفصیلی [[روزه|روزه‌]] است قرار گرفته است.<ref>صادقی تهرانی، الفرقان، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۴۷.</ref> تفسیر حجة التفاسیر از کاشف نقل کرده است که این آیه برای بیان استجابت دعای شخص روزه‌دار است.<ref>بلاغی، حجة التفاسیر، ۱۳۴۵ش، ج۱، ص۱۴۳.</ref>
آیه ۱۸۶ سوره بقره که موضوع اصلی آن مناجات، دعا و [[استجابت دعا]] است<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۳ش، ج۱، ص۶۳۸.</ref> و به گفته مفسرانی هم‌چون [[محمد صادقی تهرانی|صادقی تهرانی]] و [[سید محمدتقی مدرسی|مدرسی]]، از آنجا که [[ماه رمضان]] و ماه روزه ماه دعا کردن و استجابت دعا است<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۳۳۳.</ref> این آیه بین آیات وجوب روزه و [[آیه ۱۸۷ سوره بقره|آیه ۱۸۷]] که بیان‌کننده احکام تفصیلی [[روزه|روزه‌]] است قرار گرفته است.<ref>صادقی تهرانی، الفرقان، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۴۷.</ref> تفسیر حجة التفاسیر از کاشف نقل کرده است که این آیه برای بیان استجابت دعای شخص روزه‌دار است.<ref>بلاغی، حجة التفاسیر، ۱۳۴۵ش، ج۱، ص۱۴۳.</ref>
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۹۹

ویرایش