Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۸۱
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
[[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] پس از [[تلاوت قرآن|تلاوت]] آیه ۶۷ زخرف فرمود که وقتی دو مؤمن در دنیا دوست بودند و یکی فوت کرد، نزد خداوند میگوید فلانی دوست من بود و مرا به اطاعت از تو ترغیب میکرد. خداوندا نظر لطف خود را از او مگیر و سپس برای دوست خود دعا میکند. زمانی که دو [[کفر|کافر]] و [[فاسق]] با یکدیگر دوستی کنند و یکی از آنها بمیرد، میگوید فلان فرد مرا از [[عبادت]] و اطاعت تو منع و بر [[گناه]] تشویق میکرد. نظر لطف خود را از او بردار و به انواع عذاب گرفتارش کن.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۸۷.</ref> | [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] پس از [[تلاوت قرآن|تلاوت]] آیه ۶۷ زخرف فرمود که وقتی دو مؤمن در دنیا دوست بودند و یکی فوت کرد، نزد خداوند میگوید فلانی دوست من بود و مرا به اطاعت از تو ترغیب میکرد. خداوندا نظر لطف خود را از او مگیر و سپس برای دوست خود دعا میکند. زمانی که دو [[کفر|کافر]] و [[فاسق]] با یکدیگر دوستی کنند و یکی از آنها بمیرد، میگوید فلان فرد مرا از [[عبادت]] و اطاعت تو منع و بر [[گناه]] تشویق میکرد. نظر لطف خود را از او بردار و به انواع عذاب گرفتارش کن.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۸۷.</ref> | ||
[[سید محمدتقی مدرسی|محمدتقی مدرسی]] مفسر و مجتهد شیعه معتقد است این آیه | [[سید محمدتقی مدرسی|محمدتقی مدرسی]] مفسر و مجتهد شیعه معتقد است که این آیه بر اهمیت فراوان [[تقوا]] در دوستی تأکید دارد؛ چون گونه دوستیها باقی میماند و مطلوب است که از دنیا تا [[آخرت]] ادامه داشته و هر دو دوست وارد [[بهشت]] شوند. مدرسی همچنین معتقد است آخرت ملاک سنجش اعمال است؛ زیرا راه شناختن درستی یک اندیشه، نگریستن به سرانجام آن است. سرانجام امور در آخرت به بارزترین شکل جلوهگر میشود و انسانها باید آن را مقیاسی برای سنجیدن اعمال خود در دنیا قرار دهند.<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱۲، ص۵۱۵.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== |